Wikipedia

Jozafat Ohryzko

Jozafat Ohryzko

Jozafat Ohryzko (ur. 1827 – zm. 17/18 III 1890 w Irkucku) – prawnik, wydawca, działacz społeczny i polityczny.

ŻyciorysEdytuj

Pochodził ze szlachty. Ukończył gimnazjum mińskie i wydział prawny Uniwersytetu w Petersburgu. Pracował w Sankt Petersburgu – był urzędnikiem Ministerstwa Finansów.

Cieszył się dużym autorytetem w rosyjskich kręgach rewolucyjnych, blisko przyjaźnił się z Nikołajem Czernyszewskim. W lutym 1863 roku został komisarzem powstańczym na Petersburg. Aresztowany w listopadzie 1864 roku, w 1865 roku został skazany na karę śmierci, zamienioną na dwudziestoletnią katorgę. W 1866 roku za udział w buncie w Akatujsku został przesiedlony. Organizatorzy powstania zabajkalskiego planowali powołać go do władz planowanej przez siebie republiki Swobodosławia. 4 lata był przetrzymywany w samotności, pozbawiony nazwiska, jako numer 11 w specjalnie wybudowanym do tego celu ostrogu [1] w Wilujsku. W 1871 roku został zesłany do Jakucka. Tam zyskał sobie szacunek, ucząc miejscowych kultury rolnej. Zesłany był później do Wiercholeńska i Irkucka, gdzie pracował przy wydobyciu złota, a także świadczył usługi adwokackie górnikom.

ęzycznej gazety Słowo. W roku 1859 ukazało się 15 numerów czasopisma, po czym zostało zawieszone z powodu opublikowania listu Joachima Lelewela. Po dwóch tygodniach spędzonych w areszcie udało mu się wydać nadesłane już rozprawy w Piśmie zbiorowym (1859). W latach 1859-1860 podjął się reedycji Volumina Legum. Przedrukował osiem pijarskich tomów i dwa inwentarze[2].

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ oстрог (ros.) przestarzale: więzienie.
  2. ↑ Recenzja: Volumina Constitutionum, tom I 1493–1549, volumen 1. 1493–1526, Stanisław Grodziski, Irena Dwornicka, Wacław Uruszczak Strona sejmowa

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jozafat_Ohryzko&oldid=60410014”