Wikipedia

Jerzy Srzednicki

polski malarz

Jerzy Srzednicki (ur. 16 maja 1930 w Suwałkach, zm. 1 października 2007[1][2]) – polski malarz, grafik, rzeźbiarz, poeta. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w pracowni prof. Eugeniusza Geperta. Na przełomie lat 50 i 60 pobierał konsultacje i nauki malarstwa u prof. Antoniego Łyżwańskiego, a następnie u prof. Tadeusza Brzozowskiego[3] i konsultacje nauki rzeźby u prof. Xawerego Dunikowskiego. Uprawnienia artysty plastyka zostały mu nadane przez Ministerstwo Kultury i Sztuki w 1976 r[4]. W latach 70. prace Jerzego Srzednickiego były prezentowane w Warszawie np. Galeria Wola, Klub Dziennikarza na Foksal, w Białymstoku Teatr im. Aleksandra Węgierki, Klub Siedmiu, Baszta, Międzynarodowy Klub Prasy i Książki, WDK oraz w Budapeszcie, Krakowie, Lublinie, Szczecinie i Łodzi.

Jerzy Srzednicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1930
Suwałki

Data i miejsce śmierci

1 października 2007
Smolany

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons

Twórczość edytuj

Większość jego prac stanowią prace dokumentujące barwną historię miasteczka Sejny sprzed kilkudziesięciu lat. Malarz uwieczniał na swoich obrazach Żydów, jarmarki i architekturę. W czasie wojny dorabiał jako uliczny malarz, rysował portrety i wykonywał obrazy na zamówienie[5]. Wiele jego rzeźb i obrazów dotyka tematyki sakralnej. Jego prace znajdują się w kilku muzeach m.in. Muzeum Historii Żydów Polskich[6][7]; w Kownie w Muzeum Diabłów[8] (rzeźba „Duszek leśny”) oraz w kolekcjach prywatnych. Jest bohaterem filmu dokumentalnego Ryszarda Wójcika „Sejneńskie barwy” zrealizowanego na zlecenie TVP w 1966[9]. W 2017 roku została przygotowana publikacja upamiętniająca twórczość artysty: „Jerzy Srzednicki - Retrospektywa - zostawmy je, zostawmy bez tytułu”[10], oraz wystawa pod tym samym tytułem[11].

Życie prywatne edytuj

Żonaty z Lidią[12]. Ojciec czterech córek: Artemidy, Judyty, Izydy oraz Eurazji Srzednickiej. Był spokrewniony z Konradem Srzednickim (1894-1993) polskim grafikiem.

Przypisy edytuj

  1. ↑ informacje o śmierci artysty. 2007-10-05. [dostęp 2016-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-05)].
  2. ↑ informacja o śmierci i wystawie. [dostęp 2016-05-10].
  3. ↑ Małgorzata Romańska: informacja o edukacji J. Srzednickiego. 2002-11-22. [dostęp 2016-05-10].
  4. ↑ Salon plastyki suwalskiej. Suwałki: Regionalny Ośrodek Kutury i Sztuki w Suwałkach, 2001, s. 24. ISBN 83-915691-0-1.
  5. ↑ informacja o młodości artysty. [dostęp 2016-05-10].
  6. ↑ Muzeum Żydów Polskich zbiory 01. [dostęp 2016-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-13)].
  7. ↑ Muzeum Żydów Polskich zbiory 02. [dostęp 2016-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-13)].
  8. ↑ Muzeum Diabłów w Kownie http://kowno.lovetotravel.pl/muzeum_diablow
  9. ↑ Ryszard Wójcik: film o artyście. 1966. [dostęp 2016-05-10].
  10. ↑ J.Pijarowski: Jerzy Srzednicki - Retrospektywa - zostawmy je, zostawmy bez tytułu.. Bydgoszcz: ICB & Brain Active Records, 2017-06-05, s. 68. ISBN 978-83-945313-1-7.
  11. ↑ pełna informacja o wystawie.. zpap-gdansk.pl. [dostęp 2017-06-05].
  12. ↑ informacja o żonie artysty. 2010. [dostęp 2016-05-10].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Srzednicki&oldid=68198822”