Jerzy Radziwiłowicz
Jerzy Stanisław Radziwiłowicz (ur. 8 września 1950 w Warszawie) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, pedagog krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, tłumacz.
Jerzy Radziwiłowicz (2019) | |
Imię i nazwisko |
Jerzy Stanisław Radziwiłowicz |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 września 1950 |
Zawód |
aktor, pedagog, tłumacz |
Współmałżonek |
Ewa Markowska-Radziwiłowicz |
Lata aktywności |
od 1972 |
Zespół artystyczny | |
Teatr Narodowy w Warszawie | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się w Warszawie. Jego ojciec urodził się w Druskiennikach[1] na Litwie, matka była rodowitą warszawianką[1]. Wychowywał się na Grochowie, gdzie jego rodzice prowadzili zakład fryzjerski, który potem odziedziczył jego starszy brat[2]. Uczęszczał do XLVII Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Wyspiańskiego w Warszawie. W czasie nauki w szkole średniej zainteresował się aktorstwem. Należał do szkolnego kółka dramatycznego i występował w sztukach patrona szkoły – Wesele i Klątwa – oraz w światowym repertuarze m.in. Pigmalionie George’a Bernarda Shawa[2]. W 1972 ukończył studia na Wydziale Aktorskim warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej[3]. Studiował tam jednocześnie z Ewą Dałkowską, Markiem Kondratem, Krzysztofem Kolbergerem, Jadwigą Jankowską-Cieślak i Joanną Żółkowską[1].
Po studiach wyjechał do Krakowa, gdzie w 1972 otrzymał angaż w Starym Teatrze. Debiutował w roli Zagorskiego w Bolszewikach Michaiła Szatrowa w reżyserii Andrzeja Przybylskiego (1972). Rok potem zagrał Tomasza Zana w Dziadach Adama Mickiewicza (1973) w reż. Konrada Swinarskiego, u którego wystąpił jeszcze jako Hołysz w Wyzwoleniu Wyspiańskiego (1974) i w roli Urlopnika w telewizyjnej wersji Sędziów Wyspiańskiego (1974) w Teatrze Telewizji, w 1975 miał zagrać tytułową rolę tytułowego duńskiego księcia i rozpoczął próby do Hamleta Szekspira, co przerwało nagła śmierć reżysera. Grał w inscenizacjach Jerzego Jarockiego[4]: Wilhelma w Procesie Franza Kafki (1973), Trofimowa w Wiśniowym sadzie Antona Czechowa (1975), Iwana Kuźmicza Szpiekina w Rewizorze Nikołaja Gogola (1980), księdza III w Mordzie w katedrze Thomasa S. Eliota (1982), Astolfo w Życie jest snem Calderona de la Barca (1983), Bartodzieja w Portrecie Mrożka (1988), Henryka (Syna i Księcia) w Ślubie Gombrowicza (1991) i Fauście Johanna Wolfganga von Goethego (1997).
Występy na scenie łączył z pracą akademicką. Był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, a w latach 1981–1984 prorektorem tej uczelni.
Od 1998 ponownie związany z Warszawą. Jest aktorem stołecznego Teatru Narodowego[5].
Często grał bohaterów introwertycznych, zamkniętych w sobie. W pamięci widzów zapisał się głównie z ról Mateusza Birkuta i jego syna Macieja Tomczyka w dwóch filmach fabularnych Andrzeja Wajdy: Człowiek z marmuru i Człowiek z żelaza.
Autor przekładów sztuk Moliera Don Juan i Tartuffe albo szalbierz oraz sztuki Pierre’a de Marivaux Umowa, czyli łajdak ukarany.
Życie prywatne
edytujZamieszkał w Kaniach pod Brwinowem[6].
Żonaty ze scenarzystką i reżyserką dubbingu Ewą Markowską-Radziwiłowicz, z która ma córkę Zofię i syna Piotra[7].
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[8].
