Wikipedia

Japońskie Morskie Siły Samoobrony

japońska marynarka wojenna

Japońskie Morskie Siły Samoobrony (jap. 海上自衛隊 Kaijō Jieitai) – faktyczny morski współczesny rodzaj sił zbrojnych Japonii, którego zadaniem jest morska obrona kraju. Jako część Sił Samoobrony powstały w roku 1954, kiedy Aktem o Siłach Samoobrony zostały wyodrębnione jako samodzielny rodzaj sił zbrojnych z powstałych w 1952 roku Sił Bezpieczeństwa Przybrzeżnego.

Japońskie Morskie Siły Samoobrony
海上自衛隊
(Kaijō Jieitai)
Państwo

 Japonia

Siły zbrojne

Japońskie Siły Samoobrony

Data utworzenia

1954

Prefiks

JDS

Bandera

Multimedia w Wikimedia Commons
Zakres odpowiedzialności flot
Członkowie załogi okrętu „Kongō”
Marynarze JMSDF
Japońscy marynarze podczas służby na jednym z okrętów
Ćwiczenia japońskich okrętów

Historia edytuj

Po przegranej przez Japonię II wojnie światowej okupacyjne władze amerykańskie zarządziły całkowitą demilitaryzację kraju. Dopiero 1 maja 1948 roku dla walki z przestępczością i przemytem powołano straż wybrzeża – Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (Kaijō Hoanchō)[1]. Wraz ze stopniowym znoszeniem restrykcji okupacyjnych, 26 kwietnia 1952 roku w ramach straży przybrzeżnej utworzono Straż Morską lub Siły Bezpieczeństwa Przybrzeżnego (Kaijō Keibitai)[1]. 1 lipca 1954 roku, wraz z powołaniem Sił Samoobrony, na bazie Straży Morskiej powołano Morskie Siły Samoobrony (Kaijō Jieitai, w skrócie Kaiji)[1]. Jedynie potocznie określane są jako japońska marynarka wojenna (Kaigun)[1]. Stosowana jest też nazwa angielska Maritime Self-Defense Force (MSDF)[1].

Główny komponent operacyjny marynarki stanowią Siły Eskortowe (Goei Kantai) z dowództwem w Yokosuka, utworzone w 1961 roku, grupujące flotylle i dywizjony niszczycieli[2]. Drugi z podstawowych komponentów operacyjnych stanowią Siły Podwodne (Sensui Kantai), utworzone w 1981 roku[2]. Trzeci podstawowy komponent morski stanowią Siły Przeciwminowe, obejmujące też okręty desantowe. W skład Morskich Sił Samoobrony wchodzą również ich Siły Lotnicze[2]. W 2016 roku japońska marynarka posiadała około 130 okrętów, 300 statków powietrznych i 45,3 tysiąca personelu[3].

Z powodów politycznych, największe okręty nawodne, stanowiące trzon marynarki, określane są w Japonii formalnie jako eskortowce (goeikan), a na zewnątrz jako niszczyciele, nosząc odpowiadające klasie niszczycieli angielskie prefiksy numerów burtowych zaczynające się od DD (ang. destroyer)[4]. Dotyczy to też czterech niszczycieli śmigłowcowych (DDH) typów Izumo i Hyūga, które w rzeczywistości stanowią śmigłowcowce, oraz ośmiu wielkich niszczycieli rakietowych (DDG) typów Kongō, Atago i Maya, które w literaturze bywają uznawane za krążowniki[4][5]. Te ostatnie okręty stanowią trzon japońskiej obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej, wyposażone w amerykański system kierowania ogniem Aegis, modernizowany począwszy od 2007 roku do wersji antybalistycznej Aegis BMD[4]. Dużymi okrętami z możliwością operowania z nich śmigłowców są też trzy okręty desantowe doki[4].

Pozostałe duże jednostki nawodne w 2016 roku stanowiły dwa niszczyciele rakietowe (DDG typu Hatakaze), 28 wielozadaniowych eskortowców (DD, odpowiadających niszczycielom rakietowym lub fregatom) oraz 6 niszczycieli eskortowych lub fregat (DE)[4]. W 2016 roku Japonia miała 17 okrętów podwodnych o napędzie spalinowo-elektrycznym[4].

