Wikipedia

Jarosław Pijarowski

polski twórca awangardowy, wykładowca, założyciel Teatru Tworzenia

Jarosław Pijarowski (ur. 18 grudnia 1971) – polski twórca awangardowy, wykładowca, kurator sztuki[1][2], założyciel Teatru Tworzenia[3]. Zajmuje się muzyką współczesną, poezją, fotografią, sztukami plastycznymi oraz tworzeniem widowisk teatralno-muzycznych.

Jarosław Pijarowski
Ilustracja
Portret (malarz: Ignacy Bulla, 2015)
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1971
Bydgoszcz

Pochodzenie

Bydgoszcz

Aktywność

od 1989

Wydawnictwo

Brain Active Records

Powiązania

Teatr Tworzenia, Pro Vox

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Jarosław Pijarowski przedstawia się i mówi kilka słów
Jarosław Pijarowski
J. Pijarowski & D. Jacobi w 2013 r. podczas sesji nagraniowej do albumu „The dream Off Penderecki”
K. Penderecki & J.Pijarowski w 2010 r. podczas sesji dokumentacyjnej do albumu „The dream Off Penderecki”
J. Pijarowski i J. Skrzek podczas Festiwalu z okazji 80. rocznicy urodzin K. Pendereckiego
Pijarowski i Steve Vai i Grzegorz Skawiński podczas sesji fotograficznej w czasie bicia gitarowego rekordu we Wrocławiu w 2023 r.
M. Kielak, M. Piekarczyk i J. Pijarowski w trakcie sesji promocyjnej do minialbumu – „Proteiny (Prawo Ojca)”
Teatr Tworzenia podczas sesji nagraniowej w składzie: J. Marszałek, M. Ogorodov, E. Srzednicka, S. Ciesielski, B. Raatz i J. Pijarowski
Andrzej Dudek-Dürer, Jorgos Skolias, Jarosław Pijarowski, Władysław Komendarek przed koncertem w Bydgoszczy (2014 r.)
M.Abakanowicz z J.Pijarowskim podczas sesji dokumentacyjnej wystawy
J. Marszałek i J. Pijarowski przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie z okazji wystawy Abakanowicz//Pijarowski – The Art Dimensions
J. Pijarowski odbiera nominację na ambasadora regionu kujawsko – pomorskiego z rąk marszałka województwa W. Achramowicza oraz B. Cieślak (KPKE) (listopad 2004), Toruń
J. Pijarowski z dyplomem (State President/Prince – Royalty World Peace Advocate, listopad 2019) Manila, Filipiny

Życiorys edytuj

Działalność artystyczną rozpoczął w 1989 roku w Bydgoszczy. Współpracował między innymi z A. Przybielskim, Michaelem Ogorodovem, J. Skrzekiem (SBB), S. Ciesielskim (Republika)[4], Timem Sanfordem, M. Abakanowicz, F. Starowieyskim, L. Goldyszewiczem, E. Srzednicką, B. Raatzem (Question Mark), Ł. Wodyńskim[5], X. Bayle, J. Kamińskim, J. Skoliasem, M. Maciejewskim (Variété), A. Nowakiem oraz M. Piekarczykiem z TSA (zespół muzyczny), Samborem i Pawłem Dudzińskimi, W. „Gudonisem” Komendarkiem, S. Łobaczewskim, M. Mygą, J. Marszałkiem, W. Knade, oraz aktorami: M. Benoit, A. Ferency, D. Olbrychskim i D. Jakobim. Na przełomie lat 2011 i 2012 założył wraz z B. Raatzem duet Pro Vox, w 2013 założył grupę studyjną G21 (z M. Mygą i S. Ciesielskim) oraz zespół Nightcrawler. 10 maja 2002 roku we Wrocławiu został zarejestrowany zarząd Polskiego Stowarzyszenia Grafologów, w którym to Pijarowski został wybrany wiceprezesem[6]. W roku 2006 został członkiem The British Institute of Graphologists w Londynie. Jest również biegłym sądowym z dziedziny ekspertyzy dokumentów przy S.O. w Bydgoszczy[7]. 25 kwietnia 2004 roku w Pradze otrzymał tytuł „Certified International Security Professional”[8]. W Polsce zostały opublikowane fragmenty jego wykładów z zakresu: zarządzania zasobami ludzkimi w organizacjach, zabezpieczeń holograficznych, oraz badań pisma odręcznego[9].

