Francisco Lombardo
Juan Francisco Lombardo (ur. 11 czerwca 1925[1], zm. 24 maja 2012[2]) – argentyński piłkarz, prawy obrońca. Wzrost 167 cm, waga 69 kg. W prasie i literaturze występuje na ogół tylko z drugim imieniem – czyli jako Francisco Lombardo.
| |||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Juan Francisco Lombardo | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
| Wzrost |
167 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja |
prawy obrońca | ||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Urodzony w Mendozie Lombardo rozpoczął karierę w klubie Newell’s Old Boys Rosario, skąd w 1952 przeniósł się do Boca Juniors. W Boca rozegrał łącznie 196 meczów i zdobył tylko jedną bramkę – w zremisowanym 2:2 w 1952 roku meczu z CA Platense.
Będąc graczem Boca Juniors wziął udział w turnieju Copa América 1955, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Lombardo zagrał we wszystkich pięciu meczach – z Paragwajem, Ekwadorem, Peru, Urugwajem i Chile.
Rok później wystąpił w turnieju Copa América 1956, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Także i tym razem zagrał we wszystkich pięciu meczach – z Peru, Chile, Paragwajem, Brazylią i Urugwajem. Zabrakło go jednak na turnieju Copa América 1957, gdzie reprezentacja Argentyny zwyciężyła w stylu, który zachwycił obserwatorów.
Jako piłkarz klubu Boca Juniors wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1958 roku, gdzie Argentyna odpadła już w fazie grupowej. Lombardo zagrał we wszystkich trzech meczach – z Niemcami, Irlandią Północną i Czechosłowacją.
Fatalny występ na mistrzostwach świata Argentyna powetowała sobie rok później, zdobywając kolejny tytuł mistrza Ameryki Południowej podczas rozegranego u siebie turnieju Copa América 1959. Lombardo zagrał w pięciu spotkaniach – z Boliwią, Peru, Chile, Urugwajem i Brazylią.
Jeszcze w tym samym roku zorganizowano w Ekwadorze kolejny turniej Copa América 1959, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Lombardo zagrał tylko w jednym meczu – z Paragwajem.
W 1960 roku Lombardo przeniósł się do głównego rywala Boca Juniors – River Plate. W nowym klubie po rozegraniu 9 meczów zakończył karierę.
W latach 1952–1959 Lombardo rozegrał w reprezentacji Argentyny 37 meczów[3]. Grający z charakterystycznym czarnym wąsikiem, kędzierzawy Lombardo, pomimo tego, że był krępy i niski, uchodzi za najlepszego prawego obrońcę świata w latach 50. Potrafił instynktownie przewidzieć zamiary rywala, dzięki czemu przechwytywał mnóstwo podań, po czym natychmiast uruchamiał napastników swoje drużyny. Nierzadko i sam ruszał do ataku[4].
Sukcesy edytuj
| Sezon | Drużyna | Tytuł |
|---|---|---|
| 1954 |  Boca Juniors |
Mistrz Argentyny |
| 1955 | Argentyna |
Mistrz Ameryki Południowej |
| 1959 | Argentyna |
Mistrz Ameryki Południowej |
Przypisy edytuj
- ↑ według encyklopedii FUJI 27 sierpnia 1925
- ↑ Murió una gloria del fútbol argentino: el Pancho Lombardo [online], www.diariouno.com.ar [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-29] (hiszp.).
- ↑ Argentina – Record International Players
- ↑ encyklopedia FUJI, tom 13
Bibliografia edytuj
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 107
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 101