Jerzy Zubrzycki
Jerzy Benedykt Zubrzycki (ur. 12 stycznia 1920 w Krakowie, zm. 20 maja 2009 w Canberze) – porucznik kawalerii Wojska Polskiego, socjolog, „ojciec” australijskiej polityki wielokulturowości[1].
| ||
| Imię przy narodzeniu | Jerzy Benedykt Zubrzycki | |
| Data i miejsce urodzenia | 12 stycznia 1920 Kraków | |
| Data i miejsce śmierci | 20 maja 2009 Canberra | |
| Zawód, zajęcie | socjolog | |
| Narodowość | polska | |
| Tytuł naukowy | profesor | |
| Edukacja | Centrum Wyszkolenia Kawalerii | |
| Alma Mater | London School of Economics | |
| Uczelnia | Australian National University | |
| Wydział | Socjologii | |
| Stanowisko | dziekan | |
| Wyznanie | rzymskokatolickie | |
| Rodzice | Józef Zubrzycki Zofia z d. Madeyska | |
| Małżeństwo | Aleksandra Zubrzycka | |
| Odznaczenia | ||
     
| ||
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Był synem Józefa i Zofii z Madeyskich[2]. Ukończył II Liceum im. Sobieskiego w Krakowie.
W okresie od 30 września 1938 do 15 lipca 1939 był słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Po ukończeniu szkolenia, w stopniu plutonowego podchorążego skierowany został na praktykę w 8 pułku Ułanów księcia Józefa Poniatowskiego. W składzie pułku wziął udział w kampanii wrześniowej, podczas której dostał się do niewoli i zbiegł z transportu jeńców wojennych. Uczestniczył w organizowaniu Polski Podziemnej. Pełnił odpowiedzialne funkcje w VI Oddziale Sztabu Wodza Naczelnego oraz Głównej Komendzie Armii Krajowej. Był pierwszym oficerem łącznikowym, który dotarł z kraju do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w SOE. Nadzorował wysyłanie cichociemnych nad Polskę. Uczestniczył w przerzucie z Polski do Londynu rakiety V-2, za co otrzymał Order Imperium Brytyjskiego. Koordynował w 1944 z Brindisi loty alianckie nad powstańczą Warszawę[3].
W latach 1949-1952 wykładał socjologię i historię gospodarczą w Polish University College w Londynie. W latach 1952-1955 był pracownikiem naukowo-badawczym w Dziale Studiów w British Foreign Office[2]. Do Australii przybył w 1956. Wykładał demografię i socjologię na Australijskim Uniwersytecie Narodowym w Canberze. W 1970 założył i zorganizował wydział socjologii, którym kierował aż do przejścia na emeryturę w 1986. Przyczynił się do zorganizowania lektoratu języka polskiego na tej uczelni[4]. Przewodniczył Australian Ethnic Council i miał miejsce w radzie Australian Institute of Multicultural Affairs[3]. Był członkiem Papieskiej Akademii Nauk Społecznych oraz założycielem czasopisma "The Australian and New Zeland Journal of Sociology"[2].
Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (od 1957). W 1998 został doktorem honoris causa poznańskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
OdznaczeniaEdytuj
- 1939 Krzyż Walecznych
- 1943 Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
- Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego (wojskowego)[2]
- Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego)[2]
- Order Australii
- 1991 Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[3]
PrzypisyEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Stanisław Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu 1926-1939, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1992, ISBN 83-85621-06-7
- ABC Radio National - Wisdom Interviews: Jerzy Zubrzycki
- Prace profesora Zubrzyckiego
- Georgius Zubrzycki Doctor Honoris Causa Universitatis Studiorum Mickiewiczianae Posnaniensis, Halina Oszmiańska (red.), Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1999, ISBN 83-232-0921-9, OCLC 169849587.