Johann Gottlieb Traugott Ulrich
Johann Gottlieb Traugott Ulrich (później w Polsce zwany Jan Bogumił Traugott, ur. 26 marca 1775, w Pförten, Łużyce Dolne, zm. 27 sierpnia 1844 w Warszawie) – ogrodnik warszawski, ewangelik.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Dzieci | |
Imiona rodziców, których stracił w wieku lat 13, nie są znane, wiadomo tylko że jego matka, z domu Mencke, była rodzoną lub stryjeczną siostrą zarządcy Ogrodu Saskiego w Warszawie, Jana Chrystiana Mencke, który zajął się osieroconym chłopcem i zatrudnił go jako praktykanta w Ogrodzie Saskim i Młocinach, letniej rezydencji hrabiego Henryka Brühla, właściciela rodzinnej wsi Pförten. W wieku lat 17 Ulrich został wysłany przez wuja Menckego na trzyletnią praktykę do Saksonii, do Drezna i Pillnitz. Do śmierci Menckego Ulrich pracował po powrocie do Warszawy w zarządzanych przez niego parkach i w roku 1807 przejął po wuju stanowisko ogrodnika Ogrodu Saskiego z pensją 950 złp. Uporządkował nieco zaniedbany i zniszczony przez ćwiczenia wojskowe czasów napoleońskich park, w którym posiadał dwa boczne ogrody warzywne. Po utworzeniu Królestwa Kongresowego wielki książę Konstanty ponownie zezwolił na musztrę w Ogrodzie, poza tym Ulrichowi odebrano jego ogródki, a więc zrezygnował z posady.
Od roku 1805 Ulrich posiadał własny zakład ogrodniczy na kupionym z pomocą wuja terenie przy ul. Ceglanej wielkości 8,6 mórg. Wybudował tam cztery szklarnie, każda długości 100 m, w których hodował owoce południowe. Sprzedaż tych owoców była bardzo intratna, szczególną popularnością cieszyły się daktyle, dostarczane licznej w Warszawie ludności żydowskiej. Od 1822 Ulrich hodował również kwiaty cieplarniane, m.in. nieznane dotychczas w Warszawie kamelie. Od 1832 zakład Ulricha prowadził także sprzedaż nasion, drzewek i cebulek kwiatów.
Ulrich był żonaty z córką Jana Chrystiana Mencke Anną Krystyną (1790 – 1847). Dzieło ojca kontynuował najstarszy syn Jan Krystian Ulrich. Ulrichowie (nie byli spokrewnieni z kaliskimi Ulrychami) spoczywają na warszawskim cmentarzu ewangelickim (Al. 18 nr 38).
Bibliografia edytuj
- Stanisław Łoza, Rodziny polskie cudzoziemskiego pochodzenia osiadłe w Warszawie i okolicach, I – III, Warszawa 1932-35
- Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989