Jankowy
Jankowy – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kępińskim, w gminie Baranów.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
654[2] |
| Strefa numeracyjna |
62 |
| Kod pocztowy |
63-604[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PKE |
| SIMC |
0193565 |
Położenie na mapie gminy Baranów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kępińskiego  | |
 51°16′01″N 18°02′52″E/51,266944 18,047778[1]
| |
Położenie edytuj
Położone przy drodze powiatowej Baranów-Donaborów, ok. 4 km na wschód od Kępna, nad strumieniem Niesób.
Historia edytuj
Miejscowość historycznie należy do ziemi wieluńskiej i pierwotnie związana była z Wielkopolską oraz Dolnym Śląskiem. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIII wieku. W 1295 w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie villa Stognevi czyli wieś należąca do Stoigniewa[4][5]. Wymieniona również w dokumencie zapisanym po łacinie w 1305 jako „Jancow, Jankowi"[6].
Miejscowość została odnotowana w historycznych dokumentach prawnych i podatkowych. W 1305 odnotowano we wsi pobieranie przez biskupa wrocławskiego dziesięciny oraz wiardunku z 30 łanów. W 1448 imiennie odnotowany został sołtys wsi - Bartosz. Pierwotnie Jankowy była wsią szlachecką, a później stała się wsią królewską. W 1459 Stanisław Kępiński, kanonik wieluński, zrzekł się m.in. Jankowy na rzecz swojego brata Tomasza. W 1474 król polski Kazimierz IV Jagiellończyk zapisał Tomaszowi Kępińskiemu 50 grzywien na swoich wsiach Donaborowie i Jankowy celem wynagrodzenia szkód poniesionych na ostatniej wojnie. Wieś leżała wówczas w dystrykcie ostrzeszowskim (łac. distr. Ostrz.)[6].
W 1518 odnotowano w niej 3 łany, a w 1553 było 1,5 łana. W 1564 leżała w starostwie bolesławieckim. Było w niej wówczas 10 kmieci gospodarujących na 10 półłankach z czynszem po 24 groszy oraz 12 zagrodników płacących po 12 groszy. Karczma z rolą i ogrodem uiszczała 3 floreny i 6 groszy podatku. We wsi było również 20. dzianych barci, które były wówczas puste. Folwark na skupionym sołectwie i innych rolach miał 7,5 łana oraz kąty sołtysie. Jankowy była wtedy wsią królewską leżącą w tenucie bolesławieckiej w powiecie ostrzeszowskim województwa sieradzkiego[7]. W 1638 przynależała do parafii Donaborów. W 1670 we wsi gospodarowało 10 kmieci, jeden kmieć plebana z Donaborowa oraz sołtys.[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego. Liczba mieszkańców wynosi 566.
W Jankowach znajdują się ruiny XIX wiecznego dworu rodu Janiszewskich (obecnie własność prywatna), których majątek rozparcelowano w 1936 r., obok trojaki dworskie z 1904 r. i tzw. Belweder.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44002
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 373 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ a b c Rosin 1963 ↓.
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 66.
Bibliografia edytuj
- Ryszard Rosin: Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu, hasło: „Jankowy”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, s. 85-86.