Wikipedia

Janusz Panasewicz

polski wokalista

Janusz Panasewicz, właśc. Jan Panasewicz (ur. 18 stycznia 1956 w Lipsku[2]) – polski wokalista rockowy, frontman zespołu Lady Pank, autor tekstów utworów muzycznych[3]. Uznawany za jednego z najważniejszych polskich wokalistów rockowych[4].

Janusz Panasewicz
Ilustracja
Imię i nazwisko

Jan Panasewicz

Pseudonim

Panas

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1956
Lipsk

Instrumenty

gitara[1]

Gatunki

rock, pop-rock, pop

Zawód

wokalista, autor tekstów

Aktywność

od 1976

Wydawnictwo

QL Music, Universal Music Polska

Zespoły
Ogród Wyobraźni (1979)
Desant (1980–1982)
Lady Pank (1982–teraz)
Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Życiorys edytuj

Urodził się w Lipsku, jest synem Tadeusza[5] i Jadwigi Panasewiczów. Jego matka przez 40 lat śpiewała w chórze, a ojciec był naczelnikiem poczty[6]. Ma dwóch braci: Józefa i Tomasza[7].

Absolwent szkoły podstawowej w Olecku[6]. Będąc uczniem ósmej klasy, amatorsko śpiewał i grał na gitarze w przerwach lekcyjnych[8]. Jako nastolatek dorabiał, grając na weselach w charakterze perkusisty[9].

W 1973 za wykonanie utworu „Bradziaga” zajął szóste miejsce na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[9]. W 1975 zdał maturę w Zespole Szkół Budowlano-Geodezyjnych przy ul. Słonimskiej w Białymstoku[10][11]. Równolegle uczęszczał do ZSM im. Ignacego Paderewskiego w Białymstoku, gdzie śpiewu uczył go Karol Olszewski[9][11]. Z Białymstokiem był związany do końca nauki w szkole średniej, mieszkał tam przez kilka lat[11][12]. Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku. W 1979 dołączył do zespołu Ogród Wyobraźni[13], jednak jeszcze tego samego roku zakończył z nim współpracę[9]. Następnie, w trakcie odbywania zasadniczej służby wojskowej, śpiewał w zespole wojskowym Desant, którego siedziba mieściła się w Lublinie[6][14]. W czerwcu 1981 uczestniczył jako laureat w Jubileuszowym XX Konkursie Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[15]. Podczas trwania służby, za sprawą Andrzeja Mogielnickiego (z którego przyszłą żoną Urszulą śpiewał w Desancie), w 1982 trafił do grupy Lady Pank, której został wokalistą[6][16]. Pierwszymi utworami, które zaśpiewał z Lady Pank, były: „Minus 10 w Rio” i „Tańcz głupia tańcz”[17]. Po okresie protestów i odmowy śpiewania na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu z Desantem został karnie przeniesiony do jednostki wojskowej czołgowej w Sanoku[18][19]. By uniknąć nieporozumień i mylenia go z Janem Borysewiczem, od czasu grania w Lady Pank posługuje się imieniem Janusz[20].

W pierwszej połowie lat 80. nagrał duet z Krystyną Prońko – „Firma ja i ty”[21]. Utwór zadebiutował na Liście Przebojów Programu Trzeciego 5 stycznia 1985 i był pierwszym nagraniem artysty poza zespołem Lady Pank[22]. W 1987 współtworzył projekt muzyczny Nasz Wspólny Świat, w którym nagrał partie wokalne do utworu „Stanie się cud”[23] oraz wystąpił w serii koncertów charytatywnych[24]. Został okrzyknięty wokalistą roku 1987 w rankingu tygodnika „Zarzewie” oraz zajął drugie miejsce w analogicznym plebiscycie organizowanym przez redakcję „Non Stop”[25].

W 1988 zadebiutował jako aktor epizodyczną rolą w Oszołomieniu Jerzego Sztwiertni[26]. Poza tym wystąpił gościnnie w dwóch piosenkach („Brzydkie dzieci”, „Neapolitano”) na albumie Piotra Zandera pt. Pora na seks[26].

