Jegłownik
Jegłownik (niem. Fichthorst[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Gronowo Elbląskie, na obszarze Żuław Elbląskich, przy trasie drogi krajowej nr 22.
| Artykuł |
54°7′20″N 19°17′41″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
54°7'19.9"N, 19°17'40.9"E |
| - błąd |
14 m |
| Odległość |
0 m |
| wieś | |
 Kościół w Jegłowniku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
1287[1] |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
82-335[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NEB |
| SIMC |
0150596 |
Położenie na mapie gminy Gronowo Elbląskie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu elbląskiego  | |
 54°07′20″N 19°17′41″E/54,122222 19,294722
| |
Wieś okręgu sędziego ziemskiego Elbląga w XVII i XVIII wieku[4]. W latach 1945–1954 wieś była siedzibą gminy Jegłownik. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jegłownik. W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
NazwaEdytuj
12 listopada 1946 r. nadano miejscowości polską nazwę Jeglownik[3]. Do 1945 wieś dzieliła się na 3 osady: Fichthorst, Neukirch i Friedrichsberg. W pierwszej z nich istniała szkoła z 1880r., w drugiej - gospoda Paulusa (wcześniej mieszcząca dom handlowy Johanna Sawatzkiego ze sklepem kolonialnym, barem piwnym i winiarnią), piekarnia Alberta Naporry oraz willa Otto (obecna przychodnia zdrowia)[5].
Integralne części wsiEdytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1045080 | Mechnica | przysiółek |
ZabytkiEdytuj
- neogotycki kościół MBNP z 1804 roku z wieżą z końca XIX wieku, powstały w miejscu dawnego kościoła ewangelickiego, z wyposażeniem z XVII i XVIII w. Na przykościelnym cmentarzu z XIX wieku odrestaurowano kilka wartościowych nagrobków[8].
- torfowisko w pobliżu Żuławskiej Góry
PrzypisyEdytuj
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 388 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Andrzej Piątkowski, Posiadłości ziemskie miasta Elbląga w XVII-XVIII wieku, 1972, s. 144.
- ↑ Malbork i okolice na starej pocztówce. Elbląg: Uran, 2016. ISBN 978-83-60138-66-3.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Anna, Krzysztof Jakubowscy „Pomorskie cmentarze”, Gdańsk 2012, ISBN 978-83-62129-73-7, str. 148