Janusz Rewiński
Janusz Rewiński (ur. 16 września 1949 w Żarach) – polski aktor, satyryk i polityk. Poseł na Sejm I kadencji, mąż Iwony Biernackiej.
| ||
 Janusz Rewiński (2007) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 16 września 1949 Żary | |
| Zawód | aktor, satyryk, polityk | |
| Współmałżonek | Iwona Biernacka | |
| Odznaczenia | ||
| ||
ŻyciorysEdytuj
WykształcenieEdytuj
Janusz Rewiński urodził się w rodzinie wywodzącej się z polskich Kresów, z okolic Równego na Wołyniu. Ukończył Technikum Budowy Silników Lotniczych we Wrocławiu, następnie w 1972 studia na Wydziale Aktorskim PWST w Krakowie.
Działalność artystycznaEdytuj
Już podczas studiów występował w prowadzonych przez Wiesława Dymnego Spotkaniach z Balladą oraz w Piwnicy Pod Baranami (wtedy powstał monolog Fiut rozszyfrowywany jako Film i uwentualnie telewizja). Aktor Teatru Polskiego w Poznaniu, gdzie występował w roli Wacława, a potem Papkina w Zemście Aleksandra Fredry. Po udanym debiucie w Poznaniu przez kilka lat wraz z Zenonem Laskowikiem występował w kabarecie Tey. W latach 80. pojawił się m.in. w duecie z Bohdanem Smoleniem.
Popularność przyniosły mu występy w Kabarecie Olgi Lipińskiej, w którym wcielił się w rolę gruboskórnego dyrektora teatru „Miśka”. Wystąpił w licznych rolach filmowych, m.in. w Podróżach pana Kleksa, Kilerze (jako Siara) i w serialach Zmiennicy, Tygrysy Europy. Grywał zwykle ludzi wpływowych, lecz nieokrzesanych. Proponowano mu rolę Ferdynanda Kiepskiego w sitcomie Świat według Kiepskich, jednakże aktor odmówił po zapoznaniu się ze scenariuszem[1].
W 1993 po dwuletniej przerwie na okres sprawowania mandatu posła wrócił do Kabaretu Olgi Lipińskiej, gdzie wcielił się ponownie w rolę Miśka, tym razem próbującego dostosować zespół do wymogów gospodarki rynkowej. W latach 1998–2004 występował wraz z Krzysztofem Piaseckim w programie kabaretowym Ale plama w TVN (krótko program ukazywał się również w TVP). Również z Krzysztofem Piaseckim tworzył program Szkoda gadać w TVP1. Od września do października 2010 na antenie tej samej stacji prowadził program Siara w kuluarach wraz z dziennikarką Joanną Fudalą[2][3]. W lutym 2013 został felietonistą tygodnika „W Sieci”[4]. Z czasopismem współpracował do 2019.
W 2010 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[5].
Działalność polityczna i gospodarczaEdytuj
Na początku lat 90. znalazł się wśród założycieli programu telewizyjnego i stowarzyszenia „Skauci Piwni”, przekształconego później w Polską Partię Przyjaciół Piwa. W wyborach parlamentarnych w 1991 z listy tego ugrupowania został wybrany posłem I kadencji. W Sejmie przewodził jednej z frakcji PPPP, zwanej jako „Duże Piwo”, przekształconej w Polski Program Gospodarczy, której większość posłów w 1992 wraz z posłami KLD współtworzyła Polski Program Liberalny. W tym samym roku został usunięty ze stanowiska prezydenta PPPP przez stronników Leszka Bubla. W 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy liberałów, w związku z czym wycofał się z działalności politycznej. W 2010 wszedł w skład komitetu poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich[6]. W 2015 zaangażował się w kampanię prezydencką kandydata PiS Andrzeja Dudy[7]. W 2019 przed wyborami do Sejmu i Senatu wystąpił w spocie wyborczym PiS.
W połowie lat 90. pełnił funkcję prezesa firmy Centrum Komputerowe Bonair USA Sp. z o.o. (1994–1995), był też członkiem zarządu Unitra Multimedia S.A. (1995–1996). Później zamieszkał we wsi Nowodwór koło Mińska Mazowieckiego, zajął się rolnictwem i hodowlą.