Filmografia
edytuj- 1973: Drzwi w murze jako Henryk, narzeczony Krystyny
- 1974: Sędziowie. Tragedia jako urlopnik
- 1976: Dagny jako drukarz „Życia”
- 1976: Człowiek z marmuru jako Mateusz Birkut/Maciek Tomczyk, syn Birkuta
- 1977: Pani Bovary to ja jako nieznajomy poznany na dworcu
- 1978: Bez znieczulenia jako student Michałowskiego
- 1978: Wsteczny bieg jako Stefan, kierowca-inwalida
- 1979: Po drodze – występuje w roli samego siebie (aktora uczestniczącego w próbach Idioty)
- 1979: Klucznik jako Jasiek
- 1980: W biały dzień jako Korab
- 1980: Z biegiem lat, z biegiem dni... jako Jerzy Boreński (odc. 3 i 5)
- 1980: Droga jako Szymon Pietruszka
- 1980: Punkt widzenia jako Jacek (odc. 1, 3 i 5)
- 1981: On, Ona, Oni jako Instalator
- 1981: Le grand paysage d'Alexis Droeven jako Jean-Pierre
- 1981: Człowiek z żelaza jako Maciek Tomczyk, syn Birkuta/Mateusz Birkut
- 1981: Ryś jako ksiądz Konrad
- 1982: Pasja jako Jerzy, reżyser
- 1983: To okrutne życie jako Joey
- 1984: Bez końca jako mecenas Antoni Zyro
- 1985: Ognisty anioł jako Ruprecht
- 1986: W zawieszeniu jako Marcel Wysocki
- 1988: Biesy jako Szatow
- 1993: Coitado do Jorge jako Jorge
- 1994: Zwierzenia nieznajomemu jako Modeste
- 1994: Śmierć jak kromka chleba jako proboszcz
- 1995: Kamień na kamieniu jako Szymon Pietruszka
- 1995: Siódmy pokój jako Hans, miłość Edith
- 1996: Jak zapomnieć o Sarajewie jako Samir
- 1996: Poznań 56 jako profesor w wagonie
- 1997: Czas zdrady jako Girolamo Savonarola
- 1997: Ostatni rozdział jako Daniel
- 1998: Sekretna obrona jako Walser
- 2000: Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową jako sołtys w filmie Bernard i Abelard
- 2000: Człowiek, jakich wielu jako Paweł Markowicz
- 2001: Czarna plaża jako aktywista
- 2001: Marszałek Piłsudski jako Kazimierz Sosnkowski
- 2003: Historia Marii i Juliena jako Julien Muller
- 2004–2008: Glina jako nadkomisarz Andrzej Gajewski (odc. 1–25)
- 2005: Solidarność, Solidarność... jako on sam
- 2008: Wino truskawkowe jako proboszcz
- 2011–2013: Bez tajemnic jako Andrzej Wolski
- 2012: Pokłosie jako proboszcz
- 2013: Wałęsa. Człowiek z nadziei jako Maciek Tomczyk rozdający ulotki w pociągu
- 2017: PolandJa jako profesor
- 2019: Pułapka jako mecenas Andrzej Warski
Teatr TV
edytuj- 1972: Walenty i Walentyna – autor Michał Roszczin, reż. Konstanty Ciciszwili, rola: Karandaszow
- 1973: Panna bez posagu – autor Aleksandr Ostrowski, reż. Irena Wollen, rola: Iwan
- 1974: Bunt na U.S.S. Caine – autor Herman Wouk, reż. Irena Wollen, rola: Podporucznik Keith
- 1974: Homer i Orchidea – autor Tadeusz Gajcy, reż. Mieczysław Górkiewicz, rola: Homer
- 1975: Czajka – autor Antoni Czechow, reż: Irena Wollen, rola: Trieplew
- 1976: Smuga cienia – według Josepha Conrada, reż. Irena Wollen, rola: Kapitan
- 1977: Pelleas i Melisanda – autor Maurice Maeterlinck, reż. Laco Adamík, rola: Pelleas
- 1978: Lorenzaccio – autor Alfred de Musset, reż. Laco Adamík, Agnieszka Holland, rola: Aleksander Medici
- 1979: Przeprowadzka – autor Karol Hubert Rostworowski, reż. Tadeusz Lis, rola: Franek
- 1979: U mety – autor: Karol Hubert Rostworowski, reż. Tadeusz Lis, rola: Franek
- 1980: Z pokorą nasze pochylamy głowy – autor Adam Asnyk, reż. Stanisław Zajączkowski
