Jan Zahradnik
Jan Zahradnik (ur. 28 stycznia 1904 Kosowie, zm. 22 października 1929 we Lwowie)[1] – polski poeta i krytyk literacki.
Życiorys edytuj
Był synem Hieronima Zahradnika, starosty w Kosowie, w Karpatach Wschodnich i Olgi Zahradnik (nazwisko panieńskie Zarzycka). Jako czternastoletni uczeń lwowskiego III Gimnazjum im. Stefana Batorego, brał udział w obronie Lwowa (w 1918) w grupie VI Dzielnicy[1], za co został odznaczony Krzyżem Obrony Lwowa[2].
Wcześnie rozpoczął działalność literacką. Około siedemset wierszy i artykułów opublikował w dzienniku Stronnictwa Narodowo Demokratycznego – „Słowie Polskim”[1]. Należał do założycieli Zespołu Stu. Wydanie książkowe jego poezji, zatytułowane Ludziom smutnym[1] ukazało się w 1925. Wydano też jego broszurę o Makuszyńskim – W krzywym zwierciadle[1] (1927) oraz dramat pt. Łątki lwowskie (1924), którego był współautorem. Jego wiersze ukazały się w wielu antologiach polskich i zagranicznych.
Książeczkę o nim wydał prof. Mieczysław Piszczykowski. Jego poezję opracował (wraz z obszerną bibliografią) Józef Giergielewicz.
Dwa lata przed śmiercią Jan Zahradnik spędził w sanatorium dla chorych na gruźlicę w Hołosku[1]. Zmarł w karetce pogotowia na ul. Rutowskiego, w drodze z sanatorium do szpitala, przed północą 22 października 1929 roku[1]. Pochowany został 25 października na Cmentarzu Łyczakowskim[1] obok Kaplicy Borkowskich przy bramie głównej.
Przypisy edytuj
Źródło; edytuj
- Mieczysław Piszczkowski: O Janie Zahradniku, Warszawa 1932
- Czachowki Kazimierz; O Janie Zahradniku, Wiadomości Literackie 1932,nr 41
- Wacław Gaberle, Jan Zahradnik (1904–1929)
- Jan Zahradnik: Lwowskie wiersze, wybór i opracowanie Karolina Grodziska, Wydawnictwo interLINE, Kraków 2016
Linki zewnętrzne edytuj
- Publikacje Jana Zahradnika w bibliotece Polona