FilmografiaEdytuj
Role aktorskieEdytuj
- 1983: To tylko Rock − jako Roman Żelazny, reżyser telewizyjny
- 1983: Sny i marzenia − jako szef redakcji w tv (cz. 2)
- 1984: Porcelana w składzie słonia − jako dyrektor fabryki sztucznego miodu
- 1985: Podróże pana Kleksa − jako bosman Bank
- 1986: Pierścień i róża − jako król Padello
- 1986: Zmiennicy − jako Zdzisław Mroczkowski, pracownik prezesa Koniuszki
- 1986: Klementynka i Klemens – gęsi z Doliny Młynów (odc. 8)
- 1987: Cesarskie cięcie − jako sekretarz z „góry"
- 1988: Dziewczynka z Hotelu Excelsior − jako instruktor K.O.
- 1993: Uprowadzenie Agaty − jako wiceminister Jerzy, ojciec Oskara
- 1997: Kiler − jako Stefan „Siara” Siarzewski
- 1999: Tygrysy Europy − jako Edward Nowak
- 1999: Kiler-ów 2-óch − jako Stefan „Siara” Siarzewski
- 2000: Sukces − jako ataman Żurak, gość UPM z Ukrainy
- 2001: Gulczas, a jak myślisz... − jako Karol, ojciec Karoliny, właściciel stacji benzynowej
- 2002: Yyyreek!!! Kosmiczna nominacja − jako Karol
- 2002: Superprodukcja − jako producent Zdzisław „Dzidek” Niedzielski
- 2003: Tygrysy Europy 2 − jako Edward Nowak
- 2006: Ale się kręci − jako Lucjan Grauer, reżyser telenoweli „Prosto w serce”, partner Barbary Rózieckiej
- 2007: Ryś − jako Koziczek, dyrektor banku
DubbingEdytuj
- 1986: Bolek i Lolek na Dzikim Zachodzie − jako szeryf
Muzyka filmowaEdytuj
- 2003: Tygrysy Europy 2 wykonał piosenki „Zabawa podmiejska” oraz „Zigaretten nach Berlin"
- 1999: Tygrysy Europy wykonał piosenkę „Zigaretten nach Berlin"
- 1985: Podróże Pana Kleksa wykonał piosenkę „Tatuaż tango” w odc. Wyspa wynalazców
DyskografiaEdytuj
- Zadyma (1988, Pronit)[8]
Programy telewizyjneEdytuj
- Ale plama (1998–2004, wraz z Krzysztofem Piaseckim)
- Szkoda gadać (2007–2008, wraz z Krzysztofem Piaseckim)
- Studio lało-grzało (2008, wraz z Krzysztofem Piaseckim)
- Siara w kuluarach (2010)
PrzypisyEdytuj
- ↑ Katarzyna Jóźwiakowska: „Świat według Kiepskich”: Serialowe wpadki, których mogliście nie zauważyć. wp.pl, 19 stycznia 2012. [dostęp 3 stycznia 2018].
- ↑ Janusz Rewiński oprowadzi polskich widzów po Sejmie RP. wirtualnemedia.pl, 19 sierpnia 2010. [dostęp 19 października 2010].
- ↑ Co dalej z „Siarą w kuluarach”?. wpolityce.pl, 13 października 2010. [dostęp 31 sierpnia 2014].
- ↑ Janusz Rewiński felietonistą tygodnika „wSieci"!. wpolityce.pl, 24 lutego 2013. [dostęp 24 lutego 2013].
- ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń resortu kultury. mkidn.gov.pl, 18 października 2010. [dostęp 19 października 2010].
- ↑ Warszawski społeczny komitet poparcia. jaroslawkaczynski.info. [dostęp 4 września 2015].
- ↑ Show na konwencji Andrzeja Dudy. radiozet.pl, 8 lutego 2015. [dostęp 3 czerwca 2015].
- ↑ Janusz Rewiński – Zadyma (ang.). discogs.com. [dostęp 3 listopada 2013].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Janusz Rewiński w bazie IMDb (ang.). [dostęp 19 października 2010].
- Janusz Rewiński w bazie Filmweb. [dostęp 19 października 2010].
- Janusz Rewiński w bazie filmpolski.pl. [dostęp 19 października 2010].
- Janusz Rewiński w bazie e-teatr.pl. [dostęp 19 października 2010].
- Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 19 października 2010].