- 1980: Żegnaj, Judaszu – autor Ireneusz Iredyński, reż: Jolanta Słobodzian, rola: Jan
- 1981: Borys Godunow – autor Aleksandr Puszkin, reż: Laco Adamík, rola: Dymitr Samozwaniec
- 1981: Mówię do ciebie po latach... – autor Czesław Miłosz, reż. Stanisław Zajączkowski
- 1982: Nie-Boska komedia – autor Zygmunt Krasiński, reż. Zygmunt Hübner, rola: Leonard
- 1983: Dziady – autor Adam Mickiewicz, reż. Konrad Swinarski, rola: Tomasz Zan
- 1984: Monte Cassino – autor: Melchior Wańkowicz, reż. Jan Maciejowski
- 1985: Nad wodą wielką i czystą... – autor Adam Mickiewicz, reż. Andrzej Maj
- 1986: Ferdydurke – autor Witold Gombrowicz, reż: Maciej Wojtyszko, rola: Miętus
- 1987: Zbrodnia i kara – autor Fiodor Dostojewski, reż: Andrzej Wajda, rola: Rodion Raskolnikow
- 1987: Mistrz sądu ostatecznego – autor Leo Perutz, reż. Krzysztof Nazar
- 1987: Prometeusz – autor Jerzy Andrzejewski, reż. Krzysztof Babicki, rola: Prometeusz
- 1989: Litość Boga – autor Jean Cau, reż. Maciej Englert, rola: Match
- 1990: Koncert Św. Owidiusza – autor Vallejo Antonio Buero, reż. Piotr Mikucki, rola: Ludwik Maria Vallindin
- 1990: Cztery wezwania z przyczyny św. Jerzego – autor: Jaan Kross, reż. Piotr Mikucki, rola: Michał
- 1990: Traugutt – autor Franciszek Ziejka, reż. Stanisław Zajączkowski, rola: Romuald Traugutt
- 1991: Przerwa w podróży – autor Maria Nurowska, reż: Andrzej Maj, rola: Hans Benek
- 1992: Katastrofa, Co gdzie – autor Samuel Beckett, reż: Antoni Libera, rola: Reżyser
- 1992: Gdy rozum śpi – autor Antonio Buero Vallejo, reż. Piotr Mikucki, rola: Arietta Don Eugenio
- 1992: Ślub – autor Witold Gombrowicz, reż. Jerzy Jarocki, rola: Henryk, syn i Książę
- 1994: Dzieci słońca – autor Maksym Gorki, reż. Andrzej Domalik, rola: Borys
- 1994: Wyszedł z domu – autor Tadeusz Różewicz, reż. Stanisław Różewicz, rola: Henryk
- 1994: Rosmersholm – autor Henrik Ibsen, reż. Jan Maciejowski, rola: Jan Rosmer
- 1994: Spadkobiercy – autor Mikołaj Gogol, Thornton Wilder, reż. Ireneusz Engler, rola: Adwokat Cahusac
- 1994: Ostatni dzień Anny Kareniny – autor Lew Tołstoj, reż. Márta Mészáros, rola: Wroński
- 1994: Rodzeństwo – autor Thomas Bernhard, reż. Jacek Gąsiorowski, rola: Ludwik
- 1994: Gość oczekiwany – autor Zofia Kossak-Szczucka, reż. Artur Hofman, rola: Głos Jezusa
- 1995: Sen srebrny Salomei – autor Juliusz Słowacki, reż. Krzysztof Nazar, rola: Sawa
- 1996: Krystyna – autor August Strindberg, reż. Piotr Mikucki, rola: Magnus Gabriel de la Gardie
- 1996: Wiśniowy sad – autor Antoni Czechow, reż. Andrzej Domalik, rola: Łopachin
- 1996: Dróżnik – autor Charles Dickens, reż. Jeremy Flynn, rola: Dróżnik
- 1997: Sonata petersburska – autor Fiodor Dostojewski, reż. Andrzej Domalik, rola: Rogożyn
- 1997: Tu się urodziłem – autor Włodzimierz Odojewski, reż. Jan Maciejowski, rola: Paweł
- 1997: Biała – autor Adolf Rudnicki, reż. Andrzej Maj, rola: Jan
- 2000: Dragon – autor Władysław Terlecki, reż. Stanisław Różewicz, rola: Sędzia
- 2000: Pracownia krawiecka – autor Jean-Claude Grumberg, reż. Wojciech Pszoniak, rola: Prasowacz
- 2002: Noc czerwcowa – autor Jarosław Iwaszkiewicz, reż. Andrzej Wajda, rola: Piotr
