Jonizacja właściwa

Jonizacja właściwa (również: gęstość jonizacji) – bezjednostkowa wielkość wyrażająca liczbę par jonów wytworzonych na drodze (zwykle 1 milimetra) przebiegu promieni jonizujących w ośrodku[1]. Zależy od rodzaju i energii promieniowania jonizującego[1]. Może być również wyrażona jako iloraz zasięgu cząstki w ośrodku do pracy jonizacji[1].

Ślady jonizacji wywołanej przez różne rodzaje promieniowania w komorze mgłowej.

W warunkach normalnych w powietrzu jonizacja właściwa dla produktów rozszczepienia jest rzędu dziesiątek tysięcy. Dla cząstek alfa - rzędu kilku tysięcy. Dla promieniowania beta - rzędu kilku, kilkunastu.[1]

Na efekt jonizacji składa się jonizacja pierwotna (wywołana bezpośrednio przez składową promieniowania jonizującego) i jonizacja wtórna (wywołana za pośrednictwem elektronów wybitych przez promieniowanie jonizujące)[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).