W latach 1991–1994 w trakcie zawieszenia działalności Lady Pank mieszkał w Chicago, gdzie okazjonalnie występował z Ryszardem Sygitowiczem i grupą Wander Band. Brał także udział w nagraniu reklamy LOT-u.[potrzebny przypis]

Po powrocie do Polski, w 1994 reaktywował Lady Pank z Janem Borysewiczem. Tego samego roku ujawnił się jako autor tekstów na albumie Nana. Od tamtego momentu jest autorem tekstów piosenek na kilku płytach Lady Pank, w tym słów do utworów: „Młode orły”[27], „Nie chcę litości”, „Na granicy”, „Znowu pada deszcz”, „Słońcem opętani”, „Mój świat bez ciebie” czy „Do Moniki L.”, kompozycji stanowiącej ilustrację muzyczną do filmu Marka Koterskiego Ajlawju[28]. W latach 90. m.in. nagrywał też z Robertem Gawlińskim („Choćby nie wiem co”)[29] i występował gościnnie z Perfectem (koncertowe „Niewiele ci mogę dać”)[30]. W 1998 wykreował postać Antoniego, głównego bohatera filmu fabularnego Doroty Kędzierzawskiej Nic[31]. W 1999 wraz z innymi wykonawcami brał udział w nagraniu piosenki „Z kopyta kulig rwie”[26]. Kilkukrotnie zasiadał gościnnie w jury programu TVN Zostań Gwiazdą (emitowanego w latach 1998–1999[32]). W 2004 nagrał w duecie z Kubą Molędą utwór „Już zawsze na zawsze” na potrzeby albumu pt. Kubuś Puchatek – piosenki ze Stumilowego Lasu[26].

 
Janusz Panasewicz w trakcie koncertu, wrzesień 2006
 
Lady Pank otrzymuje swoją gwiazdę w Opolu, 2007

W 2008 nagrał w duecie z Andrzejem Kraińskim z Kobranocki utwór „Jeżdżę na rezerwie”, który jednak nigdy nie doczekał się oficjalnego wydania[26]. Również w 2008 premierowo zaprezentował swój pierwszy solowy singel – „Po co słowa”. 19 września nakładem QL Music wydał solowy album, zatytułowany po prostu Panasewicz[33]. Rok 2009 spędził głównie na promowaniu na koncertach swojego solowego debiutu, pierwszy występ z premierowym materiałem dał 23 stycznia w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku[34]. 27 marca otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka”[35]. W 2011 wystąpił gościnnie w wielu nagraniach telewizyjnych (m.in. Szymon Majewski Show, Szansa na sukces i Po zmierzchu)[36] oraz wziął udział w nagraniu utworu „Mazurski cud”[37], powstałego w ramach akcji „Mazury Cud Natury”, promującego region Mazur[38]. Wiosną 2012 wziął udział w drugiej edycji programu Bitwa na głosy, wraz ze swoją drużyną z Olecka zajął czwarte miejsce, odpadając w 7. odcinku[39]. W 2013 nagrał utwór „Kura” na potrzeby projektu „Zwierzaki – faceci dla dzieci”[40]. 25 marca 2014 wydał drugi solowy album pt. Fotografie, do którego muzykę napisali John Porter oraz producent nagrań Jakub Galiński[41]. W 2017 został jurorem piątej edycji programu talent show Idol[42]. Tego samego roku wystąpił gościnnie w ramach koncertu 35-lecia zespołu T.Love podczas Polsat SuperHit Festival. W duecie z Muńkiem Staszczykiem zaśpiewał utwór „Autobusy i tramwaje”[43]. Ponadto nagrał solowy utwór „Zmysłów taniec”, który finalnie nie doczekał się premiery[44].

 
Artyści w trakcie realizacji projektu Mazury Cud Natury. Od lewej: Krzysztof Jaworski, Ryszard Rynkowski, Wojciech Łozowski, Janusz Panasewicz, 2012
 
Koncert zespołu Lady Pank, Juwenalia Politechniki Warszawskiej, maj 2017
 
Koncert zespołu Lady Pank, Juwenalia Politechniki Warszawskiej, maj 2017

23 sierpnia 2019 wystąpił jako gość Darii Zawiałow w ramach dziesiątej edycji trasy Męskie Granie[45]. Nagrał z nią również utwór „Szarówka vol. 2”, który został umieszczony na reedycji albumu Helsinki[46]. W tym samym roku wziął udział w nagraniu utworu „Zaprowadź do piekła (Cayenne)” jako gość duetu Wac Toja n Matheo[47]. W 2020 zaśpiewał gościnnie w duecie z Kasią Kowalską w ramach jej koncertu z cyklu MTV Unplugged. Następnie, w 2021 wziął udział w trasie koncertowej Kowalskiej[48]. W 2021 nagrał również utwór „Czarny Sport” do filmu pt. Żużel[49].