- 2002: Portugalia – autor Zoltán Egressy, reż. Zbigniew Brzoza, rola: Pincet
- 2005: Na wsi – autor Martin Crimp, reż. Piotr Mikucki, rola: Richard
- 2006: Juliusz Cezar – autor William Szekspir, reż. Jan Englert, rola: Marek Brutus
- 2007: Umarli ze Spoon River – autor Edgar Lee Masters, reż. Jolanta Ptaszyńska, rola: John Cabanis
- 2007: Narty Ojca Świętego – autor Jerzy Pilch, reż. Piotr Cieplak, rola: Jan Nepomucen Wojewoda
- 2009: Głosy wewnętrzne – autor Krzysztof Zanussi, reż. Krzysztof Zanussi, rola: Ojciec
- 2009: Kwatera bożych pomyleńców – autor Władysław Zambrzycki, reż. Jerzy Zalewski, rola: Afrykaner
- 2012: Saksofon, reż. Izabella Cywińska rola: Pan w Kapeluszu
- 2015: Wizyta, reż. Agnieszka Maskovic, rola: Kuźniar
Teatr
edytuj- 1971: W małym dworku – autor Stanisław Ignacy Witkiewicz, reż. Jan Skotnicki, rola: Ojciec, Dyapanazy Nibek
- 1972: Akty – według tekstów Stanisława Wyspiańskiego, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Witolda Gombrowicza i Sławomira Mrożka, reż. Jerzy Jarocki, rola: Czepiec, Henryk
Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
- 1972: Bolszewicy – autor Michaił Szatrow, reż. Andrzej Przybylski, rola: Zagorski
- 1972: Gody życia – autor Stanisław Przybyszewski, reż. Wanda Laskowska, rola: Orlicz
- 1973: Dziady – autor Adam Mickiewicz, reż. Konrad Swinarski, rola: Tomasz Zan
- 1973: Proces – autor Franz Kafka, reż. Jerzy Jarocki, rola: Wilhelm
- 1973: Mąż i żona – autor Aleksander Fredro, reż. Wanda Laskowska, rola: Alfred
- 1974: Dwoje na huśtawce – autor William Gibson, reż. Anna Polony, rola: Jerry
- 1974: Pierwszy dzień wolności – autor Leon Kruczkowski, reż. Marek Okopiński, rola: Jan
- 1974: Wyzwolenie – autor Stanisław Wyspiański, reż. Konrad Swinarski, rola: Hołysz, Maska
- 1975: Wiśniowy sad – autor Antoni Czechow, reż. Jerzy Jarocki, rola: Trofimow
- 1976: Dzień dobry i do widzenia – autor Athol Fugard, reż. Anna Polony, rola: Johnnie Smit
- 1977: Nastazja Filipowna – według Fiodora Dostojewskiego, reż. Andrzej Wajda, rola: Książę Lew Myszkin
- 1977: Wesele – autor Stanisław Wyspiański, reż. Jerzy Grzegorzewski, rola: Pan Młody
- 1978: Iwona, księżniczka Burgunda – autor Witold Gombrowicz, reż. Krystian Lupa, rola: Książę Filip
- 1978: Z biegiem lat, z biegiem dni... – autor Joanna Olczak-Ronikier, reż. Andrzej Wajda, Anna Polonyrola: Jerzy Boreński
- 1979: Sen o Bezgrzesznej – autor Stefan Żeromski, reż. Jerzy Jarocki, rola: Bolesław Drobner, Pielgrzym, Prelegent, Uczestnik obrzędu
- 1979: Lot nad kukułczym gniazdem – autor Wasserman Dale, reż. Krzysztof Zanussi, rola: Doktor Spivey
- 1979: Dla miłego grosza – autor Apollo Korzeniowski, reż. Agnieszka Holland, rola: Józef Staropolski
- 1980: Sytuacja bez wyjścia – autor Jan Leczer, reżyseria
- 1980: Rewizor – autor Mikołaj Gogol, reż. Jerzy Jarocki, rola: Iwan Kuźmicz Szpiekin
- 1981: Aktorzy Teatru Starego w scenach i monologach z „Hamleta” – autor William Szekspir, reż. Andrzej Wajda, rola: Narrator
- 1982: Mord w katedrze – autor Thomas Stearns Eliot, reż. Jerzy Jarocki, rola: Ksiądz III
- 1982: Oresteja – autor Ajschylos, reż. Zygmunt Hübner, rola: Orestes
- 1983: Życie jest snem – autor Pedro Calderón de la Barca, reż. Jerzy Jarocki, rola: Astolfo
