Jerzy Rudolf legnicki

Jerzy Rudolf legnicki (ur. 22 stycznia 1595 w Oławie, zm. 14 stycznia 1653 we Wrocławiu) – książę legnicki z dynastii Piastów, syn księcia legnicko-brzeskiego Joachima Fryderyka i księżniczki askańskiej, Anny Marii(inne języki), humanista, mecenas sztuki, kompozytor i poeta. Starosta generalny Śląska w latach 1621–1628 i od 1641 r.

Jerzy Rudolf legnicki
Ilustracja
Jerzy Rudolf, medal pośmiertny, awers (1653)
Dane biograficzne
Dynastia

Piastowie

Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1595
Oława

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1653
Wrocław

Ojciec

Joachim Fryderyk

Matka

Anna Maria Askańska(inne języki)

Rodzeństwo

Jan Chrystian

Małżeństwo

Zofia Elżbieta Anhalt

Dzieci

---

Małżeństwo

Elżbieta Magdalena (1599–1631)[1]

Dzieci

---

Po śmierci ojca w 1602 wraz ze starszym bratem Janem Chrystianem był jednym z następców tronu książęcego tronu w Legnicy, lecz pierwsze lata (do 1605) upłynęły pod znakiem regencji matki małoletnich książąt, Anny Marii. W 1612 dokonano podziału księstwa legnicko-brzeskiego na obu braci – Jerzemu Rudolfowi przypadły rządy w Legnicy i Złotoryi, a od 1616 również w Chojnowie. W 1614 Jerzy Rudolf za przykładem swojego brata Jana Chrystiana dokonał konwersji na kalwinizm (książęta legniccy podkreślili w ten sposób swoje zaangażowanie po stronie Hohenzollernów w sporach religijnych).

Podczas wojny trzydziestoletniej Jerzy Rudolf w latach 1633–1648 przebywał na wygnaniu z powodu okupacji swoich ziem przez wojska cesarskie Habsburgów, formalnie jednak sprawował dalej rządy.

Kultura i sztuka na dworze legnickim

edytuj

Jerzy Rudolf był władcą wszechstronnie wykształconym i wspierał rozwój kultury i nauki. Znany jest zwłaszcza jako twórca wspaniałego księgozbioru - Biblioteca Rudolphina. Na swoim dworze skupiał wybitnych uczonych, kompozytorów i poetów jak Martin Opitz czy Friedrich von Logau(inne języki), którzy często znajdowali w Legnicy azyl jako uchodźcy wyznaniowi. Posiadał również wykształcenie muzyczne – książę kształcił się w rzemiośle kompozytorskim podczas pobytu we Frakfurcie nad Odrą, kolekcjonował druki i manuskrypty dzieł muzycznych, utrzymywał kontakty ze znanymi kompozytorami swojej epoki. Heinrich Schütz, uznawany za najwybitniejszego kompozytora niemieckiego przed Janem Sebastianem Bachem, dedykował Jerzemu Rudolfowi zbiór pieśni religijnych Cantiones sacrae.

Z dorobku kompozytorskiego Jerzego Rudolfa zachowały się interesujące pieśni, z których kilka zostało nagranych na płytę CD "Rudolphina - Skarby Legnicy" przez zespół Ars Nova pod dyrekcją Jacka Urbaniaka.

Genealogia

edytuj
Fryderyk II
Piastowicz

ur. 12 II 1480
zm. 17 IX 1547
Zofia
Hohenzollern
1)
ur. 10 III 1485
zm. 24 V 1537
Joachim II
Hektor

ur. 13 I 1505
zm. 3 I 1571
Magdalena z Saksonii2)
ur. 7 III 1507
zm. 28 I 1534
         
     
  Jerzy II
Piastowicz

ur. 18 VII 1523
zm. 7 V 1586
Barbara Hohenzollern
ur. 10 VIII 1527
zm. 2 I 1595
     
   

Anna Maria Anhalcka
ur. 13 VI 1561
zm. 11 XI 1605
OO   19 V 1577
Joachim Fryderyk legnicko-brzeski
ur. 29 IX 1550
zm. 25 III 1602
                   
                   
                   
Jerzy Ernest
Piastowicz
 ur. 29 VIII 1589
 zm. 6 XI 1589
 
Jan Chrystian
Piastowicz

 ur. 28 VIII 1591
 zm. 25 XII 1639
 
Barbara Agnieszka
Piastówna

 ur. 24 II 1593
 zm. 24 VII 1631
 
Jerzy Rudolf
Piastowicz

 ur. 22 I 1595
 zm. 14 I 1653
 
Anna Maria
Piastówna
 ur. po 16 XII 1596
 zm. przed 25 III 1602
 
                   
Maria Zofia
Piastówna
 ur. 26 IV 1601
 zm. 26 X 1654
 
  1. córka Fryderyka Starszego i Zofii Jagiellonki
  2. córka Jerzego Brodatego


Przypisy

edytuj
  1. Prochowice. [dostęp 2024-04-17].