Odznaczenia edytuj

27 marca 2009 otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka” i został odznaczony medalem w trakcie uroczystości[35].

W 2016 podczas festiwalu Polsat SuperHit Festival odebrał nagrodę w postaci Bursztynowego Słowika[50].

20 lipca 2018, podczas 25. Przystanku Olecko, została odsłonięta ławka na której usadzona jest rzeźba Panasewicza. W uroczystym odsłonięciu pomnika brał udział sam artysta w towarzystwie rodziny oraz fanów[51]. Pomnik stanowi formę wyróżnienia i podziękowania za całokształt twórczości muzyka, a także jedną z atrakcji turystycznych miasta.

 
Ławeczka Janusza Panasewicza w Olecku autorstwa Michała Selerowskiego

Charakterystyka muzyczna i inspiracje edytuj

W młodości słuchał zespołów The Beatles, Led Zeppelin, Pink Floyd, The Rolling Stones, UFO[52][53] i Erica Claptona[54]. Album Led Zeppelin II uważa za „najważniejszą płytę w życiu”[9]. Cenił sobie również twórczość Wojciecha Młynarskiego[52] i śpiewał poezję Konstantego Gałczyńskiego[55].

W latach 80. XX w. zainteresował się grupami The Cars, The Cure i The Police[52].

Na pierwszym solowym albumie Panasewicz (2008) umieścił głównie liryczne ballady, ale też m.in. elementy muzyki irlandzkiej[56].

Życie prywatne edytuj

W 1980 ożenił się z Bogusławą Ossowską, z którą ma syna Wojciecha (ur. 1980)[57]. Po rozwodzie związał się z Ewą Smolarczyk, z którą ma synów-bliźniaków – Brunona i Juliusza (ur. 2007)[58].

Pasjonat piłki nożnej. W 2009 był felietonistą „Magazynu Futbol”[59]. Wielokrotnie występował w charakterze komentatora w programie As Wywiadu[60] oraz programach kanału Polsat Sport. W 2018 został ekspertem telewizyjnym stacji Polsat Sport Premium, dla której komentuje spotkania piłkarskiej Ligi Mistrzów[61]. Fanatyk FC Barcelony[62][63] i kibic Legii Warszawa[64]. Ceni sobie również Jagiellonię Białystok[12]. W 2020 był gościem programu Hejt Park w dobrym składzie, podczas którego udzielił odpowiedzi na wiele pytań dotyczących sportu[11]. Prócz piłki nożnej lubuje się w koszykówce i łyżwiarstwie[55].

Kontrowersje edytuj

9 czerwca 2007 na koncercie w Pruszczu Gdańskim, będąc w stanie nietrzeźwości (wskazano 1,8 promila alkoholu w jego krwi), rzucił butelką w 24-letnią fotoreporterkę[58]. We wrześniu 2008 Sąd Rejonowy w Gdańsku ukarał go grzywną w wysokości 13 tys. zł na rzecz poszkodowanej i 3 tys. zł kosztów sądowych[65]. W marcu 2009 gdański sąd rejonowy ukarał go także naganą za wulgarne zwracanie się do publiczności podczas tego samego koncertu[65].

W 2014 wystąpił nietrzeźwy podczas koncertu w Tarnobrzegu w ramach cyklu Lato z Radiem, na którym fałszował i mylił słowa własnych piosenek[66][67]. Zachowanie wokalisty wywołało krytykę w mediach. Muzyk publicznie wystosował przeprosiny[68], a ostatecznie rzucił alkohol[69][70]. Deklaruje się jako abstynent[71].

Dyskografia edytuj

Zobacz więcej w artykule Lady Pank, w sekcji Dyskografia.

