Jasina
Jasina[2] (ukr. Ясіня Jasinia, węg. Kőrösmező, rum. Frasin, jid. יאַסין Jasin[3]) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie zakarpackim, w rejonie rachowskim.
 Widok na Jasinę i Czarną Cisę | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Data założenia |
1555 | ||
| Wysokość |
650 m n.p.m. | ||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+380 3132 | ||
| Kod pocztowy |
90630 | ||
| Tablice rejestracyjne |
AO | ||
Położenie na mapie obwodu zakarpackiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 48°16′12″N 24°21′30″E/48,270000 24,358333
| |||
Położenie edytuj
Miejscowość leży nad Czarną Cisą u podnóża Czarnohory i Świdowca, w Kotlinie Jasińskiej. Przez Jasinę przebiegają linia kolejowa i droga regionalna R03 z Rachowa do Jaremcza przez Przełęcz Jabłonicką.
Gospodarka edytuj
W Jasinie działa kilka niewielkich zakładów przetwórstwa drzewa, ale miejscowość opiera swój byt przede wszystkim na turystyce i wypoczynku. Jasina stanowi punkt wypadowy w Świdowiec i Czarnohorę, co zostało zauważone nawet w czasach sowieckich, gdy zbudowano dwie ogromne tzw. turbazy, istniejące zresztą do dziś. Jest to również kurort i ośrodek narciarski o ogromnym potencjale.
Historia edytuj
Pierwsza pisemna wzmianka o Jasinie pochodzi z 1555. W XVIII wieku wspomina się o wsi w związku z grasującymi w okolicy rozbójnikami-buntownikami, na czele z legendarnym Ołeksą Dowbuszem. W 1824 wzniesiono istniejącą do dziś drewnianą cerkiew „strukowską” – od nazwiska pasterza Struka, który pasł tu swoje owce i doznał ich cudownego rozmnożenia. We wsi i okolicy silny był huculski ruch narodowy. W listopadzie 1918 Jasina stała się ośrodkiem efemerycznej Republiki Huculskiej.
.jpg)
W latach 1919–1939 należała do państwa czechosłowackiego, w marcu 1939, po rozpadzie Czechosłowacji zajęta wraz z całą Rusią Zakarpacką przez Węgry, co formalnie potwierdził 23 czerwca 1939 parlament węgierski. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, po zaprowadzeniu z początkiem lipca 1939 roku na terenie Zakarpacia węgierskiej administracji cywilnej, do Jasiny przeniesiono z Woronienki kolejowy graniczny urząd celny podległy Dyrekcji Ceł we Lwowie. 14 października 1944 zdobyta przez jednostki 4 Frontu Ukraińskiego i mimo początkowych prób odtworzenia na Zakarpaciu administracji czechosłowackiej po zakończeniu wojny ostatecznie wcielona do ZSRR.
Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego w Jasinie w 2013 została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wraz z innymi drewnianymi cerkwiami w Polsce i na Ukrainie.
W 1989 miejscowość liczyła 7720 mieszkańców[4].
W 2013 liczyła 8454 mieszkańców[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.32
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Yiddishland: Countries, Cities, Towns, Rivers. YIVO Institute for Jewish Research. [dostęp 2017-12-18]. (ang. • jid.).
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).