Jewhen Wasylowycz Derewjaha, ukr. Євген Васильович Дерев'яга, ros. Евгений Васильевич Деревяга, Jewgienij Wasiljewicz Dieriewiaga (ur. 17 kwietnia 1949 w Mikołajowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Jewhen Derewjaha
Pełne imię i nazwisko

Jewhen Wasylowycz Derewjaha

Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1949
Mikołajów

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Sudnobudiwnyk Mikołajów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1967–1972 Sudnobudiwnyk Mikołajów 188 (42)
1972 Czornomoreć Odessa 22 (3)
1973 Sudnobudiwnyk Mikołajów 21 (9)
1974 Zirka Tyraspol ? (3)
1975–1979 Sudnobudiwnyk Mikołajów 163 (73)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1980–1981 Sudnobudiwnyk Mikołajów (dyr.techniczny)
1982 Sudnobudiwnyk Mikołajów (asystent)
1982–19?? DJuSSz Sudnobudiwnyk Mikołajów (asystent)
1987–1989 Sudnobudiwnyk Mikołajów (dyr.techniczny)
1989–20?? SDJuSzOR Mikołajów (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

Wychowanek klubu Sudnobudiwnyk Mikołajów. Pierwszy trener Pawło Chudojasz i Iwan Łyczko. W 1967 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Sudnobudiwnyka Mikołajów. Wiosną 1979 został zaproszony do Czornomorca Odessa, ale po zakończeniu sezonu powrócił do Sudnobudiwnyka. W 1974 został powołany do wojska, gdzie służył w SKA Odessa. Po zwolnieniu z wojska w 1975 wrócił ponownie do Sudnobudiwnyka. Nie jeden sezon zostawał królem strzelców klubu. 26 września 1979 w meczu z SKA Kijów został pierwszym z napastników, którzy zdobyli łącznie 100 bramek w mistrzostwach drugiej ligi ZSRR, dlatego nazwano jego imieniem symboliczny Klub strzelców. Po ostatnim 54-tym mistrzostwie ZSRR do Klubu Jewhena Derewja zakwalifikowało się 19 graczy. Uplasował się na 18 miejscu wśród najlepszych ukraińskich strzelców w mistrzostwach Drugiej Ligi ZSRR (102 goli)[1] oraz na 28 pozycji wśród najlepszych ukraińskich strzelców w mistrzostwach wszystkich lig ZSRR[2]. W 1979 zakończył karierę piłkarza[3].

Kariera trenerska edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniowca. Ukończył Mikołajowski Instytut Pedagogiczny. W latach 1980-1981 oraz 1987-1989 pracował na stanowisku dyrektora technicznego klubu Sudnobudiwnyk Mikołajów. W 1982 do czerwca pomagał trenować mikołajowski klub, a potem przeniósł się do pracy z dziećmi w Szkole Sportowej Sudnobudiwnyka[4].

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy piłkarskie edytuj

Sudnobudiwnyk Mikołajów

Sukcesy indywidualne edytuj

  • król strzelców Mistrzostw Ukraińskiej SRR: 1975, 1979
  • król strzelców klubu Sudnobudiwnyk Mikołajów w Mistrzostwach ZSRR: 124 goli
  • król strzelców klubu Sudnobudiwnyk Mikołajów w sezonach: 1971, 1973, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj