Japan Airlines
Japan Airlines (jap. 日本航空 Nihon-kōkū) – japońskie narodowe linie lotnicze z siedzibą w Tokio założone 1 sierpnia 1951[1].
![]() | ||||
| ||||
Historia | ||||
Data założenia |
1 sierpnia 1951[1] | |||
---|---|---|---|---|
Rozpoczęcie działalności |
25 października 1951 | |||
Lokalizacja | ||||
Państwo | ||||
Węzeł | ||||
Węzeł rezerwowy | ||||
Kooperacja | ||||
Sojusz | ||||
Flota | ||||
Liczba samolotów |
119 | |||
Liczba tras |
103 | |||
Przedsiębiorstwo | ||||
Siedziba |
Higashi Shinagawa 2-4-11, Shinagawa, Tokio, Japonia[1] | |||
Członkowie zarządu |
Yūji Akasaka (prezes)[1] | |||
Udziałowcy |
Japan Trustee Services Bank 4,07% | |||
Kapitał zakładowy | ||||
Slogan |
Fly into tomorrow. Dream Skyward. | |||
Skytrax | ||||
Strona internetowa |
Głównymi węzłami linii są lotniska Nagoja, Kansai, Narita i Tokio-Haneda.
Linie oferują loty pasażerskie na 259 trasach międzynarodowych i 144 krajowych (razem z codeshare), a także loty cargo na 21 trasach[2]. Flota Japan Airlines obejmuje 278 samolotów (169 należących do linii i 109 wziętych w leasing)[3].
Agencja ratingowa Skytrax przyznała przewożnikowi pięć gwiazdek[4].
HistoriaEdytuj
Japan Airlines zostały założone 1 sierpnia 1951, jako część planu rządu Japonii w odbudowywaniu kraju po II wojnie światowej. Pierwsza siedziba linii znajdowała się w tokijskiej dzielnicy Ginza, a budżet wynosił 100 mln jenów. Między 27 a 29 sierpniem linia wykonywała loty za pomocą maszyn Douglas DC-3 wziętych w leasing od Philippine Airlines. 25 października zostały zainaugurowane pierwsze powojenne loty komercyjne, samolotem Martin 202 z załogą wynajętą od Northwest Airlines (samolot rozbił się o górę Mihara 9 kwietnia 1952 r.). 1 września 1952 r. do Tokio przybył pierwszy zakupiony przez linię samolot, Douglas DC-4, którego nazwano „Takachiho”.
1 sierpnia 1953 r. parlament Japonii przegłosował ustawę, na mocy której rząd Japonii przejął majątek Japan Airlines.
2 lutego 1954 Japan Airlines wykonały pierwszy międzynarodowy lot – z Tokio do San Francisco – z 18 pasażerami na pokładzie Douglasa DC-6. Po dzień dzisiejszy w rozkładzie Japan Airlines widnieje trasa Tokio – San Francisco (lot 1 i lot 2), aby upamiętnić to przełomowe wydarzenie.
W latach 50. Japan Airlines latały maszynami: Douglas DC-3, Douglas DC-4, Douglas DC-6B, Douglas DC-7C i Martin 202.
W 1960 r. linie otrzymały pierwszy odrzutowiec – Douglas DC-8, który włączono do służby na trasie Seattle – Hongkong. Szybkość i wygoda zdecydowały o wyposażeniu Japan Airlines wyłącznie w odrzutowce. W latach sześćdziesiątych uruchomiono wiele nowych połączeń, m.in. do: Londynu, Moskwy, Nowego Jorku, Paryża. 1 lipca 1964 r. Japan Airlines wprowadziły elektroniczny system rezerwacji lotów, a także wprowadziły opłaty za rezygnację. W 1967 linie zamówiły trzy Boeingi 747.
W styczniu 1970 r. do floty Japan Airlines dołączył Boeing 747, miesiąc później wersja o przedłużonym zasięgu, a w 1974 pierwszy B747 Cargo. W 1972 linie zostały oficjalnie uznane narodowym przewoźnikiem Japonii.
Ponadto Japan Airlines zakupiły maszyny: Boeing 727, Convair 880 i McDonnell Douglas DC-10.
