João de Lemos
João de Lemos (ur. 1819, zm. 1890) – poeta portugalski, jeden z przedstawicieli tak zwanego ultraromantyzmu, czyli drugiej fazy romantyzmu[1][2], mieszczącej się w latach 1850-1865[3].
Życiorys edytuj
João de Lemos Seixas Castelo Branco z wykształcenia był prawnikiem[3]. Był przywódcą młodzieży literackiej w Coimbrze[4]. Do 1848 roku wydawał czasopismo O Trovador (Trubadur)[4][3]. Potem kierował redakcją dziennika Nação (Naród). Miał konserwatywne poglądy.
Twórczość edytuj
W swojej twórczości João de Lemos zajmował się tematyką religijną, patriotyczną i miłosną. Wydał między innymi tomiki O funeral e a pomba: poema em 5 cantos, Cancioneiro (1858-1867), składający się z trzech części: I - Flores e Amores, II - Religião e Pátria, III - Impressões e Recordações, O livro de Elisa: fragmentos (1869), Canções da tarde (1875), Serões de Aldeia (1876), O tio Damião: poema lírico (1886) i O Monge Pintor (1889). Do jego najbardziej znanych wierszy należy A lua de Londres, ułożony decymą[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Portuguese literature - The 17th century and the Baroque, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-11-26] (ang.).
- ↑ Christopher John Murray: Encyclopedia of the Romantic Era, 1760-1850, Vol. 2. books.google.pl. [dostęp 2016-11-26]. (ang.).
- ↑ a b c João de Lemos. Projecto Vercial. [dostęp 2016-11-26]. (port.).
- ↑ a b Janina Klave: Historia literatury portugalskiej. Zarys. Wrocław: Ossolineum, 1985, s. 215-217. ISBN 83-04-00931-5.
- ↑ João de Lemos: A lua de Londres. alfarrabio.di.uminho.pt. [dostęp 2016-11-26]. (port.).
Bibliografia edytuj
- João de Lemos: O Livro de Elysa. Fragmentos. gutenberg.org. [dostęp 2016-11-26]. (port.).
- João de Lemos: Canções da tarde. Archive.org. [dostęp 2016-11-26]. (port.).