10 listopada 2004 roku Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego w Bydgoszczy nadało J. Pijarowskiemu godność Honorowego Kustosza Muzeum[10], a 15 listopada 2004 otrzymał nominację na ambasadora regionu Kujawsko Pomorskiego na teren Wielkiej Brytanii (Kujawsko–Pomorski Urząd Marszałkowski). 5 czerwca 2008 roku został przedstawiony publicznie „Akt Jedności” opracowany i wykonany przez J. Pijarowskiego wraz z profesorem Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy A. Sudołem. 10 czerwca 2008 roku otrzymał nagrodę Prezydenta Bydgoszczy – K. Dombrowicza za Międzynarodową Wystawę AutografExpo(inne języki).

W roku 2012 „Exlibris Jarosław Pijarowski” zaprojektowany i wykonany przez prof. Piotra Gojowego z UMK w Toruniu był eksponowany między innymi na: XXIV Międzynarodowym Biennale Ekslibrisu Współczesnego, Malbork 2013 oraz na IX Międzynarodowym Konkursie Graficznym Ekslibrisu – Gliwice 2012 (otrzymał drugą nagrodę)[11][12].

W 2013 roku został przewodniczącym sądu koleżeńskiego oraz międzynarodowym koordynatorem (non-profit) KSPSK[13], a od 2016 jest członkiem i sekretarzem Kapituły Europejskiego Medalu Poezji i Sztuki – HOMER.

W czerwcu 2014 roku zainicjował cykl działań zatytułowanych „Art in Prison”, skierowanych do osadzonych w Zakładach Karnych[14][15].

W latach 2015, 2017 był stypendystą Prezydenta Bydgoszczy – R. Bruskiego za twórczość artystyczną oraz działania na rzecz upowszechniania kultury[16][17].

W maju 2017 roku został laureatem nagrody artystycznej imienia Klemensa Janickiego-IANICIUS, za zasługi dla kultury polskiej[18], a w sierpniu 2017 (razem z J. Skrzekiem) laureatem nagrody ekspresjonistycznej FENIKS im. Tadeusza Micińskiego za ekspresję, głębię filozoficzną i nowatorstwo formalne w bogatej twórczości artystycznej[19].

W 2018 roku na Węgrzech została wydana książka „A panda ölelése” napisana przez dwójkę współczesnych pisarzy węgierskich Evę Novák-Péterfy, oraz Gergely’ego Péterfy, opisująca przygody kilkoro Europejczyków za Wielkim Chińskim Murem. Postać Jerry’ego to groteskowo przerysowany Pijarowski. Premiera miała miejsce 22 maja 2018 roku w sali widowiskowej Toldi Cinema w Budapeszcie[20].

We wrześniu 2018 roku został jurorem Interdyscyplinarnego Festiwalu Sztuk „Miasto Gwiazd” w Żyrardowie, oraz członkiem Artystycznego Komitetu Honorowego w/w festiwalu[21].

W czerwcu 2019 roku porcelanowa książka tak zwana „7 Pijarowskiego (Identity)” została przekazana przez prywatnych donatorów z USA do Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi. Publikacja zawiera wykonane przez twórcę porcelanowe miniatury portretów siedmiorga polskich artystów, którzy odnieśli sukces nie tylko w Polsce, ale również na świecie. Sportretowani zostali między innymi: Adam Makowicz, Janusz Głowacki, Krzysztof Penderecki, Rafał Blechacz. Całość została zrealizowana w formie publikacji poligraficznej zdefiniowanej jako leporello.

