Jewgienij Korotkiewicz

Jewgienij Siergiejewicz Korotkiewicz (ros. Евгений Сергеевич Короткевич, ur. 18 sierpnia 1918 w Rzeczycy, zm. 1 lutego 1994 w Petersburgu) – radziecki uczony, badacz polarny, kierownik radzieckich wypraw antarktycznych, Bohater Pracy Socjalistycznej (1981).

Jewgienij Korotkiewicz
Państwo działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1918
Rzeczyca (obwód homelski)

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1994
Petersburg

profesor
Specjalność: geografia antarktyczna
Alma Mater

Leningradzki Uniwersytet Państwowy

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe”

Życiorys edytuj

W 1940 ukończył Leningradzki Uniwersytet Państwowy[1]. Od czerwca 1940 służył w Armii Czerwonej, walczył w wojnie z Niemcami, w 1943 dowodził plutonem 257 samodzielnego batalionu saperów 123 Dywizji Piechoty Frontu Leningradzkiego, został odznaczony orderem. W momencie zakończenia wojny miał stopień starszego sierżanta. Od 1947 do 1955 pracował na wyspach Nowosybirska oraz na Nowej Ziemi, Ziemi Franciszka Józefa, Ziemi Północnej, Spitsbergenie, wyspach Morza Karskiego i półwyspie Tajmyr. Otrzymał tytuł doktora nauk geograficznych i profesora. Od 1955 jego działalność naukowa i organizacyjna byłą związana z poznawaniem przyrody Antarktyki. Brał udział w pierwszej kompleksowej wyprawie antarktycznej, później od 1962 do 1989 kierował działalnością radzieckich ekspedycji antarktycznych[2]. Był zastępcą dyrektora Naukowo-Badawczego Instytutu Arktycznego i Antarktycznego w Leningradzie, w którym był wiodącym uczonym w dziedzinie glacjologii i geografii obszarów polarnych, wniósł duży wkład w poznanie regionu arktycznego i antarktycznego. Napisał ponad 200 prac naukowych, kierował pracami przy przygotowaniu i wydaniu serii naukowych atlasów przyrody obszarów polarnych. W latach 70. brał udział w przygotowywaniu dwutomowego Atlasu Antarktyki. Był zastępcą przewodniczącego Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego, dwukrotnie był wybierany wiceprzewodniczącym Międzynarodowego Komitetu Naukowego ds. Badań Antarktycznych i członkiem rad naukowych szeregu instytutów Petersburga. Miał tytuł Zasłużonego Działacza Nauki i Techniki RFSRR. Został pochowany na Cmentarzu Sierafimowskim w Petersburgu.

Odznaczenia i nagrody edytuj

Przypisy edytuj