Jaskinia Pajęcza (Beskid Śląski)

jaskinia w Beskidzie Śląskim
(Przekierowano z Jaskinia Pajęcza)

Jaskinia Pajęczajaskinia w Paśmie Wiślańskim w Beskidzie Śląskim, niedostępna (wejście zawalone). Łączna długość korytarzy wynosiła 61 m, deniwelacja: niewielka (kilka metrów).

Jaskinia Pajęcza
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Beskid Śląski, Skrzyczne

Właściciel

Skarb Państwa
(Lasy Państwowe)

Długość

61 m, obecnie 4,5 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

1075 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku NE

Data odkrycia

26 października 1969

Kod

(nr inwentarzowy PIG) K.Bs-03.07

Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Pajęcza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Pajęcza”
Ziemia49°41′24″N 19°01′49″E/49,690000 19,030278

Położenie edytuj

Jaskinia znajduje się w północno-zachodnich zboczach kopuły szczytowej Skrzycznego, powyżej Hali Jaworzyna, na terenie miasta Szczyrk. Jej otwór wejściowy znajdował się na wysokości ok. 1075 m n.p.m., pod charakterystycznym głazem. Obecnie głazu nie ma – został zniszczony podczas budowy biegnącej tuż obok szerokiej drogi leśnej, a wejście do samej jaskini zasypane i trudne dziś do odnalezienia.

Geologia, morfologia edytuj

Jaskinia Pajęcza powstała w piaskowcach warstw godulskich dolnych. Jest jaskinią typu szczelinowego, pochodzenia osuwiskowego. Powstała częściowo w rowie rozpadlinowym, częściowo w młodym rumowisku, które niedawno dodatkowo przemodelowała budowa wspomnianej wyżej drogi.

Jaskinię tworzy kilka niewielkich salek, połączonych krętymi korytarzykami i ciasnymi (miejscami dwupoziomowymi) szczelinami. Dno u wejścia pokryte gliną, w głębi rumoszem skalnym i większymi głazami. W partiach wejściowych jaskinia była wilgotna, w głębi – sucha i przewiewna (posiadała drugi, niewielki otwór, obecnie już zapewne nieistniejący).

Flora i fauna edytuj

Florę jaskini tworzyły nieliczne mchy i porosty, występujące w partiach przywejściowych. Faunę reprezentowało kilka gatunków pajęczaków, występujących tu w dużej ilości (stąd nazwa).

Historia eksploracji edytuj

Jaskinia została odkryta 26 października 1969 r. przez grupę speleologów ze Speleoklubu Bielsko-Biała w czasie planowej eksploracji stoków Skrzycznego. Dalszą eksplorację i kartowanie jaskini prowadzono do 1972 r. Pierwsze wzmianki w literaturze speleologicznej o jaskini pochodzą z lat 1972–1979. Po zawaleniu otworu wejściowego nie odwiedzana.

Bibliografia edytuj

  • Jaskinie polskich Karpat fliszowych. Tom 1. Jaskinie Pogórza Śląskiego, Beskidu Śląskiego, Kotliny Żywieckiej, Beskidu Żywieckiego, Marian Pulina (red.), Warszawa: Polskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk o Ziemi, 1997, ISBN 83-908207-1-4, OCLC 749629803.

Linki zewnętrzne edytuj

  • Jaskinia Pajęcza. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy.