Jaskinia Słowiańska-Drwali

Jaskinia Słowiańska-Drwali – duża jaskinia pseudokrasowa w masywie Kielanowskiej Góry w Beskidzie Niskim. Długość korytarzy 601 m, deniwelacja 23,8 m. Jest najdłuższą znaną jaskinią Beskidu Niskiego i szóstą co do długości jaskinią całych polskich Karpat fliszowych (stan na 23 sierpnia 2017)[1].

Jaskinia Słowiańska-Drwali
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Położenie

Kilanowska Góra, Beskid Niski

Właściciel

prywatny

Długość

601 m

Głębokość

23,8 m

Deniwelacja

23,8 m

Wysokość otworów

365 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku N

Data odkrycia

14 grudnia 2003

Ochrona
i dostępność

Obszar Natura 2000 Osuwiska w Lipowicy

Kod

(nr inwentarzowy PIG) K.Bn-09.70

Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Słowiańska-Drwali”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Jaskinia Słowiańska-Drwali”
Ziemia49°32′03″N 21°41′25″E/49,534278 21,690408

Położenie edytuj

Jaskinia znajduje się w południowo-wschodnich zboczach Kilanowskiej Góry, w miejscowości Lipowica w gminie Dukla. Leży na terenie wielkiego osuwiska (tzw. „południowego”), powstałego w 1957 r. po zachodniej stronie szosy z Dukli do Barwinka. Otwór wejściowy średnicy ok. 40 cm leży na wysokości 365 m n.p.m.

Historia edytuj

Jaskinia została odkryta 14 grudnia 2003 r. podczas „Speleoobozu”, zorganizowanego w Jaśliskach, w którym brało udział blisko 30 osób z różnych speleoklubów polskich oraz ze słowackiego klubu z Preszowa. W wyniku kilku akcji pomiarowych przeprowadzonych w późniejszym okresie przez członków różnych klubów jaskiniowych osiągnięto w niej do 2004 r. 483,5 m długości oraz 23,8 m głębokości[2]. W następnych latach dalsze prace eksploatacyjne zwiększyły długość znanych korytarzy do 601 m.

Charakterystyka edytuj

Od otworu wejściowego do Sali Błotnej prowadzi kilkumetrowej głębokości studnia. Biegnące od niej ciągi jaskiniowe stanowią plątaninę biegnących w różnych kierunkach korytarzy i mniejszych szczelin, sal i studni, wśród których w dolnych partiach wyróżnia się Chłodna Sala, w której zimą tworzy się bogata lodowa szata naciekowa. Z Korytarza Naciekowego prowadzi niedostępne dla człowieka połączenie z sąsiednią Jaskinią Stalaktytową. Jaskinia posiada również drugie wejście – ciaśniejsze i trudniejsze do lokalizacji od głównego.

Jaskinia stanowi miejsce zimowania kilku rzadkich gatunków nietoperzy.

Turystyka edytuj

Nie jest przystosowana do zwiedzania turystycznego.

Ochrona edytuj

Jaskinia Słowiańska-Drwali znajduje się w obrębie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Natury 2000 „Osuwiska w Lipowicy”[3].

Przypisy edytuj

  1. Baza Obiektów Jaskiniowych Polskich Karpat Fliszowych. Speleoklub Bielsko-Biała. [dostęp 2017-08-24].
  2. Grzegorz Klassek, Tomasz Mleczek: Eksploracja i inwentaryzacja jaskiń polskich Karpat Fliszowych (październik 2003 r.- sierpień 2004 r.) [w:] "Materiały 38. Sympozjum Speleologicznego", Zakopane 07-10.10.2004 r., s. 53-55
  3. Plan zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Osuwiska w Lipowicy PLH180044. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Rzeszowie. [dostęp 2017-08-24].

Linki zewnętrzne edytuj