Jimy Szymanski
Jimy Szymanski Ottaviano (ur. 15 września 1975 w Caracas) – wenezuelski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996) i Sydney (2000).
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 września 1975 | ||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||
Gra |
praworęczny | ||||||||||||
Status profesjonalny |
1994 | ||||||||||||
Zakończenie kariery |
2008 | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
160 (15 listopada 1999) | ||||||||||||
US Open |
1R (1996, 1997) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
187 (19 czerwca 2000) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Kariera tenisowa
edytujWystępując w gronie juniorów został finalistą Wimbledonu 1993 w grze pojedynczej chłopców, a w rankingu juniorów najwyżej był na 3. miejscu.
W 1994 został tenisistą zawodowym, a po raz ostatni zagrał w profesjonalnym turnieju w 2008. Wygrał 2 turnieje ATP Challenger Tour w grze pojedynczej i podwójnej. Dwukrotnie wystąpił w zawodach Wielkiego Szlema, US Open 1996 i US Open 1997 odpadając w 1 rundach, najpierw z Pete’em Samprasem, a potem z Fernandem Meligenim.
W 1996 zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atlancie odpadając w 1 rundzie po porażce z Wayne’em Blackiem. Cztery lata później wystąpił w rozgrywkach gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Sydney, partnerując José de Armasowi. Wenezuelska para doszła do 2 rundy eliminując najpierw Chorwatów Maria Ančicia i Gorana Ivaniševicia, a odpadła po porażce z późniejszymi triumfatorami Kanadyjczykami Sébastienem Lareau i Danielem Nestorem[1].
W 1995 Szymanski zdobył srebrny medal w deblu i brązowy w singlu na igrzyskach panamerykańskich w Mar del Plata.
W latach 1992–2006 reprezentował Wenezuelę w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie 63 meczów, z których w 30 zwyciężył.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 160. miejscu (15 listopada 1999), a w klasyfikacji gry podwójnej na 187. pozycji (19 czerwca 2000).
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 9 czerwca 1996 | Szczecin | Ceglana | Nuno Marques | 2:6, 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 15 października 2000 | Tulsa | Twarda | Raemon Sluiter | 7:6(5), 6:7(5), 7:6(3) |
Przypisy
edytuj- ↑ Jimy Szymanski Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-07] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-08-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-08-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-08-27] (ang.).