Wikipedia

Jorman Aguilar

panamski piłkarz

Jorman Israel Aguilar Bustamante (ur. 11 września 1994 w mieście Panama) – panamski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Panamy, od 2023 roku zawodnik gwatemalskiego Comunicaciones.

Jorman Aguilar
Pełne imię i nazwisko

Jorman Israel Aguilar Bustamante

Data i miejsce urodzenia

11 września 1994
Panama

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Comunicaciones

Numer w klubie

18

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2008 Sporting San Miguelito
2008–2012 Río Abajo
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012 Río Abajo 18 (10)
2013–2014 Parma 0 (0)
2013 → Gorica (wyp.) 1 (0)
2014 → Istra 1961 (wyp.) 0 (0)
2014 Olhanense 8 (1)
2015 Independiente La Chorrera 16 (2)
2015–2016 Tauro 20 (3)
2016–2017 Olhanense 40 (11)
2017–2018 Estoril 15 (0)
2018–2019 Independiente La Chorrera 32 (11)
2020 San Carlos 31 (14)
2021 Sport Boys 7 (1)
2021 San Carlos 18 (7)
2022 Bucheon FC 1995 29 (4)
2023 Zamora 8 (0)
2023– Comunicaciones 11 (2)
W sumie: 254 (66)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Panama U-17 11 (2)
2012  Panama U-20 1 (0)
2015–2019  Panama U-23 11 (5)
2015–  Panama 9 (1)
W sumie: 32 (8)
  1. ↑ Aktualne na: 12 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 12 listopada 2023.

Kariera klubowa edytuj

Aguilar pochodzi ze stołecznego miasta Panama i w piłkę zaczynał grać jako czterolatek w szkółce juniorskiej Sportingu San Miguelito[1]. W 2008 roku, kiedy miał trzynaście lat, podczas meczu z Alianzą w mistrzostwach Panamy U-15, doznał podwójnego złamania kości strzałkowej w prawej nodze, przez co musiał pauzować przez ponad pół roku. Sporting nie zainteresował się sytuacją zawodnika, wobec czego koszty leczenia musiała opłacić jego rodzina. Pomoc w rekonwalescencji zaoferował wówczas Jair Palacios, trener drugoligowego Río Abajo FC, do którego niebawem przeniósł się Aguilar[2].

W sezonie 2011/2012 Aguilar awansował z Río Abajo do najwyższej klasy rozgrywkowej[3]. W Liga Panameña de Fútbol zadebiutował za kadencji szkoleniowca Rubéna Guevary, 5 sierpnia 2012 w wygranym 1:0 meczu z Chorrillo, w którym zdobył również premierowego gola w pierwszej lidze[4]. Trzy dni później strzelił cztery bramki w wygranej 5:2 konfrontacji z Árabe Unido, wpisując się do historii jako jeden z nielicznych graczy w historii rozgrywek, którym udało się dokonać tego czynu[5]. Już w swoim debiutanckim sezonie Apertura 2012, w wieku zaledwie osiemnastu lat, został królem strzelców ligi panamskiej, zdobywając dziesięć bramek w osiemnastu spotkaniach[6]. Jego drużyna zajęła natomiast sensacyjne pierwsze miejsce w tabeli[7], lecz w decydującej o mistrzostwie fazie play-off odpadła w półfinale[8]. Jego dobre występy zaowocowały zainteresowaniem ze strony drużyn z Australii, Słowacji, Kolumbii, Portugalii, Włoch i Stanów Zjednoczonych[9]. Z końcem grudnia 2012 wygasł jego kontrakt z Río Abajo[10].

Na początku 2013 roku Aguilar przebywał na testach w hiszpańskim RCD Espanyol z Barcelony, a zainteresowanie jego zatrudnieniem przejawiały również zespoły takie jak KRC Genk i SSC Napoli[11]. Ostatecznie w marcu 2013 Aguilar podpisał czteroletni kontrakt z włoską drużyną Parma FC, zostając piątym Panamczykiem w historii ligi włoskiej[12]. Procent sumy z jego kolejnego transferu zagwarantował sobie jego były klub, Río Abajo[11]. W maju zaczął trenować z pierwszą drużyną Parmy, jednak trzy miesiące później, po wcześniejszych testach, razem z kilkoma kolegami klubowymi został wypożyczony do słoweńskiego ND Gorica[13]. W 1. SNL zadebiutował 27 lipca 2013 w przegranym 1:2 meczu z Domžale[14].

