José Ardévol
José Ardévol (ur. 13 marca 1911 w Barcelonie, zm. 7 stycznia 1981 w Hawanie[1][2][3]) – kubański kompozytor i dyrygent pochodzenia hiszpańskiego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
kompozytor, dyrygent |
Życiorys edytuj
Uczył się u ojca, Fernanda Ardévola, oraz u Hermanna Scherchena[2][4]. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Barcelońskim[4]. W 1930 roku wyjechał na Kubę[2][3][4]. W latach 1936–1941 wykładał historię muzyki i estetykę w konserwatorium w Hawanie, w latach 1945–1950 był wykładowcą kompozycji na uniwersytecie w Hawanie[4]. Od 1934 do 1952 roku dyrygował Orquestra de Cámara de la Habana[4]. W latach 1938–1959 i 1965–1968 wykładał kompozycję w Conservatorio Amadeo Roldan[4]. Od 1968 roku był wykładowcą Escuela Nacional de Música[4]. Założyciel Grupo de renovación musical (1942)[3]. Był redaktorem naczelnym czasopisma Musicalia, pisywał też krytyki muzyczne do pisma Acción[2].
Twórczość edytuj
Po dojściu do władzy Fidela Castro w 1959 roku odegrał wiodącą rolę w organizacji życia muzycznego na Kubie[1][3][4]. W okresie międzywojennym tworzył w stylistyce neoklasycznej z elementami narodowymi, później uległ wpływom Antona Weberna[4]. Pod koniec życia zaadaptował nowsze techniki takie jak aleatoryzm[4]. Opublikował zbiór esejów Música y revolución (Hawana 1966)[4].
Ważniejsze kompozycje edytuj
(na podstawie materiałów źródłowych[1][4])
Utwory orkiestrowe edytuj
- 3 symfonie (I 1943 nowa wersja 1947, II 1945, III 1946)
- 3 concerti grossi (1937, 1937, 1946)
- Koncert na 3 fortepiany i orkiestrę (1938)
- Koncert na fortepian i instrumenty dęte drewniane (1944)
- Wariacje symfoniczne na wiolonczelę i orkiestrę (1951)
- Triptico de Santiago (1953)
- Música para pequeña orquestra (1958)
- Movimiento sinfónico I (1967) i II (1969)
- El son na skrzypce i orkiestrę (1952)
- Música na gitarę i orkiestrę kameralną (1967)
Utwory kameralne edytuj
- Concerto II na 6 instrumentów smyczkowych (1932)
- Kwintet dęty (1957)
- 3 kwartety smyczkowe
- 6 sonat triowych na różne zestawy instrumentów
Utwory wokalno-instrumentalne edytuj
- kantata Lenin na 6 głosów solowych, chór i orkiestrę (1970)
- Cantos de la revolución na chór a cappella (1962)
- Pour Viet-nam na chór a cappella (1966)
Balet edytuj
- Forma na chóry i orkiestrę (1942)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 107. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d Martha Furman Schleifer, Gary Galván: Latin American Classical Composers: A Biographical Dictionary. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 42–43. ISBN 978-0-8108-8870-8.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 24. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 64–65. ISBN 83-224-0113-2.