W październiku 2019 roku Pijarowski po raz pierwszy oficjalnie eksponował publicznie swoje prace wykonane w technikach multiwymiarowych na Festiwalu Nowej Sztuki (Festival Neuer Kunst), odbywającym się w Słubicach oraz Frankfurcie[22], a w listopadzie na rynku wydawniczym pojawiły się dwie publikacje związane z artystą – płyta „Living After Life” oraz tomik tekstów oraz poezji „Content Chapped Lips”, który miał swoją premierę podczas międzynarodowego meetingu poetyckiego w Yale Club(inne języki) w Nowym Jorku.

30 listopada 2019 roku w stolicy Filipin – Manili z rąk Paramount Sułtana Filipin – Sultanali Ampaso Umpa otrzymał honorowy tytuł: State President/Prince Royalty World Peace Advocate.

28 czerwca 2020 roku podczas III Targów Książki Niezależnej i Artystycznej we Wrocławiu miała swoją premierę kolejna artystyczna forma książkowa autora zatytułowana „Pandemonicon”[23].

18 października 2020 roku w Nowym Jorku, z rąk Stanleya Barkana (Cross-Cultural Communications) oraz Sultana Catto (Uniwersytet Yale), otrzymał nagrodę „Cross-Cultural Communications 50th Anniversary Award 1971-2020”.

 
Urodzinowy tort z życiowym mottem artysty („Love & Peace 4 All”) przygotowany z okazji 50. rocznicy urodzin artysty; wykonany przez mistrzynię świata w dekoracji ciast z 2019 r. – Jowitę Woszczyńską[24]

18 grudnia 2021 w Bydgoszczy w dniu 50. urodzin artysta ogłosił proklamację nowego międzynarodowego mikropaństwa w formie mikronacji jako „Pierwsza Mobilna i Wolna Republika i Królestwo Pijarowskie” skrótem zwany PijarowskiKraj (forma językowo nieodmienna)[25].

1 maja 2022 r. wziął udział w GITAROWYM REKORDZIE ŚWIATA 2022 we Wrocławiu występując na scenie między innymi z L. Cichońskim, J.Borysewiczem, K. Jaryczewskim i wielu innymi artystami[26]. Na rynku zagrało wspólnie 7676 gitarzystów[27].

W 2022 r. zainicjował i zorganizował międzynarodowy festiwal sztuki współczesnej World Urban Art, który odbywał się w trzech instytucjach jednocześnie (Kujawsko-Pomorskim Centrum Kultury, Galerii i Domu Aukcyjnym Jagiellońska 1, oraz w budynku Biblioteki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy[28][29].

Dwudziestego drugiego września 2022 r. podczas VII Międzynarodowego Kongresu „Lider z powołania / Charyzma i Powołanie” w Zamku w Janowie Podlaskim w kategorii: Lider w kulturze i sztuce otrzymał tytuł: „Lidera z Powołania”[30].

W lutowym numerze miesięcznika Nieznany Świat z 2023 r. została opublikowana informacja o nadaniu artyście za działalność artystyczną łączącą przekaz o charkaterze intelektualnym z domeną ducha przez kapitułę wydawnictwa specjalnego dorocznego wyróżnienia – Certyfikatu Nowych Wzorców Sztuki za rok 2022[31].

6 marca 2024, podczas konferencji prasowej w Bibliotece Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, zaprezentowane zostały szczegóły dotyczące AutografExpo2024 w Polsce (Pijarowski został ambasadorem marki) [32]), (8 marca zrealizowano spotkanie z W. Lubańskim[33]), (19 kwietnia na AutografExpo jubileusz pięćdziesięciolecia pracy trenerskiej obchodził Marian Drażdżewski[34]; patronat nad wydarzeniem objęło Ministerstwo Sportu i Turystyki (nr. dokumentu - BM-WP.060.215.2024)).

 
Wizualizacja wersji cyfrowwej pierwszej części cyklu „Forbidden Archaeology" Teatru Tworzenia, wykonana przez Andrzeja Kielara wraz z artystą.

