John Stewart Bell
John Stewart Bell (ur. 28 lipca 1928 w Belfaście, zm. 1 października 1990 w Genewie)[2] – północnoirlandzki fizyk teoretyk, znany z wielu prac dotyczących interpretacji mechaniki kwantowej, przede wszystkim ze sformułowania twierdzenia nazwanego „twierdzeniem Bella”, które jest zaliczane do podstawowych odkryć w tej dziedzinie, obok zasady nieoznaczoności Wernera Heisenberga[3][4].
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Życiorys edytuj
Wykształcenie i praca edytuj
W 1948 roku ukończył studia w zakresie fizyki eksperymentalnej na Queen's University Belfast. Stopień doktora uzyskał w Birmingham, gdzie specjalizował się w fizyce jądrowej i kwantowej teorii pola. Po kilku latach podjął pracę w CERN w Genewie, pracował tam do roku 1963. W roku 1964 opublikował pracę dotyczącą paradoksu EPR, wykazującą sprzeczność pomiędzy mechaniką kwantową a jakąkolwiek teorią klasyczną zgodną z teorią względności[5]. Umożliwiła ona stworzenie fundamentów informatyki kwantowej.
Życie rodzinne edytuj
Rodzice Johna S. Bella – Annie i John Bell – mieli czworo dzieci (rodzeństwo: Ruby, David i Robert). Ożenił się w roku 1954 z Mary Ross Bell (fizyk). Nie mieli dzieci[3]. David A. Bell został znanym specjalistą w dziedzinie elektrotechniki (autorem licznych specjalistycznych publikacji[6]), brat Robert – biznesmenem[3].
Wybrane prace edytuj
Wyróżnienia i upamiętnienie edytuj
Był członkiem Royal Society od roku 1972. W roku 1989 otrzymał Hughes Medal[3][4].
Jedną z form upamiętnienia J.S. Bella są wydania książek:
- John S. Bell on the Foundations of Quantum Mechanics, World Scientific Publishing Co Ltd, (2001)[9]
- Bertlmann, R.A.; Zeilinger, A. (Eds.) Quantum (Un)speakables From Bell to Quantum Information (2002)[10]
W Belfaście na ścianie budynku Queen's University – Alma Mater Johna S. Bella – umieszczono pamiątkową Blue plaque[1].
W 2009 roku ustanowiono Nagrodę Bella – ang. John Stewart Bell Prize for Research on Fundamental Issues in Quantum Mechanics and Their Applications, krótko Bell Prize, przyznawaną co dwa lata przez University of Toronto[11].
Przypisy edytuj
- ↑ a b John Stewart Bell FRS (1928 – 1990), Plaque № 1688. [w:] A project of Open Heritage C.I.C [on-line]. openplaques.org. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
- ↑ Bell, John Stewart | Encyclopedia.com [online], www.encyclopedia.com [dostęp 2022-06-01].
- ↑ a b c d John Stewart Bell. [w:] NNDB [on-line]. [dostęp 2014-03-07]. (ang.).
- ↑ a b Andrew Whitaker, Queen's University, Belfast: Bell. School of Mathematics and Statistics University of St Andrews, Scotland. [dostęp 2014-03-14]. (ang.).
- ↑ a b John Stewart Bell. III.5 On the Einstein Podolsky Rosen Paradox. „Physics”, s. 195-200, 1964. (ang.).
- ↑ inauthor:"David A. Bell". [w:] Wyszukiwarka books.google.com [on-line]. [dostęp 2014-03-14].
- ↑ John S. Bell. On wave packet reduction in the Coleman-Hepp model. „Helvetica Physica Acta”. 48 (1). s. 93-98. (ang.).
- ↑ Beables for quantum field theory. Beables for quantum field theory. „CERN-TH-4035, Quantum implications”, s. 227-234, Oct 1984. (ang.).
- ↑ Bell, John S ; Bell, Mary (ed.) (CERN) ; Gottfried, Kurt (ed.) ; Veltman, Martinus J.G. (ed.): John S. Bell on the Foundations of Quantum Mechanics. Singapore: World Scientific, 2001. ISBN 978-981-02-4688-4.
- ↑ Bertlmann, R.A.; Zeilinger, A. (Eds.): Quantum (Un)speakables From Bell to Quantum Information. Springer, 2002. ISBN 978-3-540-42756-8.
- ↑
John Stewart Bell Prize for Research on Fundamental Issues in Quantum Mechanics and Their Applications (ang.), Centre for Quantum Information and Quantum Control (CQIQC), cqiqc.physics.utoronto.ca [dostęp 2023-10-01].
Linki zewnętrzne edytuj
- John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: John Stewart Bell w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)