- 1984: Zbrodnia i kara – autor Fiodor Dostojewski, reż. Andrzej Wajda, rola: Rodion Raskolnikow
- 1986: Woyzeck – autor Georg Büchner, reż. Tadeusz Bradecki, rola: Doktor
- 1986: Zemsta – autor Aleksander Fredro, reż. Andrzej Wajda, rola: Papkin
- 1988: Portret – autor Sławomir Mrożek, reż. Jerzy Jarocki, rola: Bartodziej
- 1988: Dybuk – autor Szymon An-ski, reż. Andrzej Wajda, rola: Sender (z Brynicy)
- 1989: Słuchaj, Izraelu! – autor Jerzy S. Sito, reż. Jerzy Jarocki, rola: Prezes
- 1989: Hamlet (IV) – autor William Szekspir, reż. Andrzej Wajda, rola: Fortynbras
- 1991: Ślub – autor Witold Gombrowicz, reż. Jerzy Jarocki, rola: Henryk (Syn i Książę)
- 1993: Sen srebrny Salomei – autor Juliusz Słowacki, reż. Jerzy Jarocki, rola: Regimentarz
- 1993: Jak wam się podoba – autor William Szekspir, reż. Tadeusz Bradecki, rola: Książę Senior
- 1995: Dziady, dwanaście improwizacji – autor Adam Mickiewcz, reż. Jerzy Grzegorzewski, rola: Konrad, Więzień-Konrad
- 1997: Faust – autor Johann Wolfgang von Goethe, reż. Jerzy Jarocki, rola: Faust
- 1998: Halka Spinoza albo Opera Utracona albo Żal za uciekającym bezpowrotnie życiem – autor Jerzy Grzegorzewski, reż. Jerzy Grzegorzewski, rola: Przewodnik chóru górali
- 2000: Dawne czasy – autor Harold Pinter, reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska, rola: Deeley
- 2002: Nie-Boska komedia – autor Zygmunt Krasiński, reż. Jerzy Grzegorzewski, rola: Pankracy
- 2002: Morze i zwierciadło – autor Wystan Hugh Auden, reż. Jerzy Grzegorzewski, rola: Kaliban
- 2004: Narty Ojca Świętego – autor Jerzy Pilch, reż. Piotr Cieplak, rola: Jan Nepomucen Wojewoda
- 2005: On. Drugi powrót Odysa – reż. Jerzy Grzegorzewski, rola: On
- 2006: Tartuffe albo szalbierz – autor Molière, reż. Jacques Lassalle, rola: Orgon
- 2006: Czekając na Godota – autor Samuel Beckett, reż. Antoni Libera, rola: Pozzo
- 2007: Miłość na Krymie – autor Sławomir Mrożek, reż. Jerzy Jarocki, rola: Włodzimierz Iljicz Uljanow-Lenin
- 2008: Otello – autor William Szekspir, reż. Agnieszka Olsten, rola: Otello
- 2008: Ifigenia – autor Antonina Grzegorzewska, reż. Antonina Grzegorzewska, rola: Agamemnon
- 2009: Umowa, czyli łajdak ukarany – autor Pierre de Marivaux, reż. Jacques Lassalle, rola: Trivelin
- 2009: Balladyna – autor Juliusz Słowacki, reż. Artur Tyszkiewicz, rola: Grabiec
- 2010: Kreacja – autor Ireneusz Iredyński, reż. Bożena Suchocka, rola: Nikt
- 2011: Sprawa – autor Juliusz Słowacki, reż. Jerzy Jarocki, rola: Książę/Kanclerz
- 2012: Natan Mędrzec – autor Gothold Ephraim Lessing, reż. Natalia Korczakowska, rola: Natan
- 2013: Bezimienne dzieło – autor Stanisław Ignacy Witkiewicz, reż. Jan Englert, rola: Pułkownik Manfred hr. Giers
- 2018 Burza – autor William Szekspir, reż. Paweł Miśkiewicz, rola: Prospero
Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie”
- 1996: Don Juan – autor Molière, reż. Jerzy Grzegorzewski, rola: Don Juan
- 1998: Antygona – autor Sofokles, reż. Zbigniew Brzoza, rola: Kreon
Teatr Lalki, Maski i Aktora Groteska w Krakowie
- 1994: Pilot i książę – autor Antoine de Saint-Exupéry, reż. Adolf Weltschek, rola: Głos Króla, Pijaka, Próżnego, Bankiera, Geografa