27 marca 2024 podczas Międzynarodowego Dnia Teatru, Teatr Tworzenia J.Pijarowskiego oficjalnie zaprezentował w formie wizualno - muzycznej pierwszą część sagi „Forbidden Archaeology" zatytułowaną Forbidden Archaeology (Opus 1,1). Plik mulimedialny został opublikowny w wersji cyfrowej (niekomercyjnie - non profit) w serwisach społecznościowych i streamingowych[35].

Działalność prospołeczna i charytatywna edytuj

  • 24 września 2019 r. Pijarowskiemu przyznano godność Honorowego Ambasadora na Polskę, powstałej w 2009 roku, International Human Rights Organization (organizacji charytatywnej walczącej o prawa człowieka) z siedzibą w stolicy Indii – New Delhi[36].
  • W 2020 roku został wybrany i nominowany członkiem pro-pokojowej i prospołecznej egzekutywy międzynarodowej organizacji IHRO z siedzibą w Indiach i Argentynie)[37][36].
  • 26 lipca 2022 r. został członkiem Interantional Peace Corps (INTL/CP54/2022)

Działalność artystyczna edytuj

Formy literackie edytuj

Poezja i proza edytuj

Poezja i proza (on-line) (od 2020) edytuj

  • Online International Poetry Reading 2, USA, wraz z Amir Or(inne języki), Joan Digby, Laura Boss, Hassanal Abdullah (2020), (Shabdaguchha), USA[41]

Słuchowiska edytuj

Formy sceniczne oraz muzyczno-widowiskowe edytuj

Dyskografia edytuj

Gościnnie

Virtual Reality edytuj

  • The Abakanowicz Art Room (2016 – 2017)

