Jerzy V (król Hanoweru)

król Hanoweru

Jerzy V (ur. 27 maja 1819 r. w Berlinie, zm. 12 czerwca 1878 r. w Paryżu) – król Hanoweru, drugi książę Cumberland i Teviotdale, hrabia Armagh; był ostatnim królem Hanoweru. Syn Ernesta Augusta I i Fryderyki von Mecklenburg-Strelitz. Odznaczony Orderem Podwiązki.

Jerzy V
Ilustracja
ilustracja herbu
podpis
Król Hanoweru
Okres

od 18 listopada 1851
do 20 września 1866

Poprzednik

Ernest August I

książę Cumberland i Teviotdale
Dane biograficzne
Dynastia

Welfowie

Data i miejsce urodzenia

27 maja 1819
Berlin

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1878
Paryż

Ojciec

Ernest August I

Matka

Fryderyka Mecklenburg-Strelitz

Żona

Maria Sachsen-Altenburg

Dzieci

Ernest August (1845-1923),
Fryderyka (1848-1926),
Maria (1849-1904).

Odznaczenia
Order Gwelfów (Hanower) Order św. Jerzego (Hanower) Order Podwiązki (Wielka Brytania) Order Domowy i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg)

Życiorys

edytuj
 
Rodzina Jerzego V

Książę Jerzy Fryderyk Aleksander Karol Ernest August był synem króla Ernsta Augusta I i jego żony Fryderyki Mecklenburg-Strelitz. Był kuzynem królowej Wiktorii Hanowerskiej, a dzieciństwo spędził w Berlinie i Wielkiej Brytanii.

14 lipca 1839 r. Jerzy V oświadczył się 21-letniej Marii von Sachsen-Altenburg. Pobrali się 18 lutego 1843 r. w kościele zamkowym w Hanowerze. Maria urodziła syna i dwie córki. W latach 1851–66 była ostatnią królową Hanoweru. Od najmłodszych lat Jerzy miał problemy ze wzrokiem. Przestał widzieć na lewe oko z powodu choroby w 1829 r. a na prawe wyniku wypadku w 1833 r. Choć powstały z tego powodu wątpliwości co do jego przydatności do objęcia funkcji króla, jego ojciec oznajmił, że powinien być królem. W 1842 r. orzekł, że następca tronu podpisywanie dokumentów będzie dokonywał w obecności rządu i zaprzysiężonych świadków. Jako król przez całe swoje życie starał się ukryć publicznie swoją ślepotę. Jerzy 18 listopada 1851 r. został królem Hanoweru, drugim księciem Cumberland i Teviotdale i hrabią Armagh.

Został pozbawiony tronu po przegranej w 1866 roku przez Związek Niemiecki wojnie z Prusami, w której Hanower stał po stronie Austrii i Związku. Wojska pruskie szybko pokonały armie Hanoweru i zaanektowały królestwo wraz z kilkoma innymi państwami północnoniemieckimi, co było wstępem do zakończonego 5 lat później zjednoczenia Niemiec.

Król Jerzy V był masonem od 1857 r. i Wielkim Mistrzem Wielkiej Loży Hanowerskiej aż do jej rozwiązania w 1866 roku[1].

Potomstwo

edytuj

Jerzy V i Maria mieli troje dzieci:

  • Ernest August (ur. 21 września 1845; zm. 14 listopada 1923) – następca tronu Hanoweru, trzeci książę Cumberland
∞ 1878 Thyra Duńska (1853-1933),
  • Fryderyka (Friederike) (ur. 9 stycznia 1848; zm. 16 października 1926)
∞ 1880 Alfons von Pawel-Rammingen (1843–1932),
  • Maria (ur. 3 grudnia 1849; zm. 4 czerwca 1904) - niezamężna.

Przypisy

edytuj
  1. Heinrich Hermann Leonhardt: Die Großloge von Hannover und ihr Großmeister König Georg V. Ein Beitr. zur Geschichte d. Freimaurerei in Niedersachsen. Hannover: Culemann in Kommission, 1964, s. 40. OCLC 164465565.

Bibliografia

edytuj
  • Alexander Dylong: Hannovers letzter Herrscher. König Georg V. zwischen welfischer Tradition und politischer Realität, MatrixMedia, Göttingen 2012. ISBN 978-3-932313-49-3
  • Gudrun Keindorf und Thomas Moritz (red. w imieniu stow. „Freunde der Burg Plesse“): „Größer noch als Heinrich der Löwe.“ König Georg V. von Hannover als Bauherr und Identitätsstifter, Staats- und Universitätsbibliothek Göttingen, Paulinerkirche. Mecke Verlag, Duderstadt 2003. ISBN 3-936617-16-3