Jore Dea
Jore Dea (z hebr. nauczyciel, mądrość wiedzy[1]) – kolejna część ordynacji prawa halachicznego, napisana przez Jaakowa ben Aszera oraz Józefa Karo, twórcy Szulchan Aruch. Opublikowany w Wenecji w 1550-1551. Nie jest jednolitą częścią prawa żydowskiego. Można odszukać w nim wiele wymiarów prawa halachicznego, między innymi tematy dotyczące: niedozwolonych czynów, narzeczeństwa, małżeństwa, rozwodu, żałoby, instrukcji dotyczących ceremonii w czasie pracy i koszerności.
Przykłady tematów zawartych w Jore Dea, nie mających żadnych ograniczeń:
- żałoba
- studiowanie Tory
- Tora
- mezuza
- konwersja (nawrócenie)
- zasady dotyczące robienia tatuażu
- odwiedzanie chorych
Przypisy edytuj
- ↑ Rafał Żebrowski: Jore Dea. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].