Teatr Polski w Bielsku-Białej Teatr na Woli im. Tadeusza Łomnickiego w Warszawie
- 2003: Schody – autor Charles Dyer, reż. Piotr Łazarkiewicz, rola: Harry
- 2008: Zbrodnia i kara – autor Bernadetta Matuszczak, reż. Jitka Stokalska, rola: Narrator
- 2008: Zemsta – autor Aleksander Fredro, reżyseria
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
- 2011: Prolog – autor Czesław Miłosz, reż. Michał Zadara, rola: Mąż stanu
Transformtheater w Berlinie
- 1986: Król Dawid – autor Helmut Kajzar, reż. Henryk Baranowski, rola: Król Dawid
Théâtre du Résidence Palace w Brukseli
- 1988: Vendredi ou les limbes du Pacifique – według Michela Tourniera, reż. Albert-André Lheureux, rola: Robinson Cruzoe
Théâtre National Populaire w Lyonie
- 1991: Roberto Zucco – autor Bernard-Marie Koltès, reż. Bruno Boeglin, rola: Roberto Zucco
Comédie de Saint-Étienne
- 1992: M. Comme… Baxter (This story of yours) – autor John Hopkins, reż. John Berry, rola: Johnson
- 1994: Don Juan – autor Molière, reż. Jerzy Grzegorzewski, rola: Don Juan
Odéon w Paryżu Le Volcan w Hawrze
- 1999: Święta Joanna szlachtuzów – autor Bertolt Brecht, reż. Alain Milianti, rola: Mauler
Théâtre National de Chaillot w Paryżu
- 2001: Tamerlan Wielki – autor Christopher Marlowe, reż. Jean-Baptiste Sastre, rola: Mycet, Bajazet, Orcane, Gubernator Babilonu
Dubbing
edytuj- 1978–1980: Wyprawa Profesora Gąbki
- 1995: Kamień na kamieniu – Szymon Pietruszka w młodości
- 1999: Bill Diamond – Bill Diamond
- 2005: Jan Paweł II – Stefan Wyszyński
- 2013: Hobbit: Pustkowie Smauga – Saruman
- 2014: Hobbit: Bitwa Pięciu Armii – Saruman
- 2019: Gwiezdne wojny: Skywalker. Odrodzenie – Luke Skywalker
- 2021: Czarna Wdowa – Thaddeus „Thunderbolt” Ross
Odznaczenia i nagrody
edytuj- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2015)[9]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)[10]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1989)
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013)[11]
- Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (1993, Francja)
- Nagroda im. Leona Schillera za wybitne osiągnięcia w teatrze i w filmie (1977)
- Nagroda główna na XXV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (KST) w Kaliszu za rolę Raskolnikowa w spektaklu Zbrodnia i kara według Fiodora Dostojewskiego w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1985)
- Nagroda na XXVI KST w Kaliszu za rolę Doktora w spektaklu Woyzeck Georga Büchnera w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1986)
- Nagroda główna na XXVII Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych (FPSW) we Wrocławiu za rolę Bartodzieja w spektaklu Portret Sławomira Mrożka w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1988)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1989)
- Nagroda Miasta Krakowa (1990)
- Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę Henryka w spektaklu Ślub Witolda Gombrowicza w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1991)
- Nagroda na XIX Opolskich Konfrontacjach Teatralnych (OKT) w Opolu za rolę Regimentarza w spektaklu Sen srebrny Salomei Juliusza Słowackiego w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1994)