W 1983 r. linie wprowadziły do swojej floty samoloty: Boeing 767-200 i Boeing 767-300. Tego samego roku zajęły pierwsze miejsce w rankingu IATA (operacje międzynarodowe).
4 kwietnia 1985 r. Japan Airlines otrzymało pięćdziesiątego Boeinga 747. Ten dzień uznano w Seattle (mieści się tam fabryka Boeinga) „Dniem Japan Airlines”.
12 sierpnia 1985 r. doszło do katastrofy lotu 123 – największej w historii pod względem liczby zabitych w jednym samolocie, zginęło 520 osób.
W 1987 r. Japan Airlines zostały sprywatyzowane, co umożliwiło liniom: All Nippon Airways i Japan Air System, rywalizację w zakresie lotów krajowych, jak i międzynarodowych. Brak monopolu zmusił Japan Airlines do przeorganizowania, czego wynikiem był podział na trzy działy: usługi pasażerskie międzynarodowe, pasażerskie krajowe i cargo.
Na początku lat 90. linie rozpoczęły loty ewakuacyjne obywateli Japonii z rejonów Zatoki Perskiej, przed rozpoczęciem wojny.
W 1996 r. na podstawie porozumienia z wytwórnią Disneya linie zostały oficjalnym przewoźnikiem tokijskiego Parku Rozrywki (Disneylandu). Linie wzięły również udział w procesie projektowania modelu Boeing 777.
W 2001 r. Grupa Japan Airlines (połączenie Japan Airlines z Japan Air System) osiągnęła status szóstej co do wielkości linii lotniczej na świecie, pod względem ilości przewiezionych pasażerów.
W 2004 r. JAL zmieniły nazwę na Japan Airlines International.
1 kwietnia 2007 r. linie dołączyły do sojuszu Oneworld razem z węgierskim Malevem i Royal Jordanian.
Na przełomie lat 2009 i 2010 okazało się, że Japan Airlines mają poważne kłopoty finansowe. 19 stycznia 2010 r. przewoźnik złożył wniosek o ogłoszenie bankructwa[5][6]. Dzięki temu posunięciu linie liczyły na pomoc finansową w wysokości 300 mld jenów oraz umorzenie długów o wartości 730 mld jenów. W zamian miały obniżyć swój kapitał do zera, zlikwidować nierentowne połączenia i zredukować o ok. jedną trzecią liczące 47 tys. osób zatrudnienie[7].
FlotaEdytuj
Stan na 21 września 2013[8]
Model | Posiadane | Zamówione |
---|---|---|
Boeing 767-300ER | 32
16 |
0 |
Boeing 777-200 | 13 | 0 |
Boeing 777-200ER | 11
15 |
0 |
Boeing 777-300ER | 13
7 |
0 |
Boeing 737-800 | 49
14 |
0 |
Boeing 787-8 | 9 | 17 |
Boeing 787-9 | 0
12 11 1 4 9 11 |
20
0 0 0 0 0 0 |
Razem | 127 | 37 |
Edytuj
Japan Airlines ma codeshare z następującymi liniami
W ramach sojuszu Oneworld:
oraz z innymi:
WypadkiEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e Company Profile. Japan Airlines Co., Ltd.. [dostęp 2018-11-30].
- ↑ www.jal.com – Routes and Flights.
- ↑ www.jal.com – JAL Group Fleet.
- ↑ Japan Airlines is certified as a 5-Star Airline, Skytrax [dostęp 2023-03-18] (ang.).
- ↑ Linie lotnicze Japan Airlines złożyły wniosek o ogłoszenie bankructwa. Forsal.pl, 19 stycznia 2010. (pol.).
- ↑ Pasazer.com: Japan Airlines ogłaszają bankructwo, Pasazer.com [dostęp 2022-10-15] (pol.).
- ↑ JAL Bankruptcy Shakes Up Japan Inc.. wsj.com, 20 stycznia 2010. (ang.).
- ↑ JAL Group Fleet.
- ↑ JAL Expands International Network from Haneda with New Codeshare Flights. Japan Airlines, 2010-09-17. [dostęp 2010-09-18].