Kariera reprezentacyjna edytuj

W lutym 2011 Aguilar został powołany do reprezentacji Panamy U-17 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Północnej, po uprzednich występach w udanych kwalifikacjach do tego turnieju. We właściwych rozgrywkach pięciokrotnie pojawiał się na jamajskich boiskach, nie zdobywając bramki, a jego drużyna narodowa zajęła trzecie miejsce[15]. Dzięki temu młodzi Panamczycy awansowali na Mistrzostwa Świata U-17 w Meksyku, rozgrywane w tym samym roku. Na juniorskim mundialu był podstawowym piłkarzem reprezentacji i wystąpił we wszystkich czterech konfrontacjach[16]. Zdobył również jedyne dwa gole dla swojego zespołu – w fazie grupowej z Burkina Faso (1:0), dzięki któremu Panama po raz pierwszy w historii wygrała mecz na mistrzostwach świata w kategorii wiekowej U-17[17], a także z Ekwadorem (1:2), kiedy to zanotował trafienie bezpośrednim strzałem z rzutu wolnego[18]. Panamczycy ostatecznie zakończyli swój udział w mundialu na 1/8 finału, ulegając gospodarzowi i późniejszemu triumfatorowi turnieju, Meksykowi (0:2)[19].

W lipcu 2012 Aguilar w barwach reprezentacji Panamy U-20 wziął udział w zakończonych powodzeniem eliminacjach do Młodzieżowych Mistrzostw Ameryki Północnej.

Styl gry edytuj

Aguilar jest silnym, lewonożnym[20] i utalentowanym graczem, prezentującym elegancki styl gry. Dobrze gra w powietrzu, posiada również mocny strzał z dystansu. Z krajowych piłkarzy wzoruje się na Luisie Tejadzie[1], a z zagranicznych na Cristiano Ronaldo[17]. Jest porównywany do Edinsona Cavaniego[21].

Życie prywatne edytuj

Aguilar jest synem Benigno Aguilara i Zobeidy Bustamante, posiada pięciu starszych braci[2]. Studiował na Colegio Bilingüe Cerro Viento[22]. Jest kibicem Realu Madryt[17].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Roberto E. Quelne: Jorman Aguilar, un joven que brilla con luz propia. La Estrella. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (hiszp.).
  2. ↑ a b Álvaro Martínez: Nada frenó a Jorman. El Siglo. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 czerwca 2011)]. (hiszp.).
  3. ↑ Aguilar es premiado por tener un torneo brillante. TVn, 19 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
  4. ↑ Eduardo Moreno T.: Río Abajo consigue su primera Victoria y el Líder sigue siendo Líder. LPF, 6 sierpnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 sierpnia 2012)]. (hiszp.).
  5. ↑ Campo Elías Estrada: El Río Abajo se desbordó. La Prensa. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
  6. ↑ Arturo Bolvarán C.: Alex, el mejor portero; Jorman máximo anotador y Palacios mejor técnico. Telemetro, 11 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
  7. ↑ Árabe Unido y Chepo jugarán la final. FIFA, 28 listopada 2012. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 kwietnia 2013)]. (hiszp.).
  8. ↑ Denise Lara: Chepo empata con Río Abajo pero avanza a la final de LPF. Telemetro, 24 listopada 2012. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lipca 2013)]. (hiszp.).
  9. ↑ Víctor Bárcenas: Jorman Aguilar tiene múltiples ofertas del fútbol foráneo. Panama America, 12 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
  10. ↑ Arturo Bolvarán C.: Jorman Aguilar: „Hay interesados en el exterior, pero nada concreto”. Telemetro, 11 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
  11. ↑ a b Álvaro Martínez: Jorman es del Parma. El Siglo, 2 marca 2013. [dostęp 2013-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 sierpnia 2013)]. (hiszp.).
  12. ↑ Jorman Aguilar jugará con el Parma Italiano. Crítica, 1 marca 2013. [dostęp 2013-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 marca 2013)]. (hiszp.).
  13. ↑ Álvaro Martínez: Jorman Aguilar Del Parma al ND Gorica. Batakzo, 2 lipca 2013. [dostęp 2013-08-23]. (hiszp.).
  14. ↑ Prva liga: Domžale v zadnji sekundi do zmage, šest golov Maribora. Delo, 27 lipca 2013. [dostęp 2013-08-23]. (słoweń.).
  15. ↑ Sub 17 de Panamá obtiene el tercer lugar del Premundial. Prensa, 27 lutego 2011. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
  16. ↑ Jorman AGUILAR. FIFA. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 lutego 2013)]. (ang.).
  17. ↑ a b c Aguilar: A dream come true. FIFA, 22 czerwca 2011. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 kwietnia 2013)]. (ang.).
  18. ↑ Consigue Ecuador valioso triunfo ante Panamá. La Jornada, 24 czerwca 2011. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
  19. ↑ Juan Manuel Terán: México 2-0 Panamá... Con un ‘Marco Bueno’, tendrá el Tri quinto partido. MedioTiempo, 30 czerwca 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
  20. ↑ Jorman Aguilar. Ceroacero. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
  21. ↑ ASTRI NASCENTI Aguilar il “Cavani” di Panama (VIDEO). Gazzetta Giallorossa, 27 stycznia 2013. [dostęp 2013-02-08]. (wł.).
  22. ↑ José Miguel Domínguez F.: Jorman Aguilar, del Mundial a la escuela. Comando Canalero. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jorman_Aguilar&oldid=72129780”