Jonathan Copete Valencia (ur. 23 stycznia 1988 w Cali) – kolumbijski piłkarz z obywatelstwem wenezuelskim występujący na pozycji lewego skrzydłowego, obecnie zawodnik brazylijskiego Santosu FC.

Jonathan Copete
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jonathan Copete Valencia

Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1988
Cali

Wzrost

187 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Santos FC

Numer w klubie

36

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2004 Nueva Generación
2004–2005 Almagro
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2007 Trujillanos 13 (1)
2007–2009 Atlético Trujillo 32 (23)
2009–2010 Trujillanos 34 (10)
2010–2011 Zamora 32 (14)
2011–2012 Santa Fe 40 (10)
2012–2013 Vélez Sarsfield 34 (0)
2014 Santa Fe 15 (1)
2014–2016 Atlético Nacional 56 (17)
2016– Santos FC 33 (12)
W sumie: 289 (88)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2016–  Kolumbia 2 (0)
  1. Aktualne na: 1 lipca 2017. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 lipca 2017.

Kariera klubowa edytuj

Copete pochodzi z miasta Cali. Zorganizowane treningi piłkarskie rozpoczynał w lokalnej szkółce juniorskiej Nueva Generación, należącej do reprezentanta kraju Faryda Mondragóna. W wieku szesnastu lat – za pośrednictwem jednego ze skautów – przeniósł się do Argentyny, gdzie dołączył do rezerw zespołu Club Almagro. W stołecznym Buenos Aires spędził kilka miesięcy, nie potrafiąc się jednak przebić do pierwszej drużyny, natomiast po powrocie do ojczyzny bezskutecznie starał się o zatrudnienie w Américe Cali. Profesjonalną karierę rozpoczął w sąsiedniej Wenezueli, gdzie w październiku 2005 podpisał umowę z klubem Trujillanos FC z miasta Valera. W wenezuelskiej Primera División zadebiutował w 2005 roku za kadencji szkoleniowca Pedro Very, zaś premierowego gola strzelił 19 lutego 2006 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Atlético El Vigía. Ogółem w barwach Trujillanos spędził dwa lata, jako rezerwowy i nie odnosząc większych osiągnięć.

W lipcu 2007 Copete odszedł do drugoligowego, nowo powstałego zespołu Atlético Trujillo (dotychczas rezerwach Trujillanos). Tam szybko został wiodącą postacią ekipy; na koniec sezonu 2008/2009 wywalczył z Trujillo awans do najwyższej klasy rozgrywkowej, a sam został królem strzelców drugiej ligi wenezuelskiej (z piętnastoma golami na koncie). Bezpośrednio po promocji klub został jednak rozwiązany (wszedł w fuzję z Realem Esppor), wobec czego gracz powrócił do Trujillanos FC – wówczas beniaminka pierwszej ligi. W 2009 roku dotarł z nim do finału pucharu Wenezueli – Copa Venezuela, a po roku spędzonym w Trujillanos przeszedł do ekipy Zamora FC. W sezonie 2010/2011 zdobył z Zamorą wicemistrzostwo Wenezueli, a także po raz drugi z rzędu doszedł do finału Copa Venezuela. W zespole z siedzibą w Barinas spędził rok, będąc jedną z największych gwiazd ligi wenezuelskiej.

W lipcu 2011 Copete został ściągnięty przez trenera Arturo Boyacę – który pracował wcześniej w Wenezueli i znał go z występów w tamtejszej lidze – do prowadzonego przez niego klubu Independiente Santa Fe ze stołecznej Bogoty. Tym samym powrócił do ojczyzny po sześciu latach, w Categoría Primera A debiutując 27 sierpnia 2011 w wygranej 3:0 konfrontacji z Deportes Tolima, zaś pierwszą bramkę zdobył 2 października tego samego roku w zremisowanym 3:3 meczu z Junior. W wiosennym sezonie Apertura 2012 zdobył z Santa Fe tytuł mistrza Kolumbii, będąc wiodącym piłkarzem ekipy Wilsona Gutiérreza. To właśnie jego bramka w rewanżu dwumeczu finałowego z Deportivo Pasto (1:0) dała stołecznemu klubowi pierwsze od trzydziestu siedmiu lat mistrzostwo kraju.

W lipcu 2012 Copete za sumę trzech milionów dolarów (za 50% praw do jego karty zawodniczej) przeszedł do argentyńskiego CA Vélez Sarsfield. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 13 sierpnia 2012 w zremisowanym 0:0 pojedynku z Independiente. Ze względu na sporą konkurencję o miejsce w składzie (rywalizował z graczami takimi jak Alejandro Cabral, Iván Bella, Federico Insúa czy Mauro Zárate) i pewnym stopniu również kontuzje, pełnił głównie rolę rezerwowego w taktyce szkoleniowca Ricardo Gareki. W jesiennym sezonie Inicial 2012 zdobył z Vélezem mistrzostwo Argentyny, kolejny tytuł wywalczył w 2013 roku w ramach Copa Campeonato (w praktyce był to superpuchar Argentyny, argentyńska federacja uznała go jednak jako mistrzostwo kraju). Łącznie w barwach Vélezu występował przez półtora roku – miał okazać się godnym następcą Juana Manuela Martíneza – lecz został powszechnie uznany za rozczarowanie. W styczniu 2014 powrócił do Independiente Santa Fe, gdzie spędził sześć miesięcy bez poważniejszych osiągnięć.

W lipcu 2014 Copete zasilił krajowego giganta i ówczesnego mistrza Kolumbii – klub Atlético Nacional z miasta Medellín. Od razu został podstawowym graczem ekipy prowadzonej najpierw przez Juana Carlosa Osorio, a następnie przez Reinaldo Ruedę. Jeszcze w tym samym roku doszedł do finału drugich co do ważności rozgrywek Ameryki Południowej – Copa Sudamericana. W jesiennym sezonie Finalización 2015 wywalczył swoje drugie mistrzostwo Kolumbii, a także zajął z Nacional drugie miejsce w superpucharze kraju – Superliga Colombiana. W 2016 roku zdobył natomiast Superliga Colombiana, a także był członkiem drużyny, która triumfowała w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu – Copa Libertadores. Sam jednak odszedł z klubu jeszcze przed decydującymi o zwycięstwie meczami. W barwach Nacional spędził ogółem dwa lata.

W maju 2016 Copete za sumę 1,5 miliona dolarów przeniósł się do brazylijskiego Santos FC. W tamtejszej Campeonato Brasileiro Série A zadebiutował 29 czerwca 2016 w przegranym 2:3 spotkaniu z Grêmio, podczas którego zdobył również pierwszego gola w nowym zespole. W sezonie 2016 zdobył z Santosem wicemistrzostwo Brazylii.

Kariera reprezentacyjna edytuj

W 2013 roku Copete otrzymał wenezuelskie obywatelstwo – sam zawodnik często podkreślał swoje związki z tym krajem (tam spędził pierwsze sześć lat kariery, jego żona jest Wenezuelką, w Wenezueli urodził się jego syn). Kilkakrotnie uznawał możliwość występów w reprezentacji Wenezueli, lecz ostatecznie zdecydował się na reprezentowanie kolumbijskiej kadry. W reprezentacji Kolumbii zadebiutował za kadencji selekcjonera José Pekermana, 15 listopada 2016 w przegranym 0:3 spotkaniu z Argentyną w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Rosji.

Bibliografia edytuj