Albumy solowe edytuj

Rok Tytuł Pozycja na liście
POL
2008 Panasewicz
  • Data: 19 września 2008[33]
  • Wydawca: QL Music
 12[72]
2014 Fotografie
  • Data: 25 marca 2014
  • Wydawca: Universal Music Polska
 8[73]

Notowane utwory edytuj

Rok Tytuł Pozycja na liście Album
LP3
[74]
1985 „Firma „Ja i Ty” (oraz Krystyna Prońko) 14 Firma „Ja i Ty”
2008 „Obudź się” 32 Panasewicz

Inne edytuj

Rok Tytuł Utwór/Uwagi
1987 Nasz wspólny świat – Stanie się cud[23]
  • singel
1988 Piotr Zander – Pora na seks
  • wokal w utworach: „Neapolitano” i „Brzydkie dzieci”
1990 Krystyna Prońko – Firma „Ja i Ty”
  • duet w utworze „Firma „Ja i Ty”
1997 Różni wykonawcy – Być wolnym[75]
1998 Kubuś Puchatek – Piosenki ze Stumilowego Lasu
2003 Spotkania z kulturą muzyczną
  • Quligowscy – „Z kopyta kulig rwie”
2008 Kobranocka – Cisi mnisi[76]
  • wokal w utworze „Jeżdżę na rezerwie”
2019 Wac Toja n Matheo – Ostry sos[47][77]
  • wokal w utworze „Zaprowadź do piekła (Cayenne)”
2020 Daria Zawiałow – Helsinki Special Edition[46]
  • wokal w utworze „Szarówka vol. 2”
2022 ForevaYang – Fuck You[78]
  • wokal w utworze „Fuck You – na zawsze młody”

Filmografia edytuj

Źródło[79]:

