Jaskinia na Łopiankach Druga
Jaskinia na Łopiankach Druga, Jaskinia na Łopiankach II – jaskinia w dolnej części wąwozu Półrzeczki, na północ od wsi Mników[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Garbie Tenczyńskim, na południowym skraju Wyżyny Krakowsko- Częstochowskiej[2].
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
12 m |
Deniwelacja |
0 |
Wysokość otworów |
260 m n.p.m. |
Ekspozycja otworów |
ku NW |
Kod |
J.GT-03.20 |
Położenie na mapie gminy Liszki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°04′18″N 19°42′16″E/50,071667 19,704444 | |
Strona internetowa |
Opis obiektu edytuj
Jaskinia znajduje się w orograficznie prawych zboczach wąwozu, tuż przy jego wylocie do Doliny Sanki. Otwór znajduje się w ostatniej na południe, niewielkiej skale na poziomie dna doliny. Pod niskim okapem o szerokości 7 m znajduje się ciasny korytarz o długości 10 m[1].
Jaskinia powstała na luźnym rozwarstwieniu międzyławicowym w strefie wadycznej w skałach wapiennych pochodzących z jury późnej. Jest wilgotna i brak w niej przewiewu. W okolicy otwory na ścianach rozwijają się glony, mchy i porosty. Jaskinia jest ciemna i wilgotna, jej obfite namulisko składa się z gliny i iłów[1]. Z pajęczaków zanotowano występowanie gatunków: Meta merianae, Porrhomma convexum, Trogulus tricarinatus, Leiobunum rupestre[3].
Historia poznania i dokumentacji edytuj
Jaskinia jest znana od dawna. W latach 1880-1881 badał ją archeologicznie Gotfryd Ossowski. Znalazł w niej wyroby z kości, jednak wzbudziły one wątpliwości w świecie naukowców i ostatecznie uznano je za falsyfikaty (podobnie, jak inne wyroby z kości w jaskiniach okolic Mnikowa). W 1922 r. jaskinię zinwentaryzował J.Żurowski, w 1951 Kazimierz Kowalski[1]. W 1981 M. Sanocka-Wołoszynowa badała florę pajęczaków[3]. Obecny plan jaskini opracował M. Szelerewicz w 2010 r.[1]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Andrzej Górny , M. Szelerewicz , Jaskinia na Łopiankach II, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-01-15] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ a b E.Sanocka-Wołoszynowa, Badania pajęczaków jaskiń Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Wrocław: Acta Univ. Wratislav. 1981, 548. Prace Zoologiczne 11: 1-92