Wikipedia

Jermain Defoe

angielski piłkarz

Jermain Colin Defoe (ur. 7 października 1982 w Londynie) – angielski piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 2004–2017 reprezentant Anglii.

Jermain Defoe
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jermain Colin Defoe

Data i miejsce urodzenia

7 października 1982
Londyn

Wzrost

171 cm[1]

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1997–1999 Charlton Athletic
1999 West Ham United
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2004 West Ham United 93 (29)
2000–2001 → A.F.C. Bournemouth (wyp.) 29 (18)
2004–2008 Tottenham Hotspur 139 (43)
2008 → Portsmouth F.C. (wyp.) 1 (1)
2008–2009 Portsmouth F.C. 30 (14)
2009–2014 Tottenham Hotspur 135 (47)
2014–2015 Toronto FC 19 (11)
2014 → Tottenham Hotspur (wyp.) 2 (1)
2015–2017 Sunderland A.F.C. 87 (34)
2017– A.F.C. Bournemouth 28 (4)
2019–2020 → Rangers F.C. (wyp.) 14 (7)
2020–2022 Rangers F.C. 17 (4)
2022 Sunderland 7 (0)
W sumie: 601 (213)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Anglia U-16 8 (0)
2000–2001  Anglia U-18 7 (0)
2001–2003  Anglia U-21 23 (7)
2004–2017  Anglia 57 (20)
W sumie: 95 (27)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego
Multimedia w Wikimedia Commons

Najwięcej występów w swojej karierze zaliczył dla Tottenhamu. Uczestnik Mistrzostw Świata w 2010 roku oraz Mistrzostw Europy w 2012 roku.

Kariera klubowa edytuj

Defoe rozpoczął swą karierę w szkółce piłkarskiej Charlton Athletic, skąd w 1999 przeszedł do West Ham United. Sezon 2000/01 spędził na wypożyczeniu w Bournemouth, w którego barwach zdobywał bramki w 10 spotkaniach z rzędu, co do dziś stanowi najlepszy wynik w angielskiej zawodowej piłce nożnej. W 2004 został piłkarzem Tottenhamu Hotspur, który zapłacił za niego 7 milionów funtów[2]. Pod koniec stycznia 2008 trener Harry Redknapp sprowadził go do Portsmouth[3]. Gdy zimą 2009 Redknapp został trenerem Tottenhamu, ściągnął do zespołu również Defoe[4]. W barwach klubu zadebiutował powtórnie 11 stycznia 2009 w przegranym spotkaniu z Wigan Athletic[5]. 22 listopada 2009 wyrównał rekord Shearera oraz Cole'a w strzeleniu 5 bramek w meczu Premier League. Defoe zdobył taką liczbę goli w wygranym 9:1 meczu z Wigan Athletic[6][7][8].

10 stycznia 2014 ogłoszono, że będzie zawodnikiem amerykańskiego Toronto FC[9]. Do 28 lutego 2014 grał na zasadzie wypożyczenia w Tottenham Hotspur[10]. 15 marca 2014 Defoe zadebiutował w meczu otwarcia sezonu w Major League Soccer z Sounders FC, wygranym 2–1.

13 stycznia 2015 powrócił do Anglii wiążąc się 3,5 letnią umową[11] z Sunderlandem. 6 stycznia 2019 został wypożyczony do Rangers F.C. na 18 miesięcy[12].

W 2020 roku przeniósł się na stałe do szkockiego Rangers FC bez kwoty odstępnego[13]. Rozegrał w nim 17 meczów ligowych i strzelił 4 bramki[14].

31 stycznia 2022 roku przeniósł się do angielskiego występującego w tamtym momencie w League One Sunderlandu[15].

24 marca 2022 roku zakończył piłkarską karierę[16].

Obecnie znajduje się na siódmym miejscu w historii strzelców Tottenhamu[17].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Jermain Defoe w swym pierwszym, rozegranym w całości, meczu w barwach reprezentacji Anglii (8 września 2004), strzelił bramkę Polsce na Stadionie Śląskim w Chorzowie.

Uczestnik Mistrzostw Świata w 2010 roku. W pierwszym meczu grupowym przeciwko reprezentacji USA, nie wystąpił. Mecz zakończył się dwubramkowym remisem 1:1[18]. Podczas drugiego spotkania przeciwko reprezentacji Algierii, wszedł w 74 minucie. Mecz zakończył się bez bramkowym remisem 0:0[19].

W ostatnim meczu grupowym wystąpił przeciwko reprezentacji Słowenii i strzelił bramkę na wagę zwycięstwa w 23 minucie. Mecz zakończył się wynikiem 1:0[20][21].

W 1/8 finału turnieju Anglia zmierzyła się z reprezentacją Niemiec. Defoe rozegrał 71 minut meczu, który zakończył się wynikiem 4:1 na korzyść Niemców, a Anglia odpadła z turnieju[22].

Rozegrał jeden mecz w Mistrzostwach Europy w 2012 roku, przeciwko reprezentacji Francji. Wystąpił w 13 minutach spotkania które zakończyło się remisem 1:1[23]. W turnieju Anglia doszła do ćwierćfinału[24][25].

W listopadzie 2013 roku rozegrał mecz towarzyski przeciwko reprezentacji Chile. Spotkanie zakończyło się wynikiem 0:2 na korzyść Chilijczyków[26].