Role filmowe edytuj

Ścieżka dźwiękowa edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Janusz Panasewicz i inne gwiazdy w akcji Onetu. [dostęp 2019-01-16]. (pol.).
  2. ↑ Janusz Panasewicz. filmweb.pl. [dostęp 2013-02-09]. (pol.).
  3. ↑ Janusz Panasewicz. znanipolacy.pl. [dostęp 2020-05-18]. (pol.).
  4. ↑ Janusz Panasewicz – biografia, muzyka.interia.pl [dostęp 2021-04-07] (pol.).
  5. ↑ Panasewicz o śmierci ojca i dziadka, fakt.pl, 14 czerwca 2016.
  6. ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 30–31.
  7. ↑ Telewizja Polska S.A, Odpoczynek z Panasewiczem? Lider Lady Pank ma swoją ławeczkę, olsztyn.tvp.pl [dostęp 2018-10-13] (pol.).
  8. ↑ Dzień Dobry TVN, Miłość ze szkolnych czasów, dziendobry.tvn.pl, 11 lutego 2018 [dostęp 2020-08-15] (pol.).
  9. ↑ a b c d e Grzesiek 2013 ↓, s. 32–33.
  10. ↑ Janusz Panasewicz: Nie czuję się dezerterem z Jagiellonii, plus.wspolczesna.pl, 9 września 2018 [dostęp 2021-10-18] (pol.).
  11. ↑ a b c d Hejt Park z Panasem!, weszlo.com, 5 czerwca 2020 [dostęp 2020-08-14] (pol.).
  12. ↑ a b Ekstraklasa w Sport.pl. Janusz Panasewicz: W Legii nie ma kogoś, kto porwałby tłumy [WYWIAD], Sport.pl [dostęp 2021-10-18] (pol.).
  13. ↑ scenamazur – OGRÓD WYOBRAŹNI, scenamazur.pl [dostęp 2020-08-17] (pol.).
  14. ↑ Dominika Polonis, Janusz Panasewicz: Życie to ciągła improwizacja, Lubelski.pl – portal lifestyle, 14 kwietnia 2020 [dostęp 2020-11-30] (pol.).
  15. ↑ Gazeta Festiwalowa. Zielona Góra: Komitet Organizacyjny „Święta Prasy”, 1981, s. 4.
  16. ↑ Paweł Gzyl: Janusz Panasewicz opowiada o początkach kariery, popularności i prawdziwej przyjaźni. gazetakrakowska.pl. [dostęp 2016-11-10]. (pol.).
  17. ↑ Panie Panasewicz, pan tu więcej 'Mniej niż zero' nie zagrasz, TVN24.pl [dostęp 2020-08-14].
  18. ↑ Lady Pank – mocny, rockowy debiut, PolskieRadio.pl.
  19. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 35.
  20. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 45–46.
  21. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 180.
  22. ↑ Archiwum LP3, utwór Firma „Ja i Ty”, Krystyna Prońko & Janusz Panasewicz | Lista Przebojów Programu Trzeciego, lp3.pl [dostęp 2022-12-17].
  23. ↑ a b Various – Stanie Się Cud, Discogs [dostęp 2020-08-15] (ang.).
  24. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 248–251.
  25. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 254.
  26. ↑ a b c d e Grzesiek 2013 ↓, s. 457.
  27. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 316.
  28. ↑ Janusz Panasewicz: Janusz Panasewicz. [dostęp 2010-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-17)]. (pol.).
  29. ↑ R. Gawliński / J. Panasewicz / J. Borysewicz - Choćby Nie Wiem Co. [dostęp 2022-12-17].
  30. ↑ Janusz Panasewicz – Biografia – Muzyka – WP.PL. [dostęp 2010-04-09]. (pol.).
  31. ↑ Nic (1998) Dorota Kędzierzawska, gutekfilm.pl [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  32. ↑ Zostań Gwiazdą, tvnfakty.pl [dostęp 2023-10-27].
  33. ↑ a b Płyta Panasewicz – Janusz Panasewicz. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
  34. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 447.
  35. ↑ a b Olecko: Janusz Panasewicz zasłużony dla Olecka (wideo, zdjęcia) – 28 marca 2009.
  36. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 464.
  37. ↑ Mazurski Cud. harlem.pl. [dostęp 2015-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-13)]. (pol.).
  38. ↑ Cudne Mazury: Lady Pank, Afromental, Ryszard Rynkowski i Vader razem!. muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-07-09]. (pol.).
  39. ↑ "Bitwa na głosy" bez Janusza Panasewicza, muzyka.interia.pl [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  40. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 491.
  41. ↑ Redakcja, Janusz Panasewicz: Płyta Fotografie to ukochane dziecko [WYWIAD], Dziennik Zachodni, 30 marca 2014 [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  42. ↑ „Idol” powraca. Wojtek Łuszczykiewicz: Najbardziej szanuję kosmitów, interia.pl, 15 lutego 2017 [dostęp 2017-02-15] (pol.).
  43. ↑ To był jeden z ostatnich koncertów T.Love! - Polsat.pl, polsat.pl [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  44. ↑ Janusz Panasewicz nagrywa kolejną solową płytę - Polsat.pl, polsat.pl [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  45. ↑ Dziesiąta edycja trasy Męskie Granie dobiegła końca [ZDJĘCIA, RELACJA], Onet Kultura, 25 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-25] (pol.).
  46. ↑ a b Teraz Rock, Daria Zawiałow nowym klipem zapowiada reedycję płyty „Helsinki” [WIDEO] – Teraz Muzyka, terazmuzyka.pl [dostęp 2020-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-18] (pol.).
  47. ↑ a b Janusz Panasewicz w utworze “Zaprowadź do piekła (Cayenne)” rapera Wac Toja – Polska Płyta / Polska Muzyka [dostęp 2020-03-05] (pol.).
