Jaskinia Wodna w Siesławicach

Jaskinia Wodna w Siesławicach (System Jaskinia Wodna w Siesławicach, Schronisko Wodne III) – jaskinia na terenie Niecki Nidziańskiej. Ma dwa otwory wejściowe położone na południowy wschód od wsi Siesławice (Niecka Solecka), w gipsowych zapadliskach (wertepach krasowych), na wysokości 213 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 25 metrów, a jej deniwelacja 8 metrów.

Jaskinia Wodna w Siesławicach

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Położenie	Niecka Nidziańska, Niecka Solecka, Siesławice
Właściciel	komunalny
Długość	25 m
Głębokość	8 m
Deniwelacja	8 m
Wysokość otworów	213 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	2 m
Ekspozycja otworów	ku NW, ku SE
Data odkrycia	znana od dawna
Kod	(nr inwentarzowy PIG) N-2.67
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Jaskinia Wodna w Siesławicach
Położenie na mapie Polski Jaskinia Wodna w Siesławicach
50°27′02″N 20°41′37″E

Opis jaskini

Jaskinia Wodna w Siesławicach jest systemem jaskiniowym powstałym z połączenia dwóch małych jaskiń Schroniska Wodnego II i Schroniska Wodnego III. Do obu jaskiń prowadzą niskie otwory wejściowe połączone ze sobą 4-metrowym korytarzem. Jest to jedyna część systemu zalewana wodą tylko okresowo. Pozostałe części jaskini są cały czas pod wodą. Szerszy otwór wejściowy (Schronisko Wodne III) prowadzi do 4-metrowej studni na dnie której zaczynają się trzy korytarze. Pierwszy prowadzi stromo w dół i po 7 metrach przejście blokuje zaklinowana opona od traktora, drugi, krótki, kończy się szczeliną nie do przejścia, trzeci idzie do dużej, niezbadanej sali.

Przyroda

Jaskinia oprócz korytarzyka łączącego otwory wejściowe jest całkowicie zalana wodą. Badań flory i fauny nie prowadzono.

Historia odkryć

Jaskinie Schronisko Wodne II i Schronisko Wodne III były znane od dawna. Połączono je w czasie sesji terenowej 36. Sympozjum Speleologicznego w Pińczowie w 2002 roku. W 2003 roku odkryto studnię i odchodzące z jej dna korytarze. Pierwszy opis i plan całej jaskini sporządził J. Niekludow w 2003 roku.