Jo’aw Galant
Jo’aw Galant (hebr. יואב גלנט, ang. Yoav Gallant; ur. 8 listopada 1958 w Jafie) – izraelski wojskowy i polityk, dowódca sił izraelskich w regionie Dystryktu Południowego. Od 2015 poseł do Knesetu, w latach 2015–2019 minister budownictwa, a od 2019 minister absorpcji imigrantów. Od 17 maja 2020 do 13 czerwca 2021 był ministrem edukacji. Od 29 grudnia 2022 piastuje stanowisko ministra obrony Izraela.
 Galant w 2023 | |
| Data i miejsce urodzenia |
8 listopada 1958 |
|---|---|
| Poseł do Knesetu | |
| Okres |
od 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Minister budownictwa | |
| Okres |
od 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister alii i integracji | |
| Okres |
od 2019 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister edukacji | |
| Okres |
od 17 maja 2020 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister obrony | |
| Okres |
od 29 grudnia 2022 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
 Jo’aw Galant | |
 generał-major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1958 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1977–1982, 1984–2012 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
szef departamentu obrony w gabinecie premiera Izraela |
| Główne wojny i bitwy | |
Życiorys edytuj
Urodził się w Jafie w 1958 roku, w rodzinie polskich Żydów. Posiada tytuł licencjata z ekonomii, który uzyskał na Uniwersytecie w Hajfie. W 1977 roku rozpoczął karierę wojskową wstępując do marynarki wojennej, służąc w jednostce operacyjnej Szejjetet 13[1]. Pod koniec lat 90. XX wieku, Galant przeniósł się do sił lądowych. Otrzymawszy stopień generała-majora (alluf, odpowiednik generała dywizji) został szefem departamentu obrony w gabinecie premiera Izraela.
Był szefem oddziałów izraelskich w dystrykcie południowym i jest jednym z dowódców operacji w strefie Gazy. 22 sierpnia 2010 został mianowany szefem Sztabu Generalnego IDF[2].
Kariera polityczna edytuj
W wyborach w 2015 został wybrany posłem z listy My Wszyscy. W rządzie Binjamina Netanjahu został ministrem budownictwa i mieszkalnictwa[3]. Pod koniec 2018 roku opuścił dotychczasowe ugrupowanie i przeszedł do Likudu. 2 stycznia 2019 zrezygnował z mandatu posła (zastąpił go Fentahun Sejum), przestał też pełnić funkcję ministra, którą objęła Jifat Szasza-Bitton. 9 stycznia na nowo wszedł w skład rządu, jako minister absorpcji imigrantów[4] – zastępując w ministerstwie samego premiera oraz, pełniącego obowiązki, Jariwa Lewina. W wyborach w kwietniu 2019 ponownie zdobył mandat poselski, z listy Likudu.
17 maja 2020 roku zaprzysiężony na ministra edukacji[5]. 13 czerwca 2021 w wyniku utworzenia nowego rządu, na stanowisku ministra zastąpiła go Jifat Szasza-Bitton[6].
Jest żonaty, ma trójkę dzieci[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Who is Yoav Galant? [online], The Jerusalem Post | JPost.com [dostęp 2022-05-03] (ang.).
- ↑ Hanan Greenberg, 1st chief of staff from Naval Commando, „Ynetnews”, 22 sierpnia 2010 [dostęp 2022-05-03] (ang.).
- ↑ a b Yoav Galant [online], main.knesset.gov.il [dostęp 2022-05-03].
- ↑ Thirty-Fourth Government [online], main.knesset.gov.il [dostęp 2022-05-03].
- ↑ Kneset, Twenty-Third Knesset: Government 35 [online] [dostęp 2020-05-18].
- ↑ Thirty-Sixth Government [online], main.knesset.gov.il [dostęp 2022-05-02].
Bibliografia edytuj
- Jo’aw Galant (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- Biografia dowódcy. dover.idf.il. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-12)].