Joan Enric Vives Sicília
Joan Enric Vives i Sicilia (ur. 24 lipca 1949 w Barcelonie) – hiszpański duchowny katolicki, w latach 2003–2025 biskup Seo de Urgel i zarazem współksiążę episkopalny Andory.
Arcybiskup ad personam | |||
![]() | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1949 | ||
Biskup Seo de Urgel | |||
Okres sprawowania |
2003–2025 | ||
Współksiążę episkopalny Andory | |||
Okres sprawowania |
2003–2025 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
24 września 1977 | ||
Nominacja biskupia |
9 czerwca 1993 | ||
Sakra biskupia |
5 września 1993 | ||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() | |||
Strona internetowa |
Data konsekracji |
5 września 1993 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Życiorys
edytujWstąpił do seminarium duchownego w Barcelonie. Uzyskał tytuły licencjata na Wydziale Teologicznym Katalonii (teologia) oraz na Uniwersytecie Barcelońskim (filozofia i pedagogika)[1].
Święcenia kapłańskie przyjął 24 września 1974 i został inkardynowany do archidiecezji Barcelony. Był m.in. delegatem biskupim ds. młodzieży, wychowawcą w miejscowym seminarium (1987-1990), sekretarzem Rady Biskupiej (1988-1990), a także wicedziekanem Kościelnego Wydziału Filozoficznego i rektorem seminarium w Barcelonie (1990-1993)[1].
W czerwcu 1993 został mianowany biskupem pomocniczym Barcelony, ze stolicą tytularną Nona[1]; sakrę biskupią przyjął 5 września 1993 z rąk arcybiskupa Barcelony Carlesa Gordo (przyszłego kardynała), współkonsekratorami byli kardynałowie Narciso Jubany Arnau i Antonio María Javierre Ortas[2].
Od czerwca 2001 był biskupem koadiutorem Urgell[1], objął diecezję 12 maja 2003, zastępując emerytowanego Joana Martí i Alanisa[3]. Przysługuje mu (w związku ze zwierzchnictwem diecezji Urgell) symboliczna władza zwierzchnia nad Andorą (wspólnie z prezydentem Francji). 19 marca 2010 papież Benedykt XVI nadał mu tytuł arcybiskupa ad personam (nadany osobie, a nie sprawowanej funkcji)[4][2].
31 maja 2025 papież Leon XIV przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu, złożoną ze względu na wiek[5].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Portugalia, 2010)[6]
- Wielki Łańcuch Orderu Infanta Henryka (Portugalia, 2024)[6]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Nomina del coadiutore di Urgell (Spagna e Principato di Andorra). vatican.va, 2001-06-25. [dostęp 2018-07-03]. (wł.).
- ↑ a b catholic-hierarchy.org. 19 marca 2010. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
- ↑ Rinuncia del Vescovo di Urgell (Spagna e Principato di Andorra). vatican.va, 2003-05-12. [dostęp 2018-07-03]. (wł.).
- ↑ Działalność Stolicy Apostolskiej. „L’Osservatore Romano”. 5(322), s. 66, 2010. Giovanni Maria Vian – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249. (pol.).
- ↑ Rinuncia e successione del Vescovo di Urgell (Spagna). vatican.va, 2025-05-31. [dostęp 2025-05-31]. (wł.).
- ↑ a b ENTIDADES ESTRANGEIRAS AGRACIADAS COM ORDENS PORTUGUESAS - Página Oficial das Ordens Honoríficas Portuguesas [online], www.ordens.presidencia.pt [dostęp 2025-04-10] .