Jezioro Swarzędzkie
Jezioro Swarzędzkie – jezioro na Równinie Wrzesińskiej, położone w północnej części miasta Swarzędz. Od północnej strony graniczy z poznańskim osiedlem Zieliniec. Przepływa przez nie rzeka Cybina. Jezioro jest zanieczyszczone ściekami komunalnymi Swarzędza, lecz od kilku lat prowadzone są prace prowadzące do jego oczyszczenia. Zamulenie dna sięga miejscami 2,50 m[1].
Widok od strony Swarzędza | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowości nadbrzeżne |
Swarzędz (całe jezioro znajduje się w granicach miasta), Poznań (brzeg jeziora stanowi granicę miasta) |
Region | |
Wysokość lustra |
71 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
0,94 km² |
Wymiary • max długość |
|
Głębokość • maksymalna |
|
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające | |
Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu poznańskiego | |
Położenie na mapie gminy Swarzędz | |
Położenie na mapie Swarzędza | |
52°24′49″N 17°03′54″E/52,413611 17,065000 |
Morfologia i historia
edytujNa jeziorze znajdują się dwie niewielkie wyspy. Niektóre źródła podają, że na większej z nich wykopaliska potwierdziły obecność pozostałości po słowiańskiej świątyni Swaroga (od którego prawdopodobnie pochodzi nazwa miasta Swarzędz), prawdopodobnie w dawniejszych czasach połączonej drewnianym mostem ze stałym lądem[2][3][4]. Nie ma jednak ważniejszych dowodów, które wskazywałyby na prawdziwość tych informacji. Zdanie niektórych lokalnych historyków każe natomiast przypuszczać, że taka świątynia znajdowała się na jednym z najwyższych punktów brzegu jeziora. Dziś w tym miejscu znajduje się Kościół pw. św. Marcina[5]. W 1904 na jeziorze odbyły się duże regaty wioślarskie zorganizowane przez Wolne Stowarzyszenie Wioślarzy Wschodu, z inicjatywy Posener Ruderverein „Germania”[6]. Na brzegu funkcjonował popularny wśród poznaniaków Dom Zdrojowy Marco.
Gmina Swarzędz podpisała 15 lipca 2011 umowę na przeprowadzenie "kompleksowej rekultywacji Jeziora Swarzędzkiego metodą aeracji pulweryzacyjnej z systemem precyzyjnej inaktywacji fosforu za pomocą mobilnego aeratora pulweryzacyjnego i aeratora pulweryzacyjnego z napędem wietrznym". Po oczyszczeniu jeziora nad jego brzegiem ma powstać m.in. kąpielisko[7].
Przyroda
edytujNad jeziorem i na obszarach przylegających występują następujące gatunki flory: rzęsa drobna, rzęsa trójrowkowa, grążel żółty, grzybień biały, konwalia majowa, kalina koralowa, szalej jadowity, karbieniec pospolity, sadziec konopiasty i niezapominajka błotna. Obfite są zbiorowiska szuwaru wysokiego z dominacją trzciny i pałki szerokolistnej. Drzewa obrasta bluszcz pospolity. Reprezentantami awifauny są m.in.: krzyżówka, łabędź niemy, łyska, kormoran czarny, bocian biały, gąsiorek i kokoszka wodna. Płazy reprezentują m.in. traszka grzebieniasta i kumak nizinny[8].
Turystyka
edytujNa południowym brzegu jeziora od strony Swarzędza biegnie ścieżka spacerowa oraz znajduje się przystań i wypożyczalnia kajaków. Od strony północnej biegnie szlak rowerowy z Pobiedzisk nad Jezioro Maltańskie w Poznaniu oraz Droga św. Jakuba – wielkopolski odcinek szlaku pielgrzymkowego do katedry w Santiago de Compostela w Galicji w północno-zachodniej Hiszpanii.
Przypisy
edytuj- ↑ Ryszard Gołdyn, Janusz Grabia, Program Ochrony wód rzeki Cybiny, Urząd Miasta Poznania, Poznań, 1998
- ↑ Lilia Łada: Weekend w Swarzędzu. 2012-02-14. [dostęp 2012-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-13)]. (pol.).
- ↑ Kiedy wykąpiemy się w jeziorze Swarzędzkim?. mmpoznan.pl, 2009-06-11. [dostęp 2012-03-13]. (pol.).
- ↑ Antoni Kobza: Zapomniana legenda. mojswarzedz.pl, 2009-06-11. [dostęp 2012-03-13]. (pol.).
- ↑ Swarzędz - Na szlaku dziejów część 1. swarzedzpl 2018-05-11. [dostęp 2018-05-20].
- ↑ Teresa Ziółkowska, Niemiecki sport w Poznaniu do 1918 roku, w: Kronika Miasta Poznania, 1/2010, s.31, ISSN 0137-3552
- ↑ http://www.swarzedz.pl/index.php?id=49&no_cache=1&tx_ttnews[tt_news]=3715&tx_ttnews[backPid]=50&cHash=ddc9649433 Oficjalna strona miasta i gminy Swarzędz
- ↑ tablice informacyjne in situ