Johann Bernhard von Maltzan
Johann Bernhard von Maltzan (ur. ok. 1526 r., zm. 1569 r. w Lublinie) – wolny pan stanowy Sycowa od 1551[1].
Rodzina i pochodzenie edytuj
Pochodził z niemieckiego rodu von Maltzan, osiadłego na Śląsku. Był najstarszym synem Joachima von Maltzan i Bernardyny z domu Wallenstein[2]. Jego żoną była Elżbieta von der Lomnitz, z którą miał czworo dzieci[3].
Panowanie w Sycowie edytuj
Po ucieczce jego ojca, Joachima do Brandenburgii, w wyniku zbrojnej egzekucji długów jego wychowaniem zajęła się matka, której wierzyciele pozwoli przebywać z dziećmi na zamku w Sycowie[4].
Wspólne rządy z bratem edytuj
Sprawował rządy razem ze swoim młodszym bratem Franciszkiem. Jego najważniejszym celem było przywrócenie sobie i swoim następcom pełnych praw do sycowskiej posiadłości. W latach 1551-1557 zastaw znajdował się kolejno w rękach Ottona von Zedlitza (do 1555), a następnie Wilhelma von Kurzbacha[4]. Odzyskawszy pełnię praw do majątku zdecydował się z bratem na sprzedaż połowy dóbr wolnego państwa stanowego swojemu kuzynowi – Georgowi von Maltzan za 20 tys. guldenów węgierskich, lecz po roku wróciły one z powrotem do Jana Bernarda i Franciszka[4].
Wkrótce potem dokonał podziału dóbr sycowskich między siebie i młodszego brata. Zatrzymał przy sobie północno-zachodnią część państwa (z Sycowem i Międzyborzem) oddając Franciszkowi część południowo-wschodnią (z Barlinem). W 1560 r. po śmierci Franciszka został jedynowładcą[4].
Samodzielne panowanie edytuj
Podobnie jak ojcu, nie udało mu się uniknąć wieloletnich sporów z wierzycielami i popadania w długi. Względną stabilizację przyniosła sprzedaż Międzyborza razem z okolicami swojemu szwagrowi – Rafałowi Leszczyńskiemu w 1565[4].
W 1568 po nominacji cesarskiej na stanowisko starosty opolsko-raciborskiego przeniósł się do Opola. Jego karierę polityczną przerwała nagła śmierć, 7 maja 1569 w Lublinie, gdzie uczestniczył w poselstwie do króla polskiego Zygmunta II Augusta[5].
Został pochowany w kościele parafialnym w Sycowie, gdzie do dnia dzisiejszego zachowało się jego epitafium[5].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- T. Kulak, W. Mrozowicz, Syców i okolice od czasów najdawniejszych po współczesność, wyd. Oficyna wydawnicza Atut, Wrocław-Syców 2000.
- J. Franzkowski, Geschichte der freien Standesherrschaft, der Stadt und des landrätlichen Kreises Gross Wartenberg, Gross Wartenberg 1912.