Jan Wojnarski (malarz)
Jan Józef Wojnarski (ur. 1 grudnia 1879 w Tarnowie zm. 14 października 1937 w Krakowie) – polski grafik, malarz, profesor ASP w Krakowie.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 grudnia 1879 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 października 1937 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Pochodził z rodziny kościelnego organisty. Od 1902 studiował na krakowskiej ASP pod kierunkiem prof. Floriana Cynka, Jana Stanisławskiego i Leona Wyczółkowskiego. W latach 1904–1905 odbył artystyczną podróż do Włoch. Po powrocie rozpoczął naukę grafiki warsztatowej w pracowni prof. Józefa Pankiewicza.
Od 1911 pracował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, początkowo jako młodszy asystent, potem asystent a od 1929 jako profesor na Wydziale Grafiki.
Jego pejzaże otrzymywały liczne wyróżnienia na krajowych i międzynarodowych wystawach. W 1937 zdobył złoty medal na międzynarodowej wystawie w Paryżu. 11 listopada 1937 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].
Malarstwo Wojnarskiego to przede wszystkim pejzaże, najczęściej niewielkich formatów, zdradzające duży wpływ szkoły Jana Stanisławskiego.
Szczególnie znane są prace graficzne Wojnarskiego, wykonywane najczęściej technikami akwaforty, miedziorytu i litografii. Wykonana w latach dwudziestych XX w. barwna litografia Portret własny znajduje się w zbiorach Muzeum Brytyjskiego. Wiele prac Wojnarskiego znajduje się w Muzeum Narodowym w Krakowie i Muzeum Narodowym w Warszawie.
Żonaty z Kazimierą Musiałowicz, ojciec Jana i Krzysztofa.
Zmarł w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera GC-1-13)[2].
Przypisy edytuj
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu sztuki”.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-05-16].
Literatura edytuj
- Beata Lewińska-Gwóźdź:Jan Wojnarski Malarstwo, grafika i rysunek, Bernardinum, Pelplin, 2004, ISBN 83-87668-63-X.