Jerzy Syryjczyk

polski duchowny katolicki

Jerzy Syryjczyk (ur. 15 października 1950 w Wohyniu, zm. 13 stycznia 2009 w Warszawie) – polski duchowny katolicki, doktor habilitowany, specjalista w zakresie kościelnego prawa karnego, wykładowca akademicki[1], od 1992 prałat Jego Świątobliwości Ojca Świętego Jana Pawła II.

Jerzy Syryjczyk
Data i miejsce urodzenia

15 października 1950
Wohyń

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 2009
Warszawa

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1974

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Jerzy Syryjczyk
doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: kościelne prawo karne
Doktorat

1979

Habilitacja

1983

Uczelnia

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Życiorys edytuj

Święcenia kapłańskie przyjął w 1974 w diecezji siedleckiej, a następnie pełnił posługę duszpasterską jako wikariusz parafii Łochów. W 1975 podjął studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (obecnie UKSW), uzyskując tytuł magistra prawa kanonicznego 15 marca 1978. Od 1 października 1978 zatrudniony był na stanowisku asystenta na WPK ATK. W 1979 na podstawie napisanej pod kierunkiem ks. Mariana Myrchy rozprawy pt. Kradzież w karnym prawie kanonicznym i polskim uzyskał doktorat nauk prawnych[2]. W tym samym roku został zatrudniony na stanowisku adiunkta na WPK ATK, a w 1983 uzyskał habilitację. Od 1984 piastował funkcję sędziego w Sądzie Biskupim w Siedlcach, a w 1985 objął stanowisko kierownika Katedry Kościelnego Prawa Karnego. W latach 1987–1993 sprawował funkcje prodziekana. Od 1 czerwca 1991 był Wikariuszem Generalnym w Ordynariacie Polowym Wojska Polskiego, w 1993 mianowany na stopień pułkownika. W latach 1993–1996 piastował funkcję dziekana Wydziału Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.[3]

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora w zakresie prawa kanonicznego otrzymał m.in. Tadeusz Płoski oraz Piotr Sawczuk, bp drohiczyński.

Odznaczenia edytuj

Bibliografia autorska edytuj

  • Apostazja od wiary w świetle przepisów kanonicznych prawa karnego. Studium prawno-historyczne, Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1984
  • Duszpasterstwo w świetle nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, red. J. Syryjczyk, Warszawa 1985.
  • Kanoniczne prawo karne. Część szczególna, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2003 ISBN 83-7072-284-9
  • Sankcje w Kościele. Część ogólna. Komentarz, Warszawa 2008. ISBN 978-83-7072-508-2
  • Stan wyższej konieczności w prawie karnym kanonicznym, Prawo Kanoniczne 25 (1982) nr 1–2, s. 281–299;
  • Problem apostazji od wiary w projektach nowego prawa kościelnego,Prawo Kanoniczne 25 (1982) nr 3–4, s. 177–185;
  • Ochrona wolności przy wyborze stanu duchownego w świetle kan. 2352, Prawo Kanoniczne 25 (1982) nr 3–4, s. 187–197;
  • Kodeks Prawa Kanonicznego Jana Pawła II, Chrześcijanin a Współczesność 8(1984), s. 62–70;
  • Prawo małżeńskie według Kodeksu Jana Pawła II, Chrześcijanin a Współczesność 11(1985) 3, s. 23–31;
  • Przepowiadanie słowa Bożego i nauczanie katechetyczne według norm nowego prawa kościelnego, w: Duszpasterstwo w świetle nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, red. J. Syryjczyk, Warszawa 1985, s. 126–138;
  • Pojęcie przestępstwa w świetle Kodeksu Prawa Kanonicznego Jana Pawła II, Prawo Kanoniczne 28 (1985) nr 1–2, s. 85–96;
  • Wymiar kar „latae sententiae” w świetle przepisów Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku, Prawo Kanoniczne 28(1985) nr 3–4, s. 41–64;
  • Sakrament pokuty w karnym prawie kanonicznym, w: Duszpasterstwo w świetle nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, red. J. Syryjczyk, Warszawa 1985, s. 279–289;
  • Profanacja Eucharystii według karnego ustawodawstwa kanonicznego i polskiego prawa karnego, Prawo Kanoniczne 29 (1986) nr 3–4, s. 173–208;
  • Nauczanie katechetyczne w świetle przepisów prawa kanonicznego, Prawo Kanoniczne 30 (1987) nr 1–2, s. 187–197;
  • Troska Kościoła o katolickie wychowanie dzieci w kanonicznym prawie karnym, Prawo Kanoniczne 30 (1987) nr 3–4, s. 203–229.
  • Pojęcie ekskomuniki w świetle zadań pastoralnych Kościoła w projekcie prawa karnego z 1973 r. oraz Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r., Prawo Kanoniczne 32(1989) nr 1–2, s. 127–156;
  • Kara ekskomuniki a pełna wspólnota kościelna według Kodeksu Prawa kanonicznego z 1983 roku, Prawo Kanoniczne 33(1990) nr 3–4, s. 173–196;
  • Krzywoprzysięstwo w systematyce kanonicznego prawa karnego, Prawo Kanoniczne 34 (1991) nr 1–2, s. 121–134;
  • Niektóre gwarancje sprawiedliwego wymiaru kar w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r., Prawo Kanoniczne 34 (1991) nr 3–4, s. 147–163;
  • Ochrona tajemnicy spowiedzi w świetle kanonicznego prawa karnego, Prawo Kanoniczne 44 (2001) nr 1–2, s. 111–124;
  • Kompetencje wikariusza generalnego, w: Struktura i zadania kurii diecezjalnej (red. J. Krukowski, K. Warchałowski), Warszawa 2003, s. 37–73;
  • Ochrona wiary w kanonicznym prawie karnym, w: Między prawowiernością a swobodą poszukiwań teologicznych, red. A. Kaczor, Lublin 2003, s. 51–68;
  • Powrót do przestępstwa w ujęciu prawa kanonicznego, Prawo Kanoniczne 48(2005) nr 3–4, s. 151–174;
  • Ochrona karna prawa do życia w KPK z 1983 roku, w: Ochrona funkcji prokreacyjnej rodziny, red. A. Dzięga, J. Krukowski, M. Sitarz, Sandomierz 2006, s. 70–103;
  • Zagadnienia kościelnego prawa karnego w świetle publikacji zawartych w kwartalniku „Prawo Kanoniczne”, Prawo Kanoniczne 51 (2008) nr 1–2, s. 75–112.

Przypisy edytuj