Jean-Michel Blanquer
Jean-Michel Blanquer (ur. 4 grudnia 1964 w Paryżu) – francuski prawnik i nauczyciel akademicki, dyrektor generalny ESSEC Business School, minister edukacji narodowej (2017–2018), minister edukacji narodowej i młodzieży (2018–2020), minister edukacji narodowej, młodzieży i sportu (2020–2022).
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 grudnia 1964 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
prawnik, nauczyciel akademicki |
| Stanowisko |
minister edukacji narodowej (2017–2018), minister edukacji narodowej i młodzieży (2018–2020), minister edukacji narodowej, młodzieży i sportu (2020–2022) |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Absolwent filozofii na Université Panthéon-Sorbonne (1986), a także politologii w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu (1989). W 1991 kształcił się na Uniwersytecie Harvarda, zaś w 1993 uzyskał doktorat z prawa na Université Panthéon-Assas[1]. W latach 1989–1991 pracował w instytucie naukowym w Bogocie, następnie na Université Panthéon-Assas, Université de Tours oraz w IEP w Lille. W latach 1998–2004 kierował instytutem studiów latynoamerykańskich IHEAL na Université Sorbonne-Nouvelle. W latach 2004–2006 był rektorem okręgu akademickiego Académie de la Guyane, po powrocie do Francji pełnił funkcję wicedyrektora gabinetu ministra edukacji narodowej. W latach 2007–2009 zajmował stanowisko rektora okręgu akademickiego Académie de Créteil, następnie był dyrektorem generalnym do spraw szkolnictwa wyższego w resorcie oświaty. W 2013 powołany na dyrektora generalnego europejskiej szkoły biznesowej ESSEC Business School[1].
Autor licznych książek, m.in. biografii Michela Baroina, komisarza policji i wielkiego mistrza loży Wielki Wschód Francji[2], a także publikacji dotyczących Ameryki Łacińskiej oraz reformy szkolnictwa we Francji.
W maju 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a objął urząd ministra edukacji narodowej[3]. Pozostał na tej funkcji również w utworzonym w czerwcu 2017 drugim rządzie tegoż premiera[4]. W październiku 2018 dodatkowo powierzono mu sprawy młodzieży[5]. Dołączył w międzyczasie do prezydenckiego ugrupowania La République en marche[6]. W lipcu 2020 został ministrem edukacji narodowej, młodzieży i sportu w gabinecie Jeana Castex[7]. Zakończył urzędowanie w maju 2022.
Odznaczenia edytuj
Odznaczony Legią Honorową V klasy (2011)[8].
Wybrane publikacje edytuj
- Jean-Michel Blanquer: Michel Baroin: les secrets d’une influence. Paryż: PLON, 1992, s. 339. ISBN 2-259-02493-9.
- Jean-Michel Blanquer, Jérôme Cordelier: Le sérail. E.N.A. 1959: histoire d’une promotion. Paryż: Perrin, 1994, s. 229. ISBN 978-2-262-00030-1.
- Jean-Michel Blanquer: L’instruction morale à l’école. Paryż: Canopé – CNDP, 2012, s. 334. ISBN 978-2-240-03306-2.
- Jean-Michel Blanquer: La Colombie. Paryż: PUF, 2017, s. 128. ISBN 978-2-13-079015-0.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Jean-Michel Blanquer: maître d’œuvre de l’internationalisation de l’ESSEC. „Business Magazine”. Nr 1278, 22–28 marca 2017. (fr.).
- ↑ Macron et les francs-maçons: le bras de fer. lefigaro.fr, 8 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-26]. (fr.).
- ↑ Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
- ↑ Remaniement: Nicole Belloubet garde des Sceaux, Florence Parly ministre des Armées. lefigaro.fr, 21 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21]. (fr.).
- ↑ Remaniement: Emmanuel Macron s’exprimera ce soir à 20h. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-10-16]. (fr.).
- ↑ L’invité politique de 24h Pujadas, l’info en questions du 31 octobre 2017: Jean-Michel Blanquer, ministre de l’Education nationale. lci.fr, 31 października 2017. [dostęp 2018-12-15]. (fr.).
- ↑ Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06]. (fr.).
- ↑ Décret du 22 avril 2011 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 24 kwietnia 2011. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).