Janusz Kijowski
Janusz Józef Kijowski (ur. 14 grudnia 1948 w Szczecinie) – polski reżyser, nauczyciel akademicki.
| |||||||||
| |||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1948 Szczecin | ||||||||
| Zawód | reżyser | ||||||||
| |||||||||
| Odznaczenia | |||||||||
  
| |||||||||
ŻyciorysEdytuj
Jest synem Józefa Kijowskiego i bratem Jerzego Kijowskiego. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (matura 1966) oraz Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego (1972). W okresie studiów był krytykiem filmowym, pisał recenzje dla tygodnika „Kultura”.
Od 1983 wykładał w Institut National Supérieur des Arts du Spectacle w Brukseli, a od 1998 także w łódzkiej PWSFTviT. W 2000 uzyskał stopień doktora sztuki filmowej, a w 2004 stopień doktora habilitowanego nauki o sztukach pięknych. Specjalizuje się w zakresie reżyserii filmowej, teatralnej i telewizyjnej. W 2002 został wiceprezesem Europejskiej Federacji Reżyserów Filmowych (FERA). Zawodowo związany z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie, na którym zajmuje stanowisko profesora. W 2004 objął funkcję dyrektora olsztyńskiego Teatru im. Jaracza, którą sprawował do sierpnia 2018[1]. Kontrakt ten z nim miał zostać przedłużony, ale Państwowa Inspekcja Pracy potwierdziła stawiane mu przez związki zawodowe zarzuty dotyczące łamania prawa pracy i dyskryminacją ze względu na przynależność związkową[2]. W 2009 objął również funkcję dyrektora artystycznego Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”.
W wyborach w 2005 był liderem listy wyborczej Partii Demokratycznej do Sejmu w okręgu olsztyńskim[3]. W wyborach w 2011 ponownie bezskutecznie startował do Sejmu (z listy SLD)[4]. Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010[5] oraz wyborami prezydenckimi w 2015[6].
Ojciec aktorki Julii Kijowskiej i operatora Jakuba Kijowskiego, stryj Mateusza Kijowskiego[7].
OdznaczeniaEdytuj
W 2005 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8], a w 2014 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[9]. W 2009 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[10].
Wybrana filmografiaEdytuj
- 1975: Anioł stróż
- 1976: Z.K. Sieradz
- 1977: Indeks. Życie i twórczość Józefa M.
- 1979: Kung-Fu
- 1982: Głosy
- 1982: Avant la bataille
- 1987: Maskarada
- 1989: Stan strachu
- 1992: Warszawa. Rok 5703 (Warszawa. Année 5703)
- 2001: Kameleon
PrzypisyEdytuj
- ↑ Marek Lewiński: Janusz Kijowski nie jest już dyrektorem olsztyńskiego Teatru im. Stefana Jaracza. ro.com.pl, 29 sierpnia 2018. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Adam Socha: Inspekcja pracy potwierdziła zarzuty związkowców wobec dyrektora Kijowskiego. debata.olsztyn.pl, 18 czerwca 2018. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-05-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2020-05-14].
- ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2014-04-26].
- ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 16 marca 2015. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ „Resortowa rodzina Kijowskich”? No to Gowin popłynął. Janusz Kijowski: To siepacz, bez zdolności honorowej. wyborcza.pl, 3 lutego 2016. [dostęp 2016-02-03].
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-21].
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 757.
- ↑ M.P. z 2009 r. nr 32, poz. 465.
BibliografiaEdytuj
- Dr hab. Janusz Józef Kijowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-05-16].
- Janusz Kijowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [online] [dostęp 2021-04-08].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Janusz Kijowski w bazie IMDb (ang.). [dostęp 2010-05-16].
- Janusz Kijowski w bazie Filmweb. [dostęp 2010-05-16].
- Janusz Kijowski w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2010-05-16].