Jelonkowiec błotny
Jelonkowiec błotny[3], jelonek błotny[4], sarenka wodna[potrzebny przypis] (Hydropotes inermis) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Hydropotes Swinhoe, 1870.
| Hydropotes inermis[1] | |||
| Swinhoe, 1870 | |||
 Samiec jelonkowca | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Hydropotes | ||
| Gatunek |
jelonkowiec błotny | ||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Systematyka edytuj
Taksonomia edytuj
Rodzaj i gatunek po raz pierwszy opisany naukowo przez Roberta Swinhoe’a[5][6]. Opis ukazał się w lutym 1870 roku w czasopiśmie „Athenaeum”, a w czerwcu tego samego roku w „Proceedings of the Zoological Society of London”[5][6]. Wprawdzie Swinhoe opis oparł na okazie zakupionym w Szanghaju, ale w oparciu o miejsce, w którym autor zobaczył gatunek w środowisku naturalnym, miejsce typowe ogranicza się do Deer Island, nad rzeką Jangcy, w prefekturze Zhenjiang, w prowincji Jiangsu w Chinach[6][7]. Jedyny przedstawiciel rodzaju jelonkowiec[3] (Hydropotes).
Podgatunki edytuj
Wyróżniono dwa podgatunki H. inermis[6][3][2]:
- H. inermis argyropus Heude, 1884
- H. inermis inermis Swinhoe, 1870
Występowanie edytuj
Chiny i Korea, podgatunek chiński został z powodzeniem introdukowany w parkach w Europie (Anglia i Francja).
Wygląd zewnętrzny edytuj
Osiąga około 75–100 cm długości ciała, ok. 50 cm wysokości w kłębie i waży 10–15 kg. U obu płci nie występuje poroże. Jego silnie rozwinięte, lekko zakrzywione górne kły wystają spod warg. Szorstka, gęsta sierść ubarwiona jest na grzbiecie i bokach jasnobrązowo z czarnymi plamkami, a na brzuchu biało.
Środowisko życia edytuj
Żyje zwykle samotnie lub w parach, w nadrzecznych błotach i trzcinowiskach. Czasami na polach i stokach górskich. Gody odbywają się jesienią. Samica rodzi wiosną 4–7 młodych. Jest najpierwotniejszym gatunkiem rodziny jeleniowatych.
Odżywianie edytuj
Jest roślinożerny – żywi się trawą, ziołami oraz warzywami[8].
Przypisy edytuj
- ↑ Hydropotes inermis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b R.B. Harris, J.W. Duckworth, Hydropotes inermis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-06] (ang.).
- ↑ a b c Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 176. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 118, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ a b R. Swinhoe. On a new Deer from China. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1870, s. 90, 1870. (ang.).
- ↑ a b c d Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Hydropotes inermis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2023-08-18]
- ↑ J.R. Ellerman, T.C.S. Morisson-Scott: Checklist of Palaearctic and Indian mammals 1758 to 1946. Londyn: The Trustees, 1951, s. 354. (ang.).
- ↑ Jelonkowiec błotny. [w:] Ekologia.pl [on-line]. [dostęp 2023-08-18].
Bibliografia edytuj
- H. Komosińska & E. Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.