- Nagroda im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (2000)
- Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza dla najlepszego aktora – za rolę Kalibana w spektaklu Morze i zwierciadło Wystana Hugh Audena w Teatrze Narodowym w Warszawie (2003)
- Wiktor – nagroda w kategorii „najpopularniejszy aktor telewizji” (2005)
- Nagroda ministra kultury i dziedzictwa narodowego (2006)
- Nagroda na VI Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji w Sopocie za rolę Marka Brutusa w spektaklu Juliusz Cezar Williama Szekspira (2006)
- Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” (2007)[12]
- Nagroda specjalna miesięcznika „Teatr” za „nadzwyczajną twórczą wszechstronność zarówno w działalności aktorskiej, jak i translatorskiej” (2009)
- Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za „kreacje aktorskie na deskach Teatru Narodowego” (2024)[13][14]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Polska Agencja Prasowa: Książka o Jerzym Radziwiłowiczu „Wszystko jest lekko dziwne”. Onet.pl, 2012-11-12. [dostęp 2023-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-13)]. (pol.).
- ↑ a b Apolonia Podstawka: Jerzy Radziwiłowicz to jeden z najbardziej skrytych polskich aktorów. „Viva!”, 2023-03-31. [dostęp 2023-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-13)]. (pol.).
- ↑ NMR: Twórcy: Jerzy Radziwiłowicz (1950–). Culture.pl, lipiec 2001. [dostęp 2023-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-13)]. (pol.).
- ↑ Jacek Cieślak: Jerzy Radziwiłowicz: To, co się podoba i co nas oburza. „Rzeczpospolita”, 2023-05-09. [dostęp 2023-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-13)]. (pol.).
- ↑ Paweł Piotrowicz: Jerzy Radziwiłowicz: dawno już przestał interesować się mną film [WYWIAD]. Onet.pl, 2023-05-26. [dostęp 2023-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-13)]. (pol.).
- ↑ Teatr Narodowy w Kaniach. krystynajanda.pl. [dostęp 2011-08-09]. (pol.).
- ↑ Jacek Lutomski: Gwiazdy w zbliżeniu. Portrety aktorów i reżyserów polskich. Janusz R. Kowalczyk (autor rozdziału). Warszawa: Wydawnictwo Presspublica, 1995, s. 183. ISBN 83-86038-09-8.
- ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 27.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1018.
- ↑ Nagrody dla ludzi teatru. mkidn.gov.pl, 27 marca 2013. [dostęp 2013-04-29].
- ↑ Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”. gdansk.pl. [dostęp 2016-07-05].
- ↑ Anna Polony i Jerzy Radziwiłowicz laureatami dorocznych nagród AICT/IATC | AICT Polska [online], www.aict.art.pl, 13 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Jerzy Radziwiłowicz uhonorowany Nagrodą im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego – Aktualności – Teatr Narodowy [online], narodowy.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Jerzy Radziwiłowicz w bazie filmpolski.pl
- Jerzy Radziwiłowicz w bazie Filmweb
- Jerzy Radziwiłowicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10] .
- Łukasz Maciejewski, Jerzy Radziwiłowicz: Wszystko jest lekko dziwne. Wielka Litera, 2012. ISBN 978-83-6338-746-4.
Linki zewnętrzne
edytuj- Jerzy Radziwiłowicz w bazie IMDb (ang.)
- Jerzy Radziwiłowicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .