John Gielgud
John Gielgud, OM, CH (właśc. Sir Arthur John Gielgud[1]; ur. 14 kwietnia 1904 w Londynie, zm. 21 maja 2000 w Wotton Underwood) – angielski aktor teatralny i filmowy.
John Gielgud (1936) | |
Imię i nazwisko |
Arthur John Gielgud |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 kwietnia 1904 |
Data i miejsce śmierci |
21 maja 2000 |
Zawód | |
Lata aktywności |
1924–2000 |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Laureat Oscara (1981), Złotego Globu (1981, 1989) oraz Nagrody BAFTA (1953, 1974)[2].
Na scenie teatralnej i na planie filmowym spędził 60 lat. Zagrał główne role w największych szekspirowskich spektaklach[3].
Życiorys Edytuj
Urodził się w Londynie w rodzinie polsko-litewskiej jako syn Kate Terry-Gielgud (z domu Terry-Lewis; 1868–1958) i Franka Henry’ego Gielguda (1860–1949). Jego matka pochodziła z rodziny aktorskiej. Ze strony ojca Gielgud wywodził się z polskiej rodziny magnackiej Giełgudów (herbu Giełgud), w której odnaleźć można gwiazdy scen polskich z końca XVIII wieku. W rodzinie tej trafiali się również oficerowie i uczestnicy polskich powstań, w tym powstania listopadowego. Był prawnukiem Anieli z Kamińskich Aszpergerowej (1816–1902), polskiej aktorki związanej przez kilkadziesiąt lat ze sceną lwowską. Do jego przodków należał m.in. Antoni Giełgud, generał w powstaniu listopadowym, rodzina wskutek represji po powstaniu listopadowym emigrowała do Wielkiej Brytanii[4].
Po raz pierwszy wystąpił w roli posłańca na scenie w 1921 roku w Henryku V. Ukończył Królewską Akademię Sztuki Dramatycznej. Począwszy od 1929 na deskach legendarnego szekspirowskiego teatru Old Vic i gromadził swymi interpretacjami wielkich szekspirowskich ról tłumy publiczności. Niedługo później krytycy teatralni uznali go za najdoskonalszego odtwórcę ról szekspirowskich, a jego Hamleta za najlepszego w XX stuleciu. Pozostawił wspomnienia Aktor i jego czasy (przetłumaczone także na język polski), w których dokonuje podsumowania i analizy swojej twórczości.
Za najlepsze filmy z jego udziałem należy uznać: Juliusz Cezar (1953), Romeo i Julia (1954), Orzeł w klatce (1970 – jako Napoleon), Morderstwo w Orient Ekspresie (1974), Dyrygent (1979 – reż. Andrzej Wajda), Artur (1981 – za rolę otrzymał Oscara).
Był orientacji homoseksualnej[5][6].
Filmografia Edytuj
- Bałkany (Secret Agent) (1936)
- Juliusz Cezar (1953)
- Ryszard III (1955)
- Becket (1964)
- Szarża lekkiej brygady (1968)
- Trzewiki rybaka (1968)
- Och! Co za urocza wojenka (1969)
- Juliusz Cezar (1970)
- Orzeł w klatce (1972)
- Zagubiony horyzont (1973)
- Frankenstein: The True Story (1973)
- 11 Harrowhouse (1974)
- Morderstwo w Orient Ekspresie (1974)
- Opatrzność (1977)
- Kaligula (1979)
- Dyrygent (1979)
- Człowiek słoń (1980)
- Wzór (1980)
- Lion of the Desert (1981)
- Artur (1981)
- Rydwany ognia (1981)
- Gandhi (1982)
- Wagner (1983)
- The Wicked Lady (1983)
- The Master of Ballantrae (1984)
- Dalekie pawilony (1984)
- Obfitość (1985)
- Drugi świat (1986)
- Rendez-vous ze śmiercią (1988)
- Artur 2 (1988)
- Getting it Right (1989)
- Księgi Prospera (1991)
- Światło w mroku (1992)
- Scarlett (1994)
- Rycerz króla Artura (1995)
- Hamlet (1996)
- Blask (1996)
- Elizabeth (1998)
- Merlin (1998)
Nagrody Edytuj
- Nagroda Akademii Filmowej Najlepszy Aktor Drugoplanowy: 1981 Artur
- Złoty Glob Najlepszy Aktor Drugoplanowy: 1981 Artur
- Nagroda BAFTA Najlepszy Aktor Brytyjski: 1953 Juliusz Cezar Najlepszy Aktor Drugoplanowy: 1974 Morderstwo w Orient Expressie
Przypisy Edytuj
- ↑ Personalidade: John Gielgud (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2016-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (port.).
- ↑ https://www.imdb.com/name/nm0000024/awards/?ref_=nm_awd
- ↑ Sir Arthur John Gielgud. glbtq.com. [dostęp 2019-02-12]. (ang.).
- ↑ Afryka 1900. Fotografie Włodzimierza Vala Giełguda (ze zbiorów rodzinnych Adama Kieniewicza). [dostęp 2013-09-23]. Cytat: Włodzimierz Val Giełgud (Gielgud) urodził się w Londynie w 1869 roku. Pochodził ze starego, znakomitego kniaziowskiego rodu litewsko-żmudzkiego. Jego ojciec, Adam Giełgud był synem Jana Giełguda, najmłodszego litewskiego marszałka nadwornego ostatniego polskiego monarchy i bratem marszałka Antoniego Giełguda, generała wojsk polskich w czasie powstania listopadowego (pol.).
- ↑ „Gielgud, 83, comes out”, Gay Times (Millivres) (114), marzec 1988. ISSN 09506101. Dostęp 2009-09-17.
- ↑ Vanessa Thorpe (2008-02-10): Curtain rises on Gielgud's gay scandal. The Guardian. [dostęp 2016-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-17)]. (ang.).
Linki zewnętrzne Edytuj
- John Gielgud w bazie IMDb (ang.)
- John Gielgud w bazie Filmweb
- John Gielgud w bazie Notable Names Database (ang.)
- John Gielgud na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- ISNI: 0000 0001 2276 5328
- VIAF: 12491400
- LCCN: n80049919
- GND: 134591968
- LIBRIS: 64jmqszq0pw16r8
- BnF: 13894453g
- SUDOC: 060256982
- NLA: 35123048
- NKC: jn19990002667
- BNE: XX1259829
- NTA: 070508453
- BIBSYS: 90074474
- CiNii: DA03129466
- Open Library: OL4444869A, OL5569135A
- PLWABN: 9810608802005606
- NUKAT: n96025855
- OBIN: 74146
- J9U: 987007596868605171
- PTBNP: 1552011
- CANTIC: a10092304
- LNB: 000017762
- NSK: 000477710
- CONOR: 38416227
- BLBNB: 001135777
- KRNLK: KAC2020N0184
- LIH: LNB:V*93977;=BV
- WorldCat: lccn-n80049919