Jeghisze Czarenc (Եղիշե Չարենց, właśc. J. Soghomonian, ur. 25 marca 1897, Kars (Turcja), zm. 29 listopada 1937, Erywań) – poeta ormiański. Studiował w Moskwie[1]. Wczesne wiersze tworzył pod wpływem symbolizmu[2]. W 1917 był uczestnikiem rewolucji październikowej[2]. Był autorem poematów, w tym utworów poświęconych Leninowi, wierszy patriotycznych opisujących naród ormiański, historię, przyszłość i przyszłe odrodzenie Armenii. Polskie przekłady wierszy Czarenca znalazły się w tomach Poezje wybrane (1962) i w antologii Poezja armeńska (1984)[2]. Autor stał się ofiarą terroru stalinowskiego[2][1].

Jeghisze Czarenc

Przypisy edytuj

  1. a b Charents Yeghishe. armenianlanguage.am. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-24)]. (ang.).
  2. a b c d Czarenc Jeghisze, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-04-21].

Bibliografia edytuj

  • Egisze Czarenc: Poezje wybrane. Wybrał i zredagował Andrzej Mandalian, wstępem opatrzył Geworg Emin. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1962, seria: Biblioteka Poetów (Seria Celofanowa).