  48. ↑ Kasia Kowalska MTV Unplugged na trzech koncertach, magazyngitarzysta.pl [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  49. ↑ Bartosz Rabenda, Żużel. Jest piosenka do żużlowego filmu. Nagrał ją Janusz Panasewicz (WIDEO), PoBandzie - Portal Sportowy, 2 lipca 2021 [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  50. ↑ Lady Pank z Bursztynowym Słowikiem w Sopocie, trojmiasto.pl, 28 maja 2016 [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  51. ↑ Janusz Panasewicz uhonorowany w niezwykły sposób... ławką, „EskaROCK” [dostęp 2018-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-23] (pol.).
  52. ↑ a b c Piotr Kędzierski, Panasewicz. Gdzie są groupies?, newonce.net [dostęp 2022-11-17] (pol.).
  53. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 7.
  54. ↑ t, Janusz Panasewicz: Głupoty jest zdecydowanie więcej niż mądrości i przyzwoitości, 15 lipca 2021 [dostęp 2022-12-25] (pol.).
  55. ↑ a b Janusz Panasewicz - polski Mick Jagger, Dzień Dobry TVN [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  56. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 444–445.
  57. ↑ https://www.kobieta.pl/artykul/janusz-panasewicz-grzeczny-jak-nigdy
  58. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 426–427.
  59. ↑ Patryk Pallus: Wydawca ‘Magazynu Futbol’ szykuje dziennik o piłce nożnej. wirtualnemedia.pl, 2009-04-27. [dostęp 2021-08-21]. (pol.).
  60. ↑ „AS Wywiadu” 5 w Sportklubie [wideo], SATKurier.pl [dostęp 2021-05-02].
  61. ↑ Tam, gdzie kończy się świat, zaczyna się Liga Mistrzów, PiłkaNożna.pl [dostęp 2021-05-02].
  62. ↑ Janusz Panasewicz podziwia Barcelonę - internauci komentują, Onet Kultura, 4 lutego 2016 [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  63. ↑ Kolejny odcinek programu "Real vs Barcelona", realmadryt.pl [dostęp 2022-12-17].
  64. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 406.
  65. ↑ a b Nagana dla wokalisty Lady Pank – Muzyka w INTERIA.PL, interia.pl [dostęp 2021-08-21] (pol.).
  66. ↑ Janusz Panasewicz pijany na koncercie w Tarnobrzegu? – Muzyka w INTERIA.PL, muzyka.interia.pl [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  67. ↑ Janusz Panasewicz fałszował i mylił słowa. Tarnobrzeg nie zapłaci za koncert Lady Pank, naTemat.pl [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  68. ↑ Janusz Panasewicz: Zawiodłem. Przepraszam – Muzyka w INTERIA.PL, muzyka.interia.pl [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  69. ↑ Janusz Panasewicz przestał pić alkohol. Lider Lady Pank ujawnił powód – Radio ZET, radiozet.pl [dostęp 2022-02-22].
  70. ↑ Janusz Panasewicz rzucił alkohol. „Zdecydowałem się na radykalne posunięcie” – Muzyka w INTERIA.PL, muzyka.interia.pl [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  71. ↑ Janusz Panasewicz został abstynentem. „Czuję się z tym świetnie” – Plejada.pl, plejada.pl [dostęp 2022-02-22].
  72. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 20.10.2008 – 26.10.2008. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-02-09]. (pol.).
  73. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 24.03.2014 – 30.03.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-04-11]. (pol.).
  74. ↑ LP3 – statystyki dla wykonawcy Janusz Panasewicz. lp3.pl. [dostęp 2015-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Krystyna Prońko & Janusz Panasewicz. lp3.pl. [dostęp 2015-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (pol.).
  75. ↑ Być Wolnym. discogs.com. [dostęp 2013-02-09]. (ang.).
  76. ↑ Hanna Halek: Jacek i Rafał Bryndalowie. onet.pl, 2008-10-16. [dostęp 2015-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  77. ↑ WAC TOJA n MATHEO – OSTRY SOS, Wac Toja [dostęp 2020-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-05] (pol.).
  78. ↑ ForevaYang - Fuck You. 2022-07-22. [dostęp 2023-10-28].
  79. ↑ Janusz Panasewicz, FilmPolski [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  80. ↑ Wirtualna Polska Media, Panasewicz dostał rolę w serialu, teleshow.wp.pl, 22 kwietnia 2010 [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  81. ↑ Licencja na wychowanie – Cast, TVmaze, tvmaze.com [dostęp 2021-04-18].
  82. ↑ Janusz Panasewicz: Janusz Panasewicz. [dostęp 2010-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-17)]. (pol.).
  83. ↑ Janusz Panasewicz śpiewa w filmie familijnym, rmfclassic.pl.
  84. ↑ „To Rock’n’Roll”: nowa piosenka Janusza Panasewicza w filmie „Władcy przygód”, Onet Kultura (pol.).
  85. ↑ Żużel (2021) – Film – Obsada, zwiastun, recenzje, dlaStudenta.pl [dostęp 2021-07-09] (pol.).
  86. ↑ Janusz Panasewicz – żużel (czarny sport) – Muzyka w Interia.pl, muzyka.interia.pl [dostęp 2021-07-09].

Bibliografia edytuj

  • Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Bukowy Las, 2013.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Panasewicz&oldid=71908516”