Joan Enric Vives Sicília

hiszpański duchowny katolicki, współksiążę Andory

Joan Enric Vives i Sicilia (ur. 24 lipca 1949 w Barcelonie) – hiszpański duchowny katolicki, w latach 2003–2025 biskup Seo de Urgel i zarazem współksiążę episkopalny Andory.

Joan Enric Vives Sicília
Arcybiskup ad personam
Ilustracja
Herb duchownego Parare vias Domini
Przygotować drogi Panu
Kraj działania

Hiszpania, Andora

Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1949
Barcelona

Biskup Seo de Urgel
Okres sprawowania

2003–2025

Współksiążę episkopalny Andory
Okres sprawowania

2003–2025

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

24 września 1977

Nominacja biskupia

9 czerwca 1993

Sakra biskupia

5 września 1993

Odznaczenia
Wielki Łańcuch Orderu Infanta Henryka (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa
Strona internetowa
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 września 1993

Konsekrator

Ricardo María Carles Gordó

Współkonsekratorzy

Narciso Jubany Arnau
Antonio María Javierre Ortas

Życiorys

edytuj

Wstąpił do seminarium duchownego w Barcelonie. Uzyskał tytuły licencjata na Wydziale Teologicznym Katalonii (teologia) oraz na Uniwersytecie Barcelońskim (filozofia i pedagogika)[1].

Święcenia kapłańskie przyjął 24 września 1974 i został inkardynowany do archidiecezji Barcelony. Był m.in. delegatem biskupim ds. młodzieży, wychowawcą w miejscowym seminarium (1987-1990), sekretarzem Rady Biskupiej (1988-1990), a także wicedziekanem Kościelnego Wydziału Filozoficznego i rektorem seminarium w Barcelonie (1990-1993)[1].

W czerwcu 1993 został mianowany biskupem pomocniczym Barcelony, ze stolicą tytularną Nona[1]; sakrę biskupią przyjął 5 września 1993 z rąk arcybiskupa Barcelony Carlesa Gordo (przyszłego kardynała), współkonsekratorami byli kardynałowie Narciso Jubany Arnau i Antonio María Javierre Ortas[2].

Od czerwca 2001 był biskupem koadiutorem Urgell[1], objął diecezję 12 maja 2003, zastępując emerytowanego Joana Martí i Alanisa[3]. Przysługuje mu (w związku ze zwierzchnictwem diecezji Urgell) symboliczna władza zwierzchnia nad Andorą (wspólnie z prezydentem Francji). 19 marca 2010 papież Benedykt XVI nadał mu tytuł arcybiskupa ad personam (nadany osobie, a nie sprawowanej funkcji)[4][2].

31 maja 2025 papież Leon XIV przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu, złożoną ze względu na wiek[5].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Nomina del coadiutore di Urgell (Spagna e Principato di Andorra). vatican.va, 2001-06-25. [dostęp 2018-07-03]. (wł.).
  2. a b catholic-hierarchy.org. 19 marca 2010. [dostęp 2010-05-10]. (ang.).
  3. Rinuncia del Vescovo di Urgell (Spagna e Principato di Andorra). vatican.va, 2003-05-12. [dostęp 2018-07-03]. (wł.).
  4. Działalność Stolicy Apostolskiej. „L’Osservatore Romano”. 5(322), s. 66, 2010. Giovanni Maria Vian – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249. (pol.). 
  5. Rinuncia e successione del Vescovo di Urgell (Spagna). vatican.va, 2025-05-31. [dostęp 2025-05-31]. (wł.).
  6. a b ENTIDADES ESTRANGEIRAS AGRACIADAS COM ORDENS PORTUGUESAS - Página Oficial das Ordens Honoríficas Portuguesas [online], www.ordens.presidencia.pt [dostęp 2025-04-10].