Jerzy Boski (ur. 4 października 1895 w Drążnie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Jerzy Boski
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

4 października 1895
Drążno

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Kadra Zapasowa Piechoty Szczakowa

Stanowiska

komendant kadry

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Niepodległości

Życiorys edytuj

Urodził się 4 października 1895 we wsi Drążno, w ówczesnym powiecie opatowskim guberni radomskiej, w rodzinie Stefana i Marii z Wąsowskich. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Służył w 28 Pułku Strzelców Kaniowskich. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 435. lokatą w korpusie oficerów piechoty[1]. W lipcu tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy I batalionu[2][3]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 128. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W tym samym roku został przesunięty na stanowisko dowódcy II batalionu[5]. W 1925 został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisko kierownika Samodzielnego Referatu Personalnego[6][7]. 23 grudnia 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku w DOK IV[8]. W listopadzie 1928 został przeniesiony do 9 Pułku Piechoty Legionów w Zamościu na stanowisko dowódcy batalionu[9]. 4 kwietnia 1929 został przydzielony na XIII dwumiesięczny kurs w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu[10]. W styczniu 1931 został przeniesiony z 9 pp Leg. do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy Batalionu KOP „Rokitno”[11][12]. W kwietniu 1934 został przeniesiony z KOP do 58 Pułku Piechoty w Poznaniu na stanowisko kwatermistrza[13]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14][15]. Pełnił wówczas służbę na stanowisku komendanta Kadry Zapasowej Piechoty Szczakowa[16]. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VI E Dorsten[17].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 44.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 547.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 206, 408.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 192, 351.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122, 175.
  7. Jarno 2001 ↓, s. 123, 128, 134, 297.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku. Dodatek Nr 1, s. 3.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 337.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 226.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 27, 905.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 181.
  14. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 470.
  15. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 17.
  16. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 663.
  17. Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-01-03].
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 marca 1921, s. 534.
  19. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 27.
  20. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  21. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296.

Bibliografia edytuj