Wystawy i widowiska edytuj

  • Czasoprzestrzeń i pochodne (1994) wystawa fotogramów–instalacja światło i dźwięk; Galeria Autorska Jana Kaji i Jacka Solińskiego
  • Namioty Dantego (1995) koncert, instalacja, widowisko Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie (współprodukcja z Piotrem Badziągiem) występują między innymi Karol Szymanowski, W. Węgrzyn, Marcin Jahr
  • II Przegląd Fotografii Bydgoskiej (1998) BWA – Bydgoszcz
  • III Przegląd Fotografii Bydgoskiej (2000) BWA – Bydgoszcz
  • Exibition & Sound (2001) Wystawa fotogramów, światło i dźwięk galeria Alix – Bydgoszcz
  • IV Przegląd Fotografii Bydgoskiej (2002) BWA – Bydgoszcz
  • Chwile Obecności -1979 – 2004 (2004) ekspozycja jubileuszowa z okazji 25 lecia działalności Galerii Autorskiej Jana Kaji i Jacka Solińskiego BWA – Bydgoszcz
  • Przegląd Fotografii Bydgoskiej (2004) BWA – Bydgoszcz
  • Frozen In monitoring (2006) performance Hyde Park/Nothig Hill – Londyn
  • Frozen in Monitoring (2006) performance (okolice Sex Machines Museum) Praga
  • AutografExpo i Portrety z autografem (2008) Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego w Bydgoszczy
  • Teatr Rysowania część 1 (2010) Fundacja Les Artes – Toruń (z Łukaszem Wodyńskim i Xavierem Bayle)
  • sens 9449 – Grupa Dialogu (2010) koncert Grupa Dialogu, L.Goldyszewicz, J.Pijarowski,
  • Dźwięki Mowy – Grupa Dialogu (2010) M.Sankowska, K.Kornacka, J.Pijarowski, L.Goldyszewicz i inni – Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie[65]
  • Dźwięki Mowy – Dźwięk Nowy Xperyment – Grupa Dialogu (2011) M.Sankowska, K.Kornacka, J.Pijarowski, L.Goldyszewicz i inni – Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie
  • Teatr Rysowania część 2 (2011) Zakrzewo (z Łukaszem Wodyńskim i Xavierem Bayle)[66]
  • Teatr Rysowania część 3-Finał (2011) Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu[67][68] (z Łukaszem Wodyńskim i Xavierem Bayle, gościnnie Bogusław Raatz-muzyka)
  • Creativeness – 1971-1991-2011 -? (2011) wystawa, performance – Toruń –wystawa retrospektywna[69][70], gościnnie jako J. Pijarowski – L. Goldyszewicz.
  • Salon Fotograficzny 2011 (2011) wystawa – Nowy Jork – (J. Pijarowski – jako gość honorowy) – Polsko – Amerykański Klub Fotografika & Konsulat Generalny RP w Nowym Jorku[71]
  • Made In Poland (2011) cykl wystaw – Urząd Miasta i Gminy Golub-Dobrzyń oraz Miejskie Centrum Kultury MCK/Pianola Bydgoszcz[72]
  • PożegnaNieZmózgiem/CISZA – OPENCLOSE Grupa Dialogu J.Pijarowski, L. Goldyszewicz i inni[73]
  • Pamięci Andrzeja Przybielskiego (2012) koncert (wraz z Teatrem Performer) oraz wystawa – MCK/Pianola Bydgoszcz
  • Retrospektywa mała (2013) Łomianki[74]
  • Retrospektywa duża (2013) CBR Warszawa
  • Seis dimensiones (2013) CBR Warszawa, Łomianki (wystawa zbiorowa, w której dodatkowo udział wzięli Alina Bloch, oraz artyści hiszpańscy:Alvaro Alonso Martinez, Jose Manuel Sanz, Inigo Gracianteparalucenta)
  • Abakanowicz//Pijarowski The art dimensions (Prologue – Warsaw) (2016) Warszawa[75]
  • Pijarowski – dialogues with ... – Konsulat Generalny RP w Nowym Jorku (2017) Nowy Jork
  • Identity – Kultura i sztuka w twórczości Pijarowskiego z okresu lat 1997–2017 – Galeria Związku Polskich Artystów Plastyków (2017) Gdańsk[76]
  • Pijarowski China Tour (2017)
    • „Stroll Through Paris” (Xichang Silk Road International Poetry Week) Zhaojue County(inne języki),
    • „Letter to Xichang (W drodze do Xichang Silk Road International Poetry Week)” (Xichang Silk Road International Poetry Week) Xichang,
    • „The Taste of the Word”, „The Milky Way of Literature”, „The Light” – Lu Xun Academy, Normal University Beijing (The First International Writing Program) Pekin,
    • „Stroll Through Beijing / Roots Bloody Roots” – Shanghai Writers Assiociation (The First International Writing Program) Szanghaj
  • „Pijarowski 5B Tour” – performance na Plaça d’Espanya w Barcelonie – (sierpień 2018)
  • „Pijarowski Saint Tour & Gold Quest part I” – performance Malta – (styczeń 2019)
  • „Pijarowski Saint Tour & Gold Quest part II” – sesja fotograficzna, performance, wykład; Tajlandia wraz z Wojtkiem Hetmanem, Kambodża – (luty, marzec 2019)
  • „Multidimensional Room” – wystawa fotograficzna – Słubice/Frankfurt[77]
  • „Content Chapped Lips – LIGHT” – J.Pijarowski – głos & Maksymilian Kubis (gitara) – Yale Club Nowy Jork – USA – (listopad 2019)
  • „No More War (Give Peace a Chance – tribute to J. Lennon)” – performance – Intramuros(inne języki), Manila – Filipiny – (listopad 2019)
  • „The Taste of Poetry & Window of Life” – performance poetycki oraz performance – Wieliczka, Kraków – (wrzesień 2020)
  • „...be a part, be the art. JP in Germany” (Tribute 2 Joseph Beuys) – performance i spotkania artystyczne w przestrzeni publicznej – Düsseldorf, Niemcy – (czerwiec, lipiec 2021)
  • Koncert i wystawa: J.Pijarowski – Teatr Tworzenia i Przyjaciele „Let’s Save Our Culture & Art” – 8 kwietnia 2022 r. Galeria i Dom Aukcyjny Jagiellońska 1 w Bydgoszczy.
  • Performance wraz z Alexandrem Rodinem na wystawie Alexandra Rodina w Mińsku (lipiec, sierpień 2022)
  • Performance, koncert, wystawa wraz z Józef Skrzek, Peter Missing, Alexandrem Rodinem w Starym Młynie w Zgierzu (październik 2022)[78]

Autorskie opracowania dokumentacyjne, specjalistyczne i popularnonaukowe edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Pijarowski jako kurator wystawy I. Bulli. artinfo.pl. [dostęp 2017-02-09].
  2. ↑ Działalność kuratorska związana z Władysławem Wałęgą. ZPAP Gdańsk. [dostęp 2017-02-09].
  3. ↑ J.Pijarowski & J. Pawlewicz: OFF – Życie bez dotacji. Bydgoszcz: Arcanus i ICB Polska, 2015, s. 11. ISBN 978-83-88079-33-7.
  4. ↑ Republikanin na muzycznej obczyźnie. Ze Sławkiem Ciesielskim rozmawia Rafał Kowalczyk. TorunMiasto.pl, 2013. [dostęp 2015-07-11].
  5. ↑ Centrum Sztuki Współczesnej. 2013. [dostęp 2015-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-07)].
  6. ↑ Dane rejestracyjne PSG. [dostęp 2015-10-23].
  7. ↑ Lista biegłych przy S.O. w Bydgoszczy.. [dostęp 2015-10-23].
  8. ↑ Dokumenty w firmie Optaglio w Pradze (Metallic Security s.r.o. Member of Optaglio Group, no 01/04/2006 z dnia 25.04.2006 r.).
  9. ↑ Jarosław Pijarowski: Wprowadzenie do grafologicznego podziału j. polskiego. [w:] Wprowadzenie do grafologicznego podziału j. polskiego. [on-line]. Wydawnictwo Arcanus, 2005. [dostęp 2015-10-23].
  10. ↑ [Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, praca zbiorowa, Wydawnictwo UKW 2009, ISBN 978-83-7096-706-2].
  11. ↑ Ekslibrysy prof.Piotra Gojowego. 2014. [dostęp 2015-07-11].
  12. ↑ Www.biblioteka.gliwice.pl/galeria/2012/2a.jpg. 2012. [dostęp 2015-07-11].
  13. ↑ KSPSK. [dostęp 2015-10-23].
  14. ↑ Express Bydgoski, 9 czerwca. 2014 r. strona 20.
  15. ↑ działania z cyklu Art in Prison. 2014. [dostęp 2015-07-11].
  16. ↑ Bydgoszcz – Portal Informacyjny – bydgoszcz24.pl [online], bydgoszcz24.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  17. ↑ informacja na temat stypendystów artystycznych. wyborcza.pl. [dostęp 2018-03-17].
  18. ↑ nagroda artystyczna IANICIUS. zpap-gdansk.pl. [dostęp 2017-05-25].
  19. ↑ informacja o przyznaniu nagrody Fenix 2017. wyborcza.pl, 2017-08-09. [dostęp 2017-08-10].
  20. ↑ Gergely & Éva Péterfy: A panda ölelése – Kínai útinapló. Budapeszt: KALLIGRAM, 2018, s. 238. ISBN 978-963-468-052-9.
  21. ↑ informacja biograficzna – Festiwal Miasto Gwiazd. miastogwiazd.pl. [dostęp 2018-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-22)].
  22. ↑ wystawa Pijarowskiego w Słubicach / Frankfurcie. labirynt.slubice.eu. [dostęp 2019-12-17].
  23. ↑ Targi Książki Niezależnej i Artystycznej we Wrocławiu 2020 r.. serwis społecznościowy facebook. [dostęp 2020-06-29].
  24. ↑ Jowita Woszczyńska autorka tortu z okazji 50-tych urodzin J.Pijarowskiego – mistrzynią świata w dekoracji tortów. expressbydgoski.pl. [dostęp 2021-12-22].
  25. ↑ PijarowskiKraj – nowa forma wypowiedzi artystycznej artysty. expressbydgoski.pl. [dostęp 2021-12-20].
  26. ↑ Lista uczestników gitarowego rekordu świata – Wrocław 2022. heyjoe.pl. [dostęp 2022-12-07].
  27. ↑ Ilość osób grających podczas gitarowego rekordu świata we Wrocławiu w 2022 r.. wroclaw.wyborcza.pl. [dostęp 2022-12-07].
  28. ↑ Informacje na temat festiwalu World Urban Art. bydgoszcz.naszemiasto.pl, 2022. [dostęp 2022-07-26].
  29. ↑ Justyna Tota: Informacja na temat autorstwa festiwalu. expressbydgoski.pl, 2022. [dostęp 2022-07-26].
  30. ↑ Otrzymanie tytułu: „Lider z powołania”. whystory.pl, 2022. [dostęp 2022-10-25].
  31. ↑ Certyfikat za 2022 rok Nowych Wzorców Sztuki dla J.Pijarowskiego. nieznanyswiat.pl. [dostęp 2023-01-22].
  32. ↑ AutografExpo 2024 w Polsce. biblioteka.ukw.edu.pl. [dostęp 2024-03-27].
  33. ↑ Paweł Kaniak: AutografExpo 2024 w Bydgoszczy. expressbydgoski.pl, 15 marca 2024. [dostęp 2024-03-27].
  34. ↑ AutografEXPO z Marianem Drażdżewskim. pomorska.pl. [dostęp 2024-04-20].
  35. ↑ Forbidden Archaeology opus 1_1 w sieci. youtube.com, 2024-03-27. [dostęp 2024-03-27].
  36. ↑ a b informacja w oficjalnym serwisie internetowym IHRO. oficjalny serwis IHRO. [dostęp 2021-05-02].
  37. ↑ Pijarowski – członek egzekutywy międzynarodowej IHRO i doradca na lata 2020–2022. serwis społecznościowy IHRO. [dostęp 2020-10-11].
  38. ↑ informacja o autorze i jego tekstach- archiwum GW.
  39. ↑ Jarosław Pijarowski: Usta spękane treścią. Bydgoszcz: Wydawnictwo Arcanus, 2003, s. 48. ISBN 83-88079-11-5.
  40. ↑ Empyrean Stones of Eagle Wings and Light. 2017, seria: An Anthology of Poems and Essays for Xichang Qionghai Silk Road. ISBN 978-7-5409-71-39-7.
  41. ↑ Online International Poetry Reading 2. 2020. [dostęp 2020-09-18].
  42. ↑ Koniec świata w Radiu PiK -słuchowisko radiowe. 2012. [dostęp 2015-07-11].
  43. ↑ Koniec świata w Radiu PiK. [w:] 2012-11-20 [on-line]. bydgoszcz nasze miasto. [dostęp 2021-10-17].
  44. ↑ Zamek Dźwięku. 2013. [dostęp 2015-07-11].
  45. ↑ Golub-Dobrzyń: „Zamek Dźwięku”, Jarek Pijarowski: – Tworzenie jest naszym wielkim szczęściem – 20 lipca 2011. [dostęp 2015-07-11].
  46. ↑ Terrarium oficjalna strona wydarzenia oraz wydawnictwa płytowego. 2012. [dostęp 2015-07-11].
  47. ↑ East News Poland – Terrarium Józefa Skrzeka i Jarosława Pijarowskiego. 2012. [dostęp 2015-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-21)].
  48. ↑ oficjalny serwis fotograficzny tego wydarzenia – East News. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  49. ↑ informacja o udziale artystów. 2015. [dostęp 2016-05-06].
  50. ↑ MARTWA NATURA – live in Warsaw. Flickr – Photo Sharing!, 2013. [dostęp 2015-07-11].
  51. ↑ [Bydgoski Informator Kulturalny Maj 2014 s.39 zapowiedź w BIK-u].
  52. ↑ Ster na Bydgoszcz 2014 – strona organizatora. 2014. [dostęp 2015-07-11].
  53. ↑ oficjalny serwis zdjęciowy z wydarzenia. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-11)].
  54. ↑ Galeria z koncertu Komendarek plays Pijarowski. PartyLover.pl, 2014-06-16. [dostęp 2015-07-11].