Po 4 latach powrócił do reprezentacji, na dwa spotkaniach w Eliminacjach do Mistrzostw Świata w 2018 roku. Pierwszy mecz rozegrał przeciwko reprezentacji Litwy. Strzelił w nim gola na wynik 1:0. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Anglików na 2:0[27]. Ostatnie spotkanie w reprezentacji Anglii rozegrał przeciwko reprezentacji Szkocji. Wszedł w nim z ławki pod koniec spotkania, które zakończyło się remisem 2:2[28][29].

Sukcesy i wyróżnienia edytuj

Tottenham Hotspur edytuj

Glasgow Rangers edytuj

Reprezentacja Anglii edytuj

Indywidualne edytuj

Odznaczenia edytuj

Życie prywatne edytuj

Stosuje dietę wegańską[30][31].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Jermain Defoe. afcb.co.uk. [dostęp 2017-07-17]. (ang.).
  2. ↑ Spurs sign Defoe. BBC, 2004-02-02. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  3. ↑ David Hytner: Defoe makes last-minute £9m Portsmouth switch. the Guardian, 2008-02-01. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  4. ↑ Jeremy Wilson: Tottenham get Jermain Defoe for just £9m. Daily Telegraph, 2009-01-06. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  5. ↑ Tim Rich: Spurs lack strength for survival fight, says Redknapp. theguardian.com, 2009-01-11. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  6. ↑ Jeremy Campbell: Jermain Defoe ties Premier League record for goals in a single match. theguardian.com, 2009-11-22. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  7. ↑ Paul Fletcher: Tottenham 9 – 1 Wigan. bbc.co.uk, 2009-11-22. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  8. ↑ John Ley: Tottenham goal hero Jermain Defoe's five against Wigan is one for the record books. telegraph.co.uk, 2009-11-23. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  9. ↑ Toronto FC Signs Jermain Defoe. torontofc.ca, 2014-01-10. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  10. ↑ Jermain Defoe: Tottenham striker to join MLS side Toronto. bbc.com, 2014-01-10. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
  11. ↑ Jermain Defoe to sign for Sunderland on £70,000-a-week deal. theguardian.com, 2015-01-14. [dostęp 2014-01-16]. (ang.).
  12. ↑ Rangers sign Jermain Defoe and Steven Davis in loan moves. bbc.com, 2019-01-06. [dostęp 2019-01-08]. (ang.).
  13. ↑ Roofe on whirlwind Rangers transfer and excitement to work with Defoe [online], The Scottish Sun, 4 sierpnia 2020 [dostęp 2023-12-18] (ang.).
  14. ↑ Jermain Defoe Stats - Goals, xG, Assists & Passing | FootyStats [online], footystats.org [dostęp 2023-12-18] (ang.).
  15. ↑ Charlotte Harpur and Jordan Campbell, Jermain Defoe re-signs for Sunderland on free transfer until end of season [online], The Athletic [dostęp 2023-12-18] (ang.).
  16. ↑ Telewizja Polska S.A, Snajper zakończył karierę. Kiedyś strzelił Polsce [online], sport.tvp.pl, 24 marca 2022 [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  17. ↑ Tottenham Hotspur all-time top scorers: Kane in hot pursuit of Greaves | Goal.com [online], www.goal.com, 27 sierpnia 2023 [dostęp 2023-12-18] (ang.).
  18. ↑ England 1-1 United States (Jun 12, 2010) Final Score [online], ESPN [dostęp 2023-12-18] (ang.).
  19. ↑ MŚ 2010. mecz Anglia - Algeria:Anglia ma kłopoty z Algerią i własną niemocą, wynik 0:0, NA ŻYWO [online], sport.se.pl [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  20. ↑ MŚ 2010. Anglia wymęczyła awans. Czyżby dopiero się budziła? [online], Sport.pl, 23 czerwca 2010 [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  21. ↑ Usa vs Słowenia - Dziennik Łódzki
  22. ↑ MŚ 2010. Niemcy - Anglia. Prawidłowy gol Lamparda nieuznany. "Największa pomyłka od czasu ręki Maradony" [online], Sport.pl, 27 czerwca 2010 [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  23. ↑ Francja - Anglia, czyli mecz gigantów na remis [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  24. ↑ England at Euro 2012 in numbers, „BBC Sport” [dostęp 2023-12-18] (ang.).
  25. ↑ Reprezentacja Anglii na EURO [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  26. ↑ England 0-2 Chile, „BBC Sport” [dostęp 2023-12-18] (ang.).
  27. ↑ Wirtualna Polska Media, Anglia - Litwa – Wynik meczu i relacja na żywo - 2017-03-26 - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  28. ↑ Jermain Defoe - Reprezentacja [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  29. ↑ Wirtualna Polska Media, Szkocja - Anglia: o krok od sensacyjnej porażki faworyta [online], sportowefakty.wp.pl, 10 czerwca 2017 [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  30. ↑ Dominic Fifield, England goalscorer Jermain Defoe says vegan diet and discipline paying off [online], the Guardian, 27 marca 2017 [dostęp 2018-10-21] (ang.).
  31. ↑ Jermain Defoe reveals Netflix show inspired his vegan diet, „Mail Online” [dostęp 2018-10-21].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jermain_Defoe&oldid=72418765”