Jearl Atawa Miles-Clark (ur. 4 września 1966 w Gainesville ) – amerykańska lekkoatletka specjalizująca się w biegach na dystansach 400 m i 800 m, czterokrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich (Barcelona 1992, Atlanta 1996, Sydney 2000, Ateny 2004), złota (1996) oraz srebrna (1992) medalistka olimpijska w biegach sztafetowych 4 x 400 metrów . Zwyciężyła również w biegu sztafetowym, podczas olimpiady w 2000 roku, jednak po aferze dopingowej Marion Jones w 2008 roku medal został jej odebrany[1] . W 2010 roku Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu przywrócił jednak medale wszystkim oprócz Jones zawodniczkom ze sztafety USA, uznając, że obowiązujące w 2000 roku przepisy nie pozwalały zdyskwalifikować całego zespołu z powodu dopingu jednego zawodnika.
Jearl Miles-Clark, Sydney 2000
Data i miejsce urodzenia
4 września 1966 Gainesville
Dorobek medalowy
Wielokrotna medalistka mistrzostw świata.
Sukcesy sportowe
edytuj
czterokrotna mistrzyni Stanów Zjednoczonych na dystansie 400 m – 1993, 1995, 1997, 2002
czterokrotna mistrzyni Stanów Zjednoczonych na dystansie 800 m – 1998, 1999, 2003, 2004[2]
czterokrotna halowa mistrzyni Stanów Zjednoczonych na dystansie 400 m – 1995, 1997, 1998, 1999
halowa mistrzyni Stanów Zjednoczonych na dystansie 800 m – 2001[3]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Konkurencja
Czas biegu
Strata
Zwycięzca
9.
3 sierpnia
1992
Barcelona
bieg na 400 m
50,57 s
+ 1,76 s
Marie-José Pérec
8 sierpnia
1992
Barcelona
sztafeta 4 x 400 m
3:20,92 min
+ 0,72 s
WNP
5.
29 lipca
1996
Atlanta
bieg na 400 m
49,55 s
+ 1,30 s
Marie-José Pérec
30 sierpnia
1996
Atlanta
sztafeta 4 x 400 m
3:20,91 min
-
-
10.
23 września
2000
Sydney
bieg na 800 m
1:59,44 min
+ 3,29 s
Maria Mutola
30 września
2000
Sydney
sztafeta 4 x 400 m
3:22,62 min
-
-
6.
23 sierpnia
2004
Ateny
bieg na 800 m
1:57,27 min
+ 0,89 s
Kelly Holmes
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Konkurencja
Czas biegu
Strata
Zwycięzca
5.
27 sierpnia
1991
Tokio
bieg na 400 m
50,50 s
+ 1,37 s
Marie-José Pérec
1 września
1991
Tokio
sztafeta 4 x 400 m
3:20,15 min
+ 1,72 s
ZSRR
17 sierpnia
1993
Stuttgart
bieg na 400 m
49,82 s
-
-
22 sierpnia
1993
Stuttgart
sztafeta 4 x 400 m
3:16,71 min
-
-
8 sierpnia
1995
Göteborg
bieg na 400 m
50,00 s
+ 0,72 s
Marie-José Pérec
13 sierpnia
1995
Göteborg
sztafeta 4 x 400 m
3:22,39 min
-
-
5 sierpnia
1997
Ateny
bieg na 400 m
49,90 s
+ 0,13 s
Cathy Freeman
10 sierpnia
1997
Ateny
sztafeta 4 x 400 m
3:21,03 min
+ 0,11 s
Niemcy
4.
24 sierpnia
1999
Sewilla
bieg na 800 m
1:57,40 min
+ 0,72 s
Ludmila Formanová
29 sierpnia
1999
Sewilla
sztafeta 4 x 400 m
3:22,09 min
+ 0,11 s
Rosja
4.
12 sierpnia
2001
Edmonton
sztafeta 4 x 400 m
3:26,88 min
+ 6,23 s
Jamajka
27.
24 sierpnia
2003
Paryż
bieg na 800 m
2:04,21 min
-
Maria Mutola
31 sierpnia
2003
Paryż
sztafeta 4 x 400 m
3:22,63 min
-
-
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Konkurencja
Czas biegu
Strata
Zwycięzca
5 sierpnia
1991
Hawana
bieg na 400 m
50,82 s
+ 1,21 s
Ana Fidelia Quirot
11 sierpnia
1991
Hawana
sztafeta 4 x 400 m
3:24,21 min
-
-
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Konkurencja
Czas biegu
Strata
Zwycięzca
11.
3 marca
1989
Budapeszt
bieg na 400 m
53,28 s
-
Helga Arendt
5.
10 marca
1991
Sewilla
bieg na 400 m
52,00 s
+ 1,36 s
Diane Dixon
10 marca
1991
Sewilla
sztafeta 4 x 400 m
3:29,00 min
+ 1,78 s
Niemcy
14 marca
1993
Toronto
bieg na 400 m
51,37 s
+ 0,40 s
Sandie Richards
5.
12 marca
1995
Barcelona
bieg na 400 m
52,01 s
+ 1,78 s
Irina Priwałowa
9 marca
1997
Paryż
bieg na 400 m
50,96 s
-
-
9 marca
1997
Paryż
sztafeta 4 x 400 m
3:27,66 min
+ 0,82 s
Rosja
7 marca
1999
Maebashi
bieg na 400 m
51,45 s
+ 0,65 s
Grit Breuer
Rekordy życiowe
edytuj
W 2002 ustanowiła nieoficjalny rekord świata weteranów (powyżej 35. roku życia) w biegu na 400 metrów – 50,27[5] .
Bibliografia
edytuj