Okręty edytuj

Typ Zdjęcie Okręty Wejście do służby Wyporność (t) Długość (m)
Niszczyciele śmigłowcowe (DDH) (4)
Niszczyciele śmigłowcowe typu Izumo   „Izumo”
„Kaga” 		2015 27 000 248
Śmigłowcowce typu Hyūga   „Hyūga”
„Ise” 		2009–2011 19 000 197
Okręty desantowe-doki (3)
Okręty desantowe typu Osumi   „Ōsumi”
„Shimokita”
„Kunisaki” 		1998–2003 14 000 178
Niszczyciele rakietowe (DDG) (8)
Niszczyciele rakietowe typu Maya   „Maya”
„Haguro” (w budowie) 		2017–2021 10 250 170
Niszczyciele rakietowe typu Atago   „Atago”
„Ashigara” 		2007–2008 10 000 170
Niszczyciele rakietowe typu Kongō   „Kongō”
„Kirishima”
„Myōkō”
„Chōkai” 		1993–1998 9500 161
Niszczyciele rakietowe typu Hatakaze   „Shimakaze”
(dalszy 1 szkolny) 		1986–1988 4650 150
Małe niszczyciele (DD) (31) (Fregaty)
Niszczyciele rakietowe typu Asahi   „Asahi”
„Shiranui” 		2018–2019 6800 151
Niszczyciele rakietowe typu Akizuki   „Akizuki”
„Teruzuki”
„Suzutsuki”
„Fuyuzuki” 		2012–2014 6800 150,5
Niszczyciele rakietowe typu Takanami   „Takanami”
„Onami”
„Makinami”
„Sazanami”
„Suzunami” 		2003–2006 4650 150
Niszczyciele rakietowe typu Murasame   „Murasame”, „Harusame”
„Yūdachi”, „Kirisame”
„Inazuma”, „Samidare”
„Ikazuchi”, „Akebono”
„Ariake” 		1996–2002 5100 151
Niszczyciele rakietowe typu Asagiri   „Asagiri”, „Yamagiri”
„Yūgiri”, „Amagiri”
„Hamagiri”, „Setogiri”
„Sawagiri”, „Umigiri” 		1988–1991 4200 137
Niszczyciele rakietowe typu Hatsuyuki   „Matsuyuki”
(dalsze 2 szkolne) 		1984–1987 3800 130
Niszczyciele eskortowe (6) (Fregaty)
Fregaty rakietowe typu Abukuma   „Abukuma”
„Jintsu”
„Oyodo”
„Sendai”
„Chikuma”
„Tone” 		1989–1993 2500 109
Okręty podwodne (16)
Okręty podwodne typu Sōryū   „Sōryū”
„Unryū”
„Hakuryū”
„Kenryū”
„Zuiryū”
„Kokuryū” 		2009– 4200 84
Okręty podwodne typu Oyashio   „Michishio”
„Uzushio”
„Makishio”
„Isoshio”
„Narushio”
„Kuroshio”
„Takashio”
„Yaeshio”
„Setoshio”
„Mochishio” 		1998–2008 3000 81,7

Lotnictwo edytuj

Zdjęcie Statek Typ Wersja W służbie[6] Uwagi
Samoloty
     Lockheed P-3 Orion patrolowy/ZOP/ELINT P-3C
EP-3C
OP-3C
UP-3C
UP-3D 		73
5
5
1
3 		Zbudowane na licencji przez Kawasaki.
    Kawasaki P-1 patrolowy/ZOP P-1 33
    Lockheed C-130 Hercules transportowy KC-130R 1 Łącznie 6 wróci do służby.
    Beechcraft King Air treningowy
aerofotogrametria 		TC-90
UC-90 		27
5
    Learjet 36 rozpoznawczy U-36A 4
    Fuji T-5 szkolny T-5 50
    PS-1 Shin Meiwa SAR US-1A 2
    ShinMaywa US-2 SAR US-2 5
Śmigłowce
     Mitsubishi SH-60 pokładowy, ZOP SH-60J
SH-60K 		46
39
     Mitsubishi UH-60 SAR UH-60J 19
    Sikorsky MH-53E Sea Dragon zwalczanie min S-80-M-1 10
     AgustaWestland AW101 transportowy
zwalczanie min 		CH-101
MCH-101 		2
5 		Część montowana przez Kawasaki.
     McDonnell Douglas MD-500 szkolny OH-6D
OH-6J 		5
4 		Licencyjne Kawasaki.
    Eurocopter EC135 szkolny TH-135 10 Zamówiono 15.

Wycofane okręty (niektóre) edytuj

Typ Zdjęcie Okręty Wejście do służby Wyporność (t) Długość (m)
Niszczyciele typu Shirane   „Kurama”
„Shirane” 		1981 7500 159
Okręty podwodne typu Harushio   „Asashio”
(szkolny) 		1994 2750 77

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Wieliczko 2017 ↓, s. 26.
  2. ↑ a b c Wieliczko 2017 ↓, s. 30-31.
  3. ↑ Wieliczko 2017 ↓, s. 27.
  4. ↑ a b c d e f Wieliczko 2017 ↓, s. 37-38.
  5. ↑ Marcin Schiele. Japońskie fregaty rakietowe typu Murasame. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 1′00. V (20), s. 12, styczeń-luty 2000. Warszawa: Magnum X. 
  6. ↑ World Air Forces 2015 - Flightglobal.. globalaviationaerospace.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-05)]. globalaviationaerospace.com, 2014-12-11.

Bibliografia edytuj

  • JMSDF. [dostęp 2012-05-10]. (ang.).
  • Leszek Wieliczko. Flota Wschodzącego Słońca. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2017. XXI (181), 2017. ISSN 1426-529X. 

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Japońskie_Morskie_Siły_Samoobrony&oldid=72719024”