Jezioro Lubińskie

jezioro w Polsce

Jezioro Lubińskiejezioro w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Torzym, położone na obszarze Równiny Torzymskiej[3][4][5].

Lubińskie
Jezioro Lubieńskie
Ilustracja
Jezioro Lubińskie z widziane z powietrza
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Region

Równina Torzymska

Wysokość lustra

70,5[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

22,7–23,0 ha[1][2]

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1130 m[1]
270 m[1]

Głębokość
• średnia
• maksymalna


8,8[1] m
21,6[1] m

Długość linii brzegowej

2950 m[1]

Objętość

1997,6 tys. m³[1]

Położenie na mapie gminy Torzym
Mapa konturowa gminy Torzym, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Lubińskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Lubińskie”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Lubińskie”
Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego
Mapa konturowa powiatu sulęcińskiego, na dole nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Lubińskie”
Ziemia52°18′32″N 14°54′25″E/52,308889 14,906944

Położenie i opis edytuj

Jezioro położone jest około 1 km na północ od wsi Lubin. Znajduje się na obszarze polodowcowej rynny gronowsko-rzepińsko-torzymskiej. Ma kształt owalny, z dwoma wyraźnymi ramionami, jednym skierowanym ku północy, a drugim ku wschodowi. Brzegi jeziora są strome, wznoszą się nad lustro wody nawet do kilkunastu metrów. Zbiornik otoczony jest lasami sosnowymi, od zachodu dość szybko przechodzącymi w grunty orne. Linia brzegowa jest słabo rozwinięta, a jezioro posiada jedno duże ploso. Akwen jest jeziorem meromiktycznym – ten rzadki typ jezior charakteryzuje się dużą głębokością i niewielką powierzchnią, która w połączeniu z zalesionymi brzegami ograniczającymi występowanie silnych wiatrów hamuje mieszanie się wód jeziora w okresie wiosennym i jesiennym[6].

Jezioro nie jest objęte żadną formą ochrony przyrody[7].

Hydronimia edytuj

Według źródeł jezioro do 1945 roku nazywane było Wildenhagener See (1909, 1928)[8][9]. 17 września 1949 roku wprowadzono nazwę Lubińskie[10]. Obecnie państwowy rejestr nazw geograficznych jako nazwę jeziora również podaje Lubińskie, jednocześnie podając nazwy oboczne: Jezioro Lubińskie oraz Jezioro Lubieńskie[11].

Morfometria edytuj

Według danych Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 22,7 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 8,8 m, a maksymalna – 21,6 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 70,5 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 1997,6 tys. m³[1]. Natomiast A. Choiński określił poprzez planimetrowanie na mapach 1:50 000 wielkość jeziora na 23,0 ha[2]. Maksymalna długość jeziora to 1130 m, a szerokość 270 m. Długość linii brzegowej wynosi 2950 m[1].

Według Mapy Podziału Hydrograficznego Polski jezioro leży na terenie zlewni czwartego poziomu Rzepia bez zlewni bezodpływowych jez.: Kręcko i Wielicko[12]. Identyfikator MPHP to 17869[12].

Zagospodarowanie edytuj

Administratorem wód jeziora jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej we Wrocławiu. Utworzył on obwód rybacki, który obejmuje wody jeziora Lubińskiego wraz odpływem bez nazwy łączącym jezioro ze strugą Rzepia (obwód rybacki Jeziora Lubińskie na cieku bez nazwy uchodzącym do rzeki Rzepia – nr 1)[13]. Gospodarkę rybacką na jeziorze prowadzi Polski Związek Wędkarski Okręg w Zielonej Górze[14]. Ze względu na typologię rybacką jest to jezioro na pograniczu typu sielawowego i leszczowego[14].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 22–23, ISBN 83-86001-29-1.
  2. a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 549. ISBN 83-232-1732-7.
  3. Andrzej Richling i inni, Regionalna geografia fizyczna Polski : praca zbiorowa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 125–126, ISBN 978-83-7986-381-5, OCLC 1288191487 [dostęp 2023-07-14].
  4. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 182, ISBN 83-239-9607-5.
  5. Zarząd powiatu sulęcińskiego, Program Ochrony Środowiska dla Powiatu Sulęcińskiego na lata 2013-2016. 2015. [dostęp 2015-12-11]. (pol.).
  6. Wojciech Zieleniewski, Szlak "Wodny Świat", "Stowarzyszenie Kraina Szlaków Turystycznych - Lokalna Grupa Działania", 2012, s. 44-45.
  7. Geoserwis GDOŚ, Mapa interaktywna [online], geoserwis.gdos.gov.pl [dostęp 2023-07-24].
  8. Instytut Języka Polskiego PAN, Elektroniczny słownik hydronimów Polski – Wielicko [online], eshp.ijp.pan.pl [dostęp 2023-07-18].
  9. Reppen, Meßtischblatt nr. 3655, 1:25 000, 1945
  10. Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 17 września 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 76, poz. 947, s. 11)
  11. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 70726.
  12. a b Informatyczny System Osłony Kraju, Hydroportal [online] [dostęp 2023-07-24].
  13. Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie”, Ujednolicony wykaz obwodów rybackich 2022 [online], dane.gov.pl [dostęp 2023-07-24].
  14. a b PZW Zielona Góra, Interaktywna mapa wód [online], wody.pzw.zgora.pl [dostęp 2023-07-24].