Jezioro Zamkowe (powiat wąbrzeski)
Jezioro Zamkowe – eutroficzne[3] jezioro w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, na terenie miasta Wąbrzeźno (północny koniec jeziora znajduje się w gminie Wąbrzeźno), leżące na terenie Pojezierza Chełmińskiego[1]. W pobliżu jeziora znajdują się ruiny zamku od którego jezioro wzięło swoją nazwę.
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
93,0-94,8 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
69,6-70,0 ha |
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
4132,8 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody | |
Położenie na mapie Wąbrzeźna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wąbrzeskiego  | |
 53°17′22″N 18°55′57″E/53,289444 18,932500
| |
Charakterystyka edytuj
Charakteryzuje się dość regularną nieregularną linią brzegową – ma kształt wydłużony w kierunku północ-południe. W południowej części w pobliżu ruin zamku znajduje się charakterystyczne przewężenie, w którego miejscu przerzucono kładkę.
Dane morfometryczne edytuj
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 69,6 ha[4] przez 69,9 ha[1] do 70,0 ha[2]. Zwierciadło położone jest na wysokości 93,0 m n.p.m.[2] lub 94,8 m n.p.m.[4] Średnia głębokość jeziora wynosi 5,9 m[1][4], natomiast głębokość maksymalna 18,0 m[1][4]. Maksymalna długość akwenu to 2500 metrów, a szerokość do 560 metrów. Linia brzegowa ma długość 6500 metrów[3].
W oparciu o badania przeprowadzone w 2003 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[1][2] i III kategorii podatności na degradację[1]. Do III klasy czystości zaliczono wody jeziora także podczas badań w 1994 roku[1].
Przyroda edytuj
Roślinność zanurzona ma powierzchnię 6 hektarów (obecna jest na 85% długości linii brzegowej), a wynurzona – 7,5 hektara. Najczęściej występujące rośliny naczyniowe to: trzcina pospolita, rogatek sztywny, moczarka kanadyjska, grążel żółty i rdestnice. W wodach jeziora żyje szesnaście gatunków ryb, w tym m.in. węgorz wąsko- i szerokogłowy (jest to leszczowy typ akwenu)[3].
Grodzisko edytuj
Na południowym brzegu jeziora znajduje się wczesnośredniowieczne grodzisko[5]. W czasie potopu szwedzkiego było ono stanowiskiem artylerii ostrzeliwującej zamek. Stąd resztki wału nazywane są szańcem szwedzkim[6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Opis jeziora na stronie Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Bydgoszczy. [dostęp 2010-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 marca 2016)].
- ↑ a b c d Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 304. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c Janusz Dąbrowski, Grzegorz Libuszewski, Połowy wędkarskie węgorza (Anguilla anguilla L.) na wybrane przynęty z Jeziora Zamkowego, [w:] Jerzy K.. Garbacz, Diagnozowanie stanu środowiska : metody badawcze - prognozy : kompleksowe badania i ochrona środowiska naturalnego : zbiór rozpraw, Bydgoszcz: Bydgoskie Towarzystwo Naukowe, 2009, ISBN 978-83-60775-14-1, OCLC 751248415 [dostęp 2022-10-07].
- ↑ a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 304. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Ryszard Boguwolski, Małgorzata Kurzyńska, Archeologia północnej części ziemi chełmińskiej, Grudziądz: Wydawnictwo Muzeum w Grudziądzu, 2001, s. 155-157, ISBN 83-88076-07-8.
- ↑ Paweł Becker, Grodzisko (szaniec szwedzki) [online], Wąbrzeźno - oficjalna strona miasta, 8 lutego 2024 [dostęp 2024-02-11] [zarchiwizowane z adresu 2024-02-11].
Linki zewnętrzne edytuj
- Opis Jeziora Zamkowego na stronie Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Bydgoszczy. wios.bydgoszcz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-28)]..