Jean Barraqué
Jean Barraqué (ur. 17 stycznia 1928 w Puteaux, zm. 17 sierpnia 1973 w Paryżu[1][2]) – francuski kompozytor.
| Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1928 |
|---|---|
| Pochodzenie |
francuskie |
| Data i miejsce śmierci |
17 sierpnia 1973 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
ŻyciorysEdytuj
Pobierał lekcje gry na fortepianie u Francette Sirgue oraz kompozycji u Jeana Langlaisa[3]. W latach 1948–1951 uczył się w Konserwatorium Paryskim w klasie analizy Oliviera Messiaena[1][3]. W latach 1950–1954 pracownik działającej przy ORTF Groupe de Recherches de Musique concrète[1][2]. Napisał książkę poświęconą Debussy’emu (wyd. Paryż 1962)[1][2][3].
W 1973 roku został odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Narodowego Zasługi[4].
TwórczośćEdytuj
Dorobek kompozytorski Barraqué’a obejmuje zaledwie siedem pozycji[1]. Kompozytor pracował powoli, poświęcając się jedynie dużym dziełom; drobnych utworów nie pisał w ogóle[1]. Swoje wczesne kompozycje odrzucił, inne pozostały niedokończone lub w projektach[1]. Jego język muzyczny ukształtował się na gruncie dodekafonii, kompozytor stosował specjalne rodzaje serii spokrewnionych grupami, rozwijając własne koncepcje instrumentacyjne[1].
Skomponował Sonatę fortepianową (1952), Étude na taśmę (1954), Séquence na sopran, perkusję i różne instrumenty do własnego tekstu według Friedricha Nietzschego (1955), ...Au-delà du hasard na 4 grupy instrumentów i 3 głosy żeńskie do tekstu Hermanna Brocha (1959), Chant après chant na sopran, perkusję i fortepian do tekstu Hermanna Brocha (1966), Concerto na klarnet, wibrafon i 6 formacji instrumentalnych (1968) oraz cykl La mort de Virgile: Le temps restitué na sopran, 12-głosowy chór mieszany i 31 instrumentów według powieści Hermanna Brocha Der Tod des Vergil (1957; wersja orkiestrowa 1968)[1][3], z którego kompozytor zdołał zrealizować zaledwie 3 z planowanych 5 części[2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 193–194. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 49. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d Nicole V. Gagné: Historical Dictionary of Modern and Contemporary Classical Music. Lanham: Scarecrow Press, 2019, s. 35. ISBN 978-1-5381-2297-6.
- ↑ Jean Barraqué (fr.). brahms.ircam.fr. [dostęp 2019-11-23].