Jewgienij Timochin

generał rosyjski, szef wywiadu wojskowego

Jewgienij Leonidowicz Timochin, ros. Евгений Леонидович Тимохин (ur. 25 marca 1938 w Charkowie, zm. 5 października 2006 w Moskwie) – generał pułkownik, szef Głównego Zarządu Wywiadowczego (rosyjskiego wywiadu wojskowego).

Jewgienij Timochin
Владлен Михайлович Михайлов
generał pułkownik generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1938
Charków

Data i miejsce śmierci

5 października 2006
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1942–1992

Siły zbrojne

Armia Radziecka
Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej

Jednostki

Główny Zarząd Wywiadowczy

Stanowiska

dowódca samodzielnej armii obrony przeciwlotniczej,
dowódca GRU

Główne wojny i bitwy

zimna wojna

Odznaczenia
Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II klasy (ZSRR) Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za umacnianie braterstwa broni” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „Za nienaganną służbę” I Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” II Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” III Klasy (ZSRR)

Biografia[1] edytuj

W latach 1945–1952 uczęszczał do średniej szkoły w Charkowie, w 1958 ukończył Sumską Wojskową Szkołę Techniczną, a w 1968 – Wojskową Inżynieryjną Akademię Radiotechniczną Obrony Przeciwlotniczej. W 1977 ukończył Wojskową Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. J. Woroszyłowa. Dowodził dywizją i samodzielną armią obrony przeciwlotniczej na Syberii, był zastępcą szefa sztabu Wojsk Obrony Powietrznej Kraju i szefem sztabu tych wojsk.

Od listopada 1991 do 1992 był szefem Głównego Zarządu Wywiadowczego Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.

Po odejściu z wywiadu przeszedł na stanowisko zastępcy dowódcy Wojsk Obrony Przeciwlotniczej.

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Aleksandr Kołpakidi, Dmitrij Prochorow: Империя ГРУ. Очерки истории российской военной разведки. Moskwa: Ołma-Press, 2000, s. 126. ISBN 5-224-00600-7.

Bibliografia edytuj

  • Колпакиди А., Север А. - ГРУ. Уникальная энциклопедия. Wyd. Яуза Эксмо, Moskwa, 2009. Strony 698-699. ISBN 978-5-699-30920-7