  55. ↑ oficjalna strona całości wydarzenia oraz publikowanej płyty. terrarium.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-11)].
  56. ↑ oficjalna strona publikowanej płyty. terrarium.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-11)].
  57. ↑ informacja na temat albumu i wydarzenia.
  58. ↑ szczegółowe informacje na temat płyty w serwisie discogs.com. discogs.com. [dostęp 2016-10-02].
  59. ↑ informacja na temat albumu i wydarzenia.
  60. ↑ informacja o płycie. [dostęp 2015-12-10].
  61. ↑ Jarosław Pijarowski: Pijarowski – OFF – Życie bez dotacji. Bydgoszcz: Arcanus & ICB Polska, 2015. ISBN 978-83-88079-33-7.
  62. ↑ informacja o albumie. Discogs.com. [dostęp 2017-07-06].
  63. ↑ płyta Living After Life. discogs.com. [dostęp 2019-10-03].
  64. ↑ Question Mark – La Terra Rossa – recenzje ArtRock.pl. 2013. [dostęp 2015-07-11].
  65. ↑ oficjalna strona UMFC. 2011. [dostęp 2015-07-11].
  66. ↑ serwis informacyjny o wydarzeniu w Gminie Zakrzewo. 2011. [dostęp 2015-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-03)].
  67. ↑ Oficjalny serwis CSW. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-10)].
  68. ↑ informacja CSW w Toruniu.
  69. ↑ 26.05.2011 Jarosław Pijarowski „Creativeness – 1971-1991-2011 -?”. Les Artes. [dostęp 2015-07-11].
  70. ↑ informacje o wydarzeniu. 2011. [dostęp 2015-07-11].
  71. ↑ Fotograficzny wernisaż w salonach Konsulatu Generalnego – dziennikpolski24.pl. [dostęp 2015-07-11].
  72. ↑ informacja w Bydgoskim Informatorze Kulturalnym.
  73. ↑ DŹWIĘKI MOWY – DŹWIĘK NOWY – 3 4D. [dostęp 2015-07-11].
  74. ↑ Centrum Kultury w Łomiankach – informacje o wydarzeniu i reprodukcje prac J.Pijarowskiego. 2013. [dostęp 2015-07-11].
  75. ↑ informacja o wydarzeniu i wystawie. artinfo.pl. [dostęp 2016-09-07].
  76. ↑ wystawa 2017 – ZPAP Gdańsk. zpap-gdansk.pl. [dostęp 2017-05-11].
  77. ↑ Anna Panek Kusz: Labirynt – Festiwal Nowej Sztuki. Słubice/Frankfurt: DK SMOK, seria: Labirynt. ISBN 978-83-913197-8-4.
  78. ↑ Informacja o wydarzeniu w Zgierzu. miasto.zgierz.pl. [dostęp 2022-11-16].
  79. ↑ J.Pijarowski: Wprowadzenie do grafologicznego podziału j. polskiego. Bydgoszcz: Wydawnictwo Arcanus, 2005-04-01. ISBN 83-88079-17-4.
  80. ↑ K. Wolska, J.Pijarowski: Władysław Wałęga – Obrazy wyobraźni. Bydgoszcz: KPCK, 2015-10-22.
  81. ↑ K. Wolska, J.Pijarowski: Ignacy Bulla – Małe formy malarskie. Bydgoszcz: ICB & Brain Active Records, 2016-09-01. ISBN 978-83-945313-0-0.
  82. ↑ J.Pijarowski: Jerzy Srzednicki – Retrospektywa – zostawmy je, zostawmy bez tytułu. Bydgoszcz: ICB & Brain Active Records, 2017-06-05, s. 68. ISBN 978-83-945313-1-7.
  83. ↑ J.Pijarowski & Katarzyna Wolska: Erwin Sówka – Wizjoner. Bydgoszcz: DWRB & Brain Active Records & Jarosław Pijarowski, 2021-05-24, s. 68. ISBN 978-83-955327-1-9.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jarosław_Pijarowski&oldid=73556083”