Janusz Kusiński (ur. 29 lipca 1935 w Warszawie, zm. 6 lipca 2020 w Wołominie[1][2]) – polski tenisista stołowy, wielokrotny mistrz i reprezentant Polski.

Janusz Kusiński
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1935
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 lipca 2020
Wołomin

Obywatelstwo

Polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Kariera krajowa edytuj

Był zawodnikiem Spójni Warszawa.

W latach 1954-1974 zdobył na indywidualnych mistrzostwach Polski seniorów, w tym 31 złotych (5 w grze pojedynczej, po 13 w grze podwójnej i grze mieszanej), a także 2 medale srebrne ( po 1 w grze pojedynczej i grze podwójnej) i 6 brązowych (po 3 grze pojedynczej i grze mieszanej).

Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener, był też kierownikiem szkolenia wyszkolenia w Polskim Związku Tenisa Stołowego[3]

Wyniki szczegółowo edytuj

Według[4]:

  • pięć złotych medali w singlu (1957, 1960, 1962, 1964, 1966),
  • trzynaście złotych medali w deblu (1954, 1956, 1957, 1958, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1966, 1967, 1969, 1970),
  • trzynaście złotych w mikście (1957, 1958, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1973),
  • jeden srebrny medal w singlu (1963),
  • jeden srebrny medal w deblu (1971),
  • trzy brązowe medale w singlu (1967, 1971, 1973),
  • trzy brązowe medale w mikście (1971, 1972, 1974).

Wyniki w poszczególnych mistrzostwach Polski edytuj

Według[5]

Drużynowe mistrzostwa Polski edytuj

W drużynowych mistrzostwach Polski debiutował w barwach Spójni Warszawa w 1953 (3. miejsce), w latach 1954-1971 zdobył z warszawską drużyną piętnaście złotych medali z rzędu (z wyjątkiem 1959, 1960 i 1961, kiedy odbywał służbę wojskową i reprezentował barwy Gryfa Toruń), w 1972 wywalczył kolejny brązowy medal. W sezonie 1973/1974 Spójnia spadła do II ligi, a po ponownym awansie występował jeszcze w jej barwach w I lidze w sezonie 1975/1976, 1976/1977 (ponowny spadek), 1978/1979 (spadek z drużyną beniaminka)[6].

 
Grób Janusza Kusińskiego na Cmentarzu Bródnowskim.

Starty międzynarodowe edytuj

Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata w: 1959 (drużynowo 14. miejsce, w singlu odpadł w II rundzie, w deblu i mikście w 1/8)[7], 1961 (drużynowo 10. miejsce, w singlu odpadł w II rundzie, w deblu i mikście w I rundzie)[8], 1963 (drużynowo 17. miejsce, w deblu odpadł w I rundzie, w mikście w 1/8)[9], 1965 (drużynowo 17. miejsce, w singlu i deblu odpadł w I rundzie)[10] i 1967 (drużynowo 13. miejsce, w singlu i mikście odpadł w II rundzie, w deblu w I rundzie)[11].

Startował na mistrzostwach Europy w: 1958 (10 m. drużynowo)[12], 1960 (7 m. drużynowo, w singlu i mikście odpadł w II rundzie, w deblu w I rundzie)[13][14], 1964 (11 m. drużynowo, w singlu odpadł w 1/8, w deblu w II rundzie, w mikście w I rundzie)[15], 1966 (drużynowo 12. miejsce, w singlu odpadł w 1/32, w deblu w I rundzie, w mikście w II rundzie[16] i 1968 (drużynowo 12. miejsce, w singlu odpadł w I rundzie, w deblu w 1/8, w mikście w I rundzie)[17].

Odznaczenia edytuj

W 2001 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[18].

Rodzina edytuj

Tenisistami stołowymi są jego syn, Marcin Kusiński i wnuczka Klaudia Kusińska[3].

Miejsce spoczynku edytuj

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 71G-III-10)[19].

Przypisy edytuj

  1. Wyszukiwarka. Rejestr Spadkowy: Janusz Kusiński
  2. Nekrolog Janusza Kusińskiego
  3. a b Zmarł Janusz Kusiński, 5-krotny Mistrz Polski w tenisie stołowym
  4. Wiesław Pięta Gramy dalej. Księga jubileuszowa 1931-2011. 80-lecie Polskiego Związku Tenisa Stołowego, wyd. Częstochowa 2011, s. 91-92, 106-107, 111-112
  5. Wiesław Pięta Od Alojzego Ehrlicha do Natalii Partyki: współzawodnictwo sportowe w latach 1932-2016, wyd. Częstochowa 2016, s. 47 i n.
  6. Wiesław Pięta Od Alojzego Ehrlicha do Natalii Partyki: współzawodnictwo sportowe w latach 1932-2016, wyd. Częstochowa 2016, s. 44, 46, 52, 58, 60, 70, 72, 74, 77, 79, 81, 83, 86, 89, 92, 94, 100, 106, 110
  7. WM 1959. Dortmund (Deutschland)
  8. WM 1961. Peking (China)
  9. WM 1963. Prag (Tschechoslowakei)
  10. WM 1965. Ljubljana (Jugoslawien)
  11. WM 1967. Stockholm (Schweden)
  12. EM 1958. Budapest (Ungarn)
  13. EM 1960. Zagreb (Jugoslawien)
  14. Wiesław Pięta Gramy dalej. Księga jubileuszowa 1931-2011. 80-lecie Polskiego Związku Tenisa Stołowego, wyd. Częstochowa 2011, s. 75
  15. EM 1964. Malmö (Schweden)
  16. EM 1966. London (England)
  17. EM 1968. Lyon (Frankreich)
  18. M.P. z 2002 r. nr 8, poz. 143
  19. Janusz Kusiński [nekrolog] [online], nekrologi.wyborcza.pl, 8 lipca 2